0564 ผู้ที่ไร้ความชั่วใดไม่กระทำ

บทที่ 564 ผู้มิมีความชั่วใดไม่เคยกระทำ[footnoteRef:1] [1: ผู้มิมีความชั่วใดไม่เคยกระทำ หมายถึง ทำความชั่วทุกชนิด (เป็นภาษานิยายกำลังภายในสมัยก่อน)]

เฟินจี้ซือมองจินเฟยเหยาด้วยสีหน้าวาดหวัง จากนั้นพยักหน้าอย่างแรง จินเฟยเหยามองเขาอย่างตกใจคิดจะหาข้ออ้างปฏิเสธเรื่องนี้ นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ

ในยามนี้เอง วงเวทวิญญาณสิบสองปิศาจพลันเปิดออก หวาหวั่นซีและพั่งจื่อกลับมาจากเมืองซีเสิน พอพั่งจื่อเข้ามาก็ร่ำร้องอย่างเริงร่า “ลูกพี่ เจ้าได้ยินหรือไม่ เผ่ามนุษย์จะโจมตีเผ่าปิศาจ ฝ่าบาทอย่างเจ้าเกรงว่าคงต้องออกรบแล้ว ถึงเวลาต้องยืนอยู่เบื้องหน้าทหารนับหมื่นที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรจนรู้สึกอึดอัด”

พอเอ่ยจบมันก็เห็นสีหน้าของจินเฟยเหยามองมันด้วยสีหน้าทะมึนใช้ได้ และมีจี้ซือเผ่าปิศาจนั่งอยู่บนพื้นหญ้าด้านข้าง มันนิ่งอึ้งไปนิด พลันเข้าใจทันทีว่าเป็นเรื่องอะไร กลายเป็นว่าคนของเผ่าปิศาจมารับจินเฟยเหยาแล้ว

ยามนี้เฟินจี้ซือคุกเข่ากราบกรานโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงทันที “ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ไม่ทราบว่าจะออกเดินท่านได้เมื่อใดพะยะค่ะ?”