บทที่ 55 ข้อมูล
“หือ?” ชายร่างกำยำมองจินเฟยเหยาเก็บหมัดกลับคืนอย่างสงสัย ไม่เข้าใจว่านางทำเช่นนี้หมายความว่าอะไร ค้อนยักษ์ในมือส่งเสียงดัง พลันแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ค้อนและด้ามจับทั้งหมดกลายเป็นเศษเล็กๆ ร่วงลงสู่พื้น ชายร่างกำยำจ้องมองเศษซากสองชิ้นที่มือสองข้างกุมไว้ แล้วเงยหน้าขึ้นมองจินเฟยเหยาอีกครั้งอย่างฉงน มีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
“ข้าบอกแล้วว่าจะให้เจ้าตาย” จินเฟยเหยาพุ่งเข้าใส่ สองหมัดจุดไฟสีฟ้าชกใบหน้าของชายร่างกำยำ เห็นเพียงเงาร่างหมัดจำนวนนับไม่ถ้วนต่อยเข้าใส่ใบหน้าเขาอย่างแรงดุจห่าฝน
ภายในไม่กี่อึดใจ จินเฟยเหยาก็ต่อยใส่ใบหน้าเขานับร้อยหมัด จากนั้นยกขาขึ้นเตะเขาลอยออกไปอย่างแรง ชายร่างกำยำลอยออกไป ร่างฝังลงในเวทีศิลา ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด
“แบบนี้เจ้าพอใจแล้วสินะ ตอนนี้เจ้าดูกำยำกว่าข้ามากนัก” จินเฟยเหยาเดินไปเบื้องหน้าเขา มองชายร่างกำยำที่นอนอยู่บนพื้นมีศีรษะบวมโตดุจโต่ว[footnoteRef:1]แล้วเอ่ยว่า [1: โต่ว คือ ถังที่ใช้วัดปริมาณธัญพืช มีค่าประมาณ 10 ลิตร]
“พั่งจื่อ หยิบหินมาก้อนหนึ่ง ขอใหญ่ๆ”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com