0551 ขอบเขต

บทที่ 551 ขอบเขต

คนทั้งสามลากไป๋เจี่ยนจู๋ที่เริ่มเป็นน้ำแข็งกลับไปหน้าติ่งใหญ่ เทพอาหารยังไม่กลับมา ท่าทางเขาคงคิดจะบรรจุวัตถุดิบอาหารให้เต็มถุงเฉียนคุน จินเฟยเหยาให้หวาหวั่นซีและพั่งจื่อเฝ้าจึงไปหาเทพอาหาร วางแผนว่าตนเองก็จะไปล่าสัตว์เล็กน้อย ถ้าไม่บรรจุให้เต็มถุงเฉียนคุนบนตัว นางก็จะรู้สึกทั่วร่างไม่อิสระ

น้ำแข็งผนึกเป็นเวลาสี่สิบเก้าวัน จินเฟยเหยาคำนวณเล็กน้อย เอาเวลามาล่าสัตว์ปิศาจสักสิบกว่าวันก็น่าจะเพียงพอ หลังจากนางไป ทุกแห่งหนบนพื้นหิมะในโลกเทพหลิงอวิ๋นมีแต่เลือดราวกับพบเจอภูติผีและหยดเลือดสาดกระจายราวกับบุปผาสีแดงเบ่งบาน อีกทั้งยังโดนน้ำแข็งจนกลายเป็นน้ำแข็งโลหิต ต่อไปถ้ามีผู้บำเพ็ญเซียนมาโลกเทพหลิงอวิ๋นอีก ต้องถูกสภาพอเนจอนาถของที่นี่ขู่ขวัญแน่

โลกสีขาวทั้งหมดถูกย้อมเป็นสีแดง เทพอาหารมีความเห็นต่อของวิเศษแก่นชีวิตชิ้นนี้ของจินเฟยเหยาอย่างมาก เห็นนางใส่สัตว์น้ำค้างแข็งสูงสามจั้งอีกตัวหนึ่ง เขาก็อดด่าทอไม่ได้ “เจ้าทำอะไรน่ะ! ใช้หมัดต่อยตรงๆ ไม่ได้หรือ พ่นจนทุกแห่งหนเต็มไปด้วยเลือด เจ้าคิดจะโชว์ว่าตนเองชอบกลิ่นคาวเลือดและความรุนแรงหรือ!”