0515 หาโอกาส

บทที่ 515 หาโอกาส

หวงอวี่เหลียงนั่งทนกลิ่นเหม็นบนตัวข่งหรงอยู่บนตึกเจิ้นซาน หากมิใช่ข่งหรงมีวิธีหลอมปิศาจจะยังจำเป็นอยู่หรือ หวงอวี่เหลียงคงใช้เท้าเตะเขาลงจากหอไปนานแล้ว

“เร็วหน่อย เพราะเหตุใดคนที่ข้าต้องการจึงยังไม่มา!” ข่งหรงเดินไปเดินมาอย่างไม่เป็นสุข เดินวนหลายรอบจึงเอ่ยเร่งเร้าฮวาหยวนจื่อ

ตั้งแต่เขาขึ้นมาบนหอ คิ้วของฮวาหยวนจื่อก็ไม่ได้คลายออกเลย พอถูกเร่งเร้าอย่างร้อนใจก็ด่าทอเสียงเกรี้ยว “รอไม่ไหวเจ้าก็กลับไปหลังภูเขา เดินไปเดินมาอยู่ที่นี่น่าหงุดหงิดแทบตายแล้ว ไม่เห็นหรือว่าผู้อาวุโสหวงยังนั่งอยู่ที่นี่!”

ข่งหรงได้แต่หย่อนก้นลงนั่ง ยิ้มประจบหวงอวี่เหลียงพลางเอ่ยว่า “ผู้อาวุโสหวง เมื่อใดจะสามารถส่งวิญญาณจริงสัตว์เทพมาอีก? ใช้วิญญาณปิศาจของทายาทสัตว์เทพมาหลอมปิศาจประสบความสำเร็จยาก ใช้ที่มีสัตว์เทพโดยตรงดีที่สุด เพียงแต่วิญญาณจริงที่ส่งมาหลายครั้งก่อนล้วนตายเร็ว ดียิ่งนักที่ครั้งนี้พามาแบบมีชีวิตได้”