0502 จิ่วเยา
บทที่ 502 จิ่วเยา
สบตากันแล้วมองเผ่าปิศาจด้านล่าง จินเฟยเหยาลูบเส้นผมครุ่นคิดว่าจะนำเขาออกมาดีหรือไม่ จะได้สอบถามว่าคนพวกนี้มาทำอะไรที่นี่
ไม่รอให้นางเอ่ยปาก ด้านล่างก็มีเสียงตะโกนอย่างตื่นเต้นดังมา “จินเฟยเหยา เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร!”
ทำไมไปที่ใดก็มีแต่คนรู้จักนะ! จินเฟยเหยาโผล่ศีรษะไปมองในกลุ่มเผ่าปิศาจพลันพบเงาร่างคุ้นเคยจึงตอบไป “ปู้จื้อโหยว? เจ้ามาทำอะไรที่นี่!”
คนผู้หนึ่งเหาะออกมาจากกลุ่มเผ่าปิศาจ เปียเล็กๆ เต็มศีรษะ บนเอวแขวนกล่องลูกศร ไม่ใช่ปู้จื้อโหยวแล้วจะเป็นใคร เขาเหาะมาอยู่ระดับเดียวกับจินเฟยเหยา มองพินิจนางซ้ายขวาจากนั้นจึงแย้มยิ้มอย่างเบิกบาน “พลังการบำเพ็ญเพียรของเจ้าเพิ่มขึ้นเร็วจริงๆ เป็นขั้นแปลงจิตช่วงต้นแล้ว เจ้าวิ่งไวปานนี้ทำให้ข้าละอายนัก ต้องเหลือทางรอดไว้ให้ผู้อื่นบ้างนะ”
“ใครให้เจ้าไปแอบดูนั่นแอบดูนี่ทั้งวัน ไม่ตั้งใจฝึกบำเพ็ญ ตอนนี้เพิ่งอยู่ขั้นกำเนิดใหม่ช่วงกลาง เห็นข้าก็น่าจะเรียกว่าผู้อาวุโสสักคำ” จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างกระหยิ่มใจ
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com