0442 ถุย
บทที่ 442 ถุย
จินเฟยเหยาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าปากบ่นพึมพำ “เหนื่อยมาก หาสถานที่แห่งหนึ่งพักผ่อนหน่อยเถอะ”
“ไม่ได้ พวกเราเพิ่งจัดการที่นี่เสร็จ ทางนั้นยังมีอีกมากมายที่ยังไม่ได้ทำ” หวาหวั่นซีวางมีดในมือและเอ่ยเร่งเร้านาง นี่เป็นครั้งที่ยี่สิบแปดแล้วที่จินเฟยเหยาบอกว่าจะพักผ่อน ทำงานแค่สามสิบเอ็ดชั่วยามชัดๆ จำนวนครั้งที่พักผ่อนมากถึงยี่สิบแปดครั้ง แม้แต่หวาหวั่นซียังฟังจนรำคาญ
“น่ารำคาญจริงๆ ทำไมผู้บำเพ็ญเซียนขั้นแปลงจิตอย่างข้าต้องทำเรื่องแบบนี้ด้วย งานแบบนี้หาคนขั้นฝึกปราณหลายคนมาทำก็พอ เรียกเสี่ยวหงเสี่ยวหลันออกมาให้พวกนางช่วยข้าทำดีกว่า” จินเฟยเหยาเริ่มบ่นอย่างเดือดดาลอีก
หวาหวั่นซีอดไม่ไหวลุกขึ้นด่า “เอะอะแทบตายแล้ว แค่ทำงานนิดหน่อย ตอนเจ้าทำเมื่อครู่ยังเบิกบานใจอย่างยิ่ง ตอนนี้เพิ่งสองวันกว่าเจ้าก็บ่นตั้งแต่เช้าจรดค่ำ เปลี่ยนเป็นน่ารำคาญขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อใด”
จินเฟยเหยาถูกด่าทอยกหนึ่งจึงเบ้ปากลุกขึ้นยืน นำทงเทียนหรูอี้ที่เปลี่ยนเป็นพลั่วออกมาขุดของแข็งสีเหลืองทองสีอำพันชั้นหนาเหล่านั้นอย่างไม่ยินยอม
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com