0435 สุมหัวรวมกัน
บทที่ 435 สุมหัวรวมกัน
นั่งอยู่ตรงประตูตำหนักเจ้าเมือง พิงประตูที่เย็นเป็นน้ำแข็ง จินเฟยเหยาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า จากนั้นก้มหน้าถอนหายใจยาว
“เจ้าถอนหายใจทำไม ใต้เท้าหลงคืนถุงเฉียนคุนให้เจ้าแล้วนี่นา ไม่ได้เอาอะไรไปสักอย่าง” หวาหวั่นซีก็นั่งกอดเข่าอยู่ข้างนาง รู้สึกว่านางอารมณ์ไม่ดีอย่างยิ่ง
จินเฟยเหยาส่งเสียงขึ้นจมูก “นั่นเพราะเจ้าไม่เข้าใจเขา เขาไม่นำสิ่งของไปต้องคิดจะใช้ให้ข้าทำเรื่องอื่นแน่ ในถุงของข้ามีไม้สายฟ้ากิ่งหนึ่ง แต่เขาก็ไม่เหลือบแลมัน ไม่ใช่รู้สึกว่ามันเล็กไปแต่รู้สึกว่าต้องทำให้ข้าวางใจก่อน จากนั้นค่อยใช้ข้าไปเป็นแรงงานแน่ๆ”
“แล้วเจ้ายังจะเหม่อลอยทำไม รีบฉวยโอกาสหนีไปสิ” หวาหวั่นซียื่นมือมาผลักนาง กังวลขนาดนี้ยังไม่แล่นไปขอให้เขาทรมานอีก
“เจ้านึกว่าข้าไม่อยากหนีหรือ ตอนนั้นข้าก็หนีทันทีแล้วแค่หนีไม่รอด ตอนนี้พี่กระจกยังอยู่ที่นี่ ข้าหนีไปแล้วเขาจะทำอย่างไร!” จินเฟยเหยาพูดอย่างอารมณ์ไม่ดี หนีได้ใครจะไม่หนีเล่า
หวาหวั่นซีมองนางอย่างประหลาดใจ “ที่แท้เจ้าเป็นคนมีน้ำใจขนาดนี้ ถึงกับไม่วางใจเรื่องพี่กระจก ข้าคงต้องเปลี่ยนความคิดที่มีต่อเจ้าเสียแล้ว”
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com