0392 มุงดู

บทที่ 392 มุงดู

จินเฟยเหยาลากฮูหยินน้อยไปข้างบ้าน วุ่นวายอยู่นานจึงกลับมา เห็นท่าทางยิ้มทั้งปากและตาของนาง เนี่ยนซีจึงเอ่ยถามอย่างสงสัย “พวกเขากินเนื้อจริงๆ หรือ?”

“กินแล้ว” จินเฟยเหยาพยักหน้า “ข้าต้มน้ำแกงเนื้อหนึ่งหม้อ พวกขุนนางเฒ่าอะไรนั่นตาเขียวแล้ว พวกเขาเคยกินเนื้อที่โลกวิญญาณจ้งถู่เมื่อสามพันกว่าปีก่อน ใกล้จะแก่ตายแล้วเจ้าพวกนั้นยังจะกินเจอะไร แต่ราชันเผ่าพิภพไม่ยอมกิน พวกเขาก็ไม่กล้าลงมือ ข้าจึงบีบคอพวกเขา ป้อนทั้งเนื้อทั้งน้ำคำโตๆ ให้แต่ละคน”

“จะร้อนลวกเกินไปหรือไม่?” เนี่ยนซีถาม

“โอ๋?” จินเฟยเหยามีสีหน้ารู้แจ้ง “มิน่าเล่าพวกเขาต่างดิ้นรนแทบตาย ข้าลืมทิ้งให้เย็น แต่น้ำแกงเนื้อทิ้งให้เย็นจะไม่อร่อย ข้ายังไม่กลัวร้อนลวกเลย”

“หวังว่าหลังจากพวกเขามีเนื้อกิน จะไม่มาพวกพันขอยามังกรคำรามพวกเราอีก” เนี่ยนซีเอ่ยยิ้มๆ

จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างเชื่อมั่น “วางใจเถอะ พวกเขาเป็นหนู ไม่กินเนื้อจะกินอะไร”