บทที่ 388 งานเลี้ยง
ในปากเคี้ยวเนื้อแห้งมังกรปิศาจ จินเฟยเหยาเหาะกลับเกาะอันห่างไกลช้าๆ ไม่รู้ว่าเนื้อแห้งแขวนไว้นานหรือไม่จึงราวกับแผ่นเหล็กเคี้ยวไม่เข้า
ฟันของจินเฟยเหยากัดได้แม้แต่ศิลาเทียนฮุ่น ทว่าพอเจอเนื้อแห้งชิ้นนี้กลับเคี้ยวยาก สิ่งนี้นอกจากไม่มีส่วนประกอบของน้ำยังเหนียวอีก ถ้าแค่แข็งยังพอว่า ขอเพียงกัดแรงๆ ก็พอ แต่ถ้าเหนียวด้วยก็ลำบากแล้ว เคี้ยวอยู่นานก็ยังเคี้ยวไม่เข้า
มังกรปิศาจเคยเอ่ยเตือนไว้ว่าต้องกินให้หมด โชคดีที่เนื้อแห้งบาง ถ้าหนาหน่อยเกรงว่าเคี้ยวจนปวดฟันก็ไม่แน่ว่าจะกินลงไปได้
นางยัดเนื้อแห้งใส่ปาก เคี้ยวซ้ำไปซ้ำมา ยืนมองอยู่ด้านหน้าเนื้อมังกรปิศาจ เห็นได้ชัดว่าเนื้อเส้นนั้นเต็มไปด้วยความสดใหม่ ทำไมเฉือนลงมาแล้วจึงแห้งแบบนี้ จินเฟยเหยาเคี้ยวพลางบ่นพึมพำอย่างไม่พอใจ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเนื้อมังกรปิศาจ นางก็ไม่อยากกินสิ่งที่เคี้ยวไม่แหลกแบบนี้หรอก
วงเวทเหล่านี้จะกลืนกินแผ่นหลังตนเองหรือไม่ นางแทบจะไม่เคยครุ่นคิด อาศัยกระเพาะอันแข็งแกร่งของเทาเที่ย เรื่องเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นเลย
Support your favorite authors and translators in webnovel.com