0363 ฮุ่นตุ้น

บทที่ 363 ฮุ่นตุ้น

“ที่แท้จมูกของเจ้าใช้ได้หรือไม่? ก่อนหน้านี้พูดเหมือนร้ายกาจมาก ตอนนี้ให้เจ้าดมกลิ่นเจ้ากลับหาไม่พบ” ปู้จื้อโหยวเอ่ยอย่างไม่พอใจ

จินเฟยเหยาก็เอ่ยอย่างอารมณ์ไม่ดีเช่นกัน “จะโทษข้าได้อย่างไร กลิ่นหอมของฮุ่นตุ้นเข้มข้นเกินไป เข้าป่าภูเขาคือเข้ามาในใจกลางกลิ่น กลิ่นรอบด้านล้วนเข้มข้นเหมือนกัน หาไม่พบเลยสักนิด ข้าแน่ใจว่าฮุ่นตุ้นต้องอยู่ที่นี่แน่”

“นี่ยังต้องให้เจ้าบอกหรือ โดยพื้นฐานแล้วเจ้านั่นไม่เคยไปจากที่นี่” ข่าวเล็กน้อยแบบนี้ปู้จื้อโหยวเคยสอบถามมา เป็นไปไม่ได้ที่สองตามืดบอดไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

พวกเขาวนอยู่ในป่ายอดเขาศิลาอยู่นานก็ไม่พบสถานที่ที่เหมือนเขตหวงห้ามหลังภูเขา คิดจะให้จินเฟยเหยาดม นางกลับบอกว่ากลิ่นเข้มข้นเกินจึงสูญเสียการได้กลิ่นไป คนทั้งสองได้แต่เดินผ่านในป่ายอดภูเขาศิลาค้นหาเขตหวงห้ามหลังภูเขาก่อนฟ้ามืด

เดินวนอยู่หลายรอบ ขณะที่ความอดทนของจินเฟยเหยามาถึงจุดสิ้นสุด ปู้จื้อโหยวพลันถ่ายทอดเสียงมาว่า “หาเขตหวงห้ามหลังภูเขาของสำนักหลิงเถี่ยวพบแล้ว”

จินเฟยเหยาอาศัยเสียงแยกแยะตำแหน่งรีบวิ่งไปหา สิ่งที่ปรากฏขึ้นเบื้องหน้ายังเป็นยอดเขาศิลา