0308 เลี้ยงไว้ค่อยๆ กิน
บทที่ 308 เลี้ยงไว้ค่อยๆ กิน
“ซานเซ่าที่น่าตาย คิดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีนี้มาทำลายความสัมพันธ์ของผู้อาวุโสทั้งสอง พวกเราอย่าติดกับมันเด็ดขาด” ประมุขตระกูลเยวี่ยเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดีจึงรีบพูดโน้มน้าว
เขาย่อมไม่อาจให้คนทั้งสองลงมือต่อสู้กันเป็นการใหญ่ที่นี่ ถ้าสู้กันขึ้นมา เกาะตันหลินคงจบสิ้น แปลงนาวิญญาณเหล่านี้ใช้สำหรับหาเลี้ยงตระกูล ยังมีลิงซานเซ่าเทียมและป่าไม้วิญญาณอีก ถ้าถูกสองคนนี้ทำลายแล้วพวกนางสองคนสะบัดก้นหนีไป ต่อไปตระกูลของเขาจะอยู่อย่างไร
หลินชิงเจียงจ้องมองจินเฟยเหยาตลอดเวลา จากนั้นถ่ายทอดเสียงมาอย่างกะทันหัน “เจ้าเป็นใคร!”
“เสวียนอู่ ถ้าข้าเดาไม่ผิด ในตัวเจ้าน่าจะเป็นร่างแยกหรือวิญญาณจริงของฉีหลินน้ำ” ดวงตาของจินเฟยเหยาจ้องมองนางพลางเอ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
หลินชิงเจียงประหลาดใจอยู่บ้าง นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบคนที่มีวิญญาณจริงของสัตว์เทพบรรพกาลเหมือนนาง มิน่าเล่าก่อนหน้านี้จึงความรู้สึกแบบนั้น ถึงเมื่อครู่จะสงสัยแต่ตอนนี้ยืนยันความเป็นความจริงแล้วก็รู้สึกไม่อยากจะเชื่อ เพียงแต่เพราะเหตุใดจึงรู้สึกเกลียดชัง เป็นสัตว์เทพเหมือนกันมิใช่หรือ?
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com