0300 ส่งไปส่งมา

บทที่ 300 ส่งไปส่งมา

“นี่คือสถานที่ใดกันแน่!” มองทะเลหรูเมิ่งที่ลึกจนสีออกดำเบื้องหน้าผืนนี้ จินเฟยเหยาก็ตะลึงงัน

ขั้นตอนการส่งตัวมาของนางใช้เวลาสิบอึดใจ เวลาเล็กน้อยแค่นี้ก็คือเวลาที่ใช้ในการส่งตัวธรรมดา นงนึกว่าตนเองมาถึงโลกวิญญาณซิงหลัวอย่างรวดเร็วปานนี้ ลืมตาขึ้นก็เห็นทะเลหรูเมิ่งอันไร้ขอบเขต

จินเฟยเหยายืนอยู่บนวงเวทส่งตัวที่แสงรัศมีเพิ่งหายไป ใต้เท้าเป็นก้อนหินที่กว้างไม่ถึงห้าจั้ง รอบด้านเป็นทะเลหรูเมิ่ง ก้อนหินก้อนนี้ไม่ถือว่าเป็นเกาะเลยสักนิด เป็นเพียงโขดหินกลางทะเล วงเวทส่งตัวอยู่บนโขดหิน ถ้าไม่ใช่ขณะที่ส่งตัวมาเมื่อครู่ทำให้ตัววงเวทสว่างขึ้นมา ขี้นกและสาหร่ายบนพื้นคงท่วมวงเวทส่งตัวไปนานแล้ว

บนโขดหินก้อนนี้มีนกอาศัยอยู่นับร้อยตัว พวกนางโผล่มาอย่างมีอำนาจทำให้พวกมันทิ้งรังบินขึ้นกลางอากาศแล้วส่งเสียงร้องไม่หยุด

“พั่งจื่อ ทำความสะอาดวงเวทส่งตัวหน่อย พวกเราต้องส่งตัวต่ออีก” จินเฟยเหยาดีดขี้นกบนไหล่ มอบภาระอันยากลำบากให้พั่งจื่อ ส่วนตนเองกลับนำกระจกสภาพโลกวิญญาณออกมาดู