0296 กู่หลิงซิน

บทที่ 296 กู่หลิงซิน

นั่นเป็นไม้แกะสลักลวดลายกะโหลกผี เห็นผู้บำเพ็ญเซียนชุดดำคนนั้นใช้คาถากับไม้แกะสลัก ไม้แกะสลักพลันลอยขึ้นมาเอง และมีวิญญาณสองดวงแล่นออกมาจากด้านใน

ในถ้ำศิลาพลันมีเสียงผีโหยหวนแสบแก้วหูดังมา แหลมคมและเดือดดาล ผู้บำเพ็ญเซียนชุดดำดีดนิ้วอย่างรวดเร็ว แสงสีแดงสองสายลอยออกไปโจมตีบนร่างวิญญาณ

วิญญาณพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต ทว่าแสงสีแดงกลายเป็นยันต์คุ้มกันวิญญาณ กระพริบและกดวิญญาณให้กลายเป็นดวงแสงอย่างช้าๆ จากนั้นพอผู้บำเพ็ญเซียนชุดดำเก็บ วิญญาณสองดวงก็มุดเข้าไปในไม้แกะสลัก

“วิญญาณขั้นหลอมรวมช่วงปลายมีสองส่วน ทั้งสองท่านยินยอมขายจินตันหรือไม่?” ผู้บำเพ็ญเซียนชุดดำวางไม้แกะสลักหัวผีลงบนโต๊ะศิลาแล้วเอ่ยถามด้วยเสียงเย็นชา

ผู้บำเพ็ญเซียนขั้นกำเนิดใหม่คนนั้นเงยหน้าขึ้นเอ่ยว่า “ไม่มี จินตันแตกแล้ว”

“น่าเสียดาย” ผู้บำเพ็ญเซียนชุดดำถอนหายใจ และไม่ได้พูดอะไรมาก พอพลิกมือก็มีถุงเฉียนคุนปรากฎขึ้น เขาวางถุงเฉียนคุนไว้บนโต๊ะศิลา หลังผู้บำเพ็ญเซียนขั้นกำเนิดใหม่คนนั้นเก็บถุงเฉียนคุนก็พาคนที่มีหัวกะโหลกกองนั้นจากไปโดยไม่เอ่ยวาจามากความ