0292 คนงามแห่งลั่วรื่อ
บทที่ 292 คนงามแห่งลั่วรื่อ
“ผู้อาวุโสทั้งสอง ที่นี่คือหอสมบัติ ท่านนี้คือบ่าวรับใช้ใกล้ชิดของเจ้าเมืองเรา จะเป็นคนพาพวกท่านทั้งสองเข้าไป” ในที่สุดก็เดินมาถึงหอสมบัติ ผู้บำเพ็ญเซียนขั้นสร้างฐานคนนี้โล่งอก รีบโยนสองคนนี้ทิ้งไว้ในมือผู้บำเพ็ญเซียนขั้นหลอมรวมช่วงต้นที่ยืนรอข้างนอกอยู่นานจนรู้สึกไม่พอใจแล้ว
บ่าวรับใช้สตรีขั้นหลอมรวมช่วงต้นคนนี้ไร้มารยาทอย่างยิ่ง ไม่เกรงกลัวพวกจินเฟยเหยาที่มีพลังการบำเพ็ญเพียรขั้นกำเนิดใหม่เลยสักนิด เชิดหน้าขึ้นเอ่ยอย่างเย็นชา “เชิญท่านทั้งสอง”
เย่อหยิ่งเกินไปแล้ว! จินเฟยเหยามองท่าทางของนางแล้วรู้สึกบอกไม่ถูก บ่าวรับใช้ของเจ้าเมืองที่เมืองสร้างขึ้นจากกระโจมมีอะไรน่ากระหยิ่มกัน อีกทั้งหอสมบัตินี้เป็นเรื่องราวใด เป็นกระโจมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองลั่วรื่อหรือ ทำอยู่นาน ที่แท้ก็ไม่ใช่ที่พักของเจ้าเมือง ทว่าใช้สำหรับหาเงิน
จินเฟยเหยายิ่งไม่เข้าใจชื่อร้านเข้าไปใหญ่ ในความประทับใจของนางมีเพียงอาคารสองชั้นขึ้นไปจึงเรียกว่าหอได้ กระโจมแบบนี้ก็เรียกว่าหอ ฟังแล้วรู้สึกไม่เข้ากันเลย สมควรเรียกว่ากระโจมสมบัติน่าจะใกล้เคียงกว่า
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com