0263 เทาเที่ย

บทที่ 263 เทาเที่ย

จินเฟยเหยาเหาะออกไปร้อยหลี่ จึงหาเวลาว่างมองไปดูข้างหลัง กลับไม่พบว่าหยวนเหมิ่งไล่ตามมา หรือว่าเจ้าหมอนี่เลิกล่าสังหารตนเอง เก็บท่าไม้ตายไปกอดนกร้องไห้แล้ว? จินเฟยเหยาคิดอย่างไม่เข้าใจ

ทันใดนั้น นางรู้สึกว่าตนเองตาลายใช่หรือไม่ เหตุใดจึงมองเห็นดวงอาทิตย์ร่วงหล่นจากท้องฟ้าและกำลังพุ่งมาหาตนเองอย่างรวดเร็ว หลังจากจินเฟยเหยามองเห็นชัดเจนก็ตกตะลึงอย่างยิ่ง

นี่ไม่ใช่ดวงอาทิตย์บนฟ้า ทว่าเป็นบอลเพลิงขนาดร้อยจั้ง ด้านหลังบอลเพลิงคือหยวนเหมิ่งที่มีสีหน้าเดือดดาล

ถ้าให้บอลเพลิงของเพลิงแท้ไท่หยางลูกใหญ่ขนาดนี้โจมตีโดน เข็มขัดวิเศษไป๋หลิงและกระโปรงไหมดาราเงินล้วนกลายเป็นเศษซาก ต้องตายร้อยเปอร์เซ็นต์แน่! พอจินเฟยเหยาหันหลังก็ทะยานหนีออกไปอย่างสุดชีวิต

บอลเพลิงดูเหมือนบินช้า ที่จริงกลับรวดเร็วอย่างยิ่ง ค่อยๆ เข้ามาใกล้จินเฟยเหยา อีกทั้งขนาดยังไม่ลดลงเลยสักนิด เวลานี้มันเข้ามาใกล้จินเฟยเหยามาก ไอร้อนพวยพุ่งสู่ฟ้าทำให้สัตว์ปิศาจในบริเวณนี้หนีไปจนเกลี้ยง ขนาดพืชพรรณก็เหี่ยวเฉา สถานที่ซึ่งเพลิงแท้ไท่หยางกวาดผ่าน พื้นดินก็ไหม้เกรียมเป็นแถบ