0181 ใต้เท้าอาปู้
บทที่ 181 ใต้เท้าอาปู้
ใต้เท้าปู้ขับรถสัตว์หกเขาไปตามทางหลวงอย่างไม่รีบไม่ร้อนด้วยตนเอง ภายในตัวรถมีจินเฟยเหยากับพั่งจื่อที่กินจนพุงกางนอนอยู่ เต๋อสี่ลงจากรถนานแล้วไม่รู้ว่าวิ่งไปเปลี่ยนชุดที่ใด ตอนนี้เหลือเพียงพวกเขาสองคนกับพั่งจื่อที่ยังอยู่บนรถ
ยามนี้ไม่มีคนนอกแล้ว จินเฟยเหยาจึงเรอและเอ่ยถามอย่างเกียจคร้าน “ใต้เท้า พวกเราจะไปที่ใดกัน? ข้ายังไม่ได้ซื้อสิ่งของที่ต้องการเลย หยกจินกังก็ยังไม่ได้ขาย ถ้าเจ้าไม่มีอะไรทำพาข้าไปภูเขาวั่นซั่นก็ได้”
“ภูเขาวั่นซั่น? เหตุใดเจ้าก็คิดจะไปที่นั่นพอดี” ปู้จื้อโหยวมองนางอย่างสงสัย ไม่ต้องให้ตนเองเปลืองคารม คิดไม่ถึงว่านางจะเป็นฝ่ายบอกว่าจะไปภูเขาวั่นซั่น
“เอ๋? ฟังจากน้ำเสียงของเจ้า เจ้าก็ต้องไปภูเขาวั่นซั่น” จินเฟยเหยาที่พุงกางลุกขึ้นนั่ง ลูบท้องพลางเอ่ยถาม
ปู้จื้อโหยวพิงด้านข้างตัวรถเอ่ยยิ้มๆ “ใช่ ก่อนหน้านี้ข้ายังครุ่นคิดอยู่เลยว่าจะหลอกพาเจ้าไปอย่างไรดี คิดไม่ถึงว่าจะบังเอิญขนาดนี้ เจ้าก็ต้องไปภูเขาวั่นซั่น สิ่งที่ทำให้ข้าแปลกใจคือ ถ้าข้ากับเต๋อสี่ไม่ไปภูเขาวั่นซั่น เจ้าที่เพิ่งเรียนภาษามารได้สองประโยคจะหาทางไปเองได้หรือ?”
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com