0162 เจ้าอิสระหรือไม่

บทที่ 162 เจ้าอิสระหรือไม่

จินเฟยเหยาตะลึงงัน ดูเหมือนจะไม่รู้จักกันจริงๆ นั่นแหละ แม้แต่หน้าก็ยังไม่เคยพบ จะรู้จักกันได้อย่างไร พอคิดถึงตรงนี้ จินเฟยเหยาก็เอ่ยอย่างขัดเขิน “ช่างเถอะ ต่างคนต่างไปก็แล้วกัน”

เงียบไปครู่หนึ่ง ทั้งสองคนก็ต่างแยกย้าย เข้ากลุ่มสะกดรอยตามอีกครั้ง

เดินไปได้ครู่หนึ่ง เบื้องหน้าปรากฏหลุมขนาดใหญ่ จินเฟยเหยากระโดดขึ้น คิดจะเหินร่างข้ามไป คิดไม่ถึงว่า เพิ่งลอยกลางอากาศได้ครึ่งทาง ด้านหลังพลันมีอะไรมาชนอย่างกะทันหัน กระแทกนางเข้าไปในหลุม

“โอ๊ย...” จินเฟยเหยารู้สึกว่าบนร่างถูกอะไรบางอย่างทับอย่างหนักหน่วง จากนั้นก็ได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้น

จินเฟยเหยาเดือดดาลสุดขีด หากมิใช่เพื่อสะกดรอยตามจินเฟยหยาง นางคงลุกขึ้นมาด่าทอคนแล้ว สูดลมหายใจลึกๆ เฮือกหนึ่ง จินเฟยเหยาลดเสียงเบาลงเอ่ยว่า “เจ้ามีความแค้นกับข้าหรือ ร่องยาวถึงปานนั้น เจ้ากระโดดตามหลังข้ามาทำไม!”

“สถานที่อื่นไม่เหมาะจะหยั่งเท้าเท่าที่นี่ ข้าไม่กระโดดจากตรงนี้ จะให้กระโดดจากตรงไหน เจ้าต่างหาก เผยร่างออกมาแล้วเดินไปทางอื่นได้หรือไม่ ข้าดูรอบด้านแล้วมีแต่พวกเราสองคนที่ซ่อนกาย” คนบนร่างเอ่ยอย่างไม่พอใจ