0144 ทะเลปะการังห้าสี

บทที่ 144 ทะเลปะการังห้าสี

ยี่สิบกว่าวันต่อมา ในที่สุดเรือศิลาทะเลก็มาถึงน่านน้ำที่พวกเขาจะล่าสัตว์ นี่เป็นผืนทะเลปะการังห้าสีอันกว้างใหญ่ ปะการังจำนวนนับไม่ถ้วนกลายเป็นทะเลน้ำตื้นและแนวปะการังใต้ทะเลที่ไร้คนอยู่อาศัย ทอดสายตามองไป บนทะเลน้ำตื้นทั้งหมดเป็นแนวปะการังใต้ทะเลจำนวนนับไม่ถ้วน ทำให้ผู้บำเพ็ญเซียนหยั่งเท้าได้สะดวก

หลังจากเข้ามาในเขตแนวปะการังใต้ทะเล เรือศิลาทะเลก็เผชิญการโจมตีจากสัตว์ปิศาจน้อยลง ในที่สุดทุกคนจึงโล่งอกได้และพักผ่อนสักหน่อยเตรียมล่าสัตว์ปิศาจต่อ แน่นอนว่าเป็นเพราะผู้บำเพ็ญเซียนบัญชาการเรือเก็บผงกระตุ้นกำหนัดแล้ว

เรือศิลาทะเลเลือกจอดในสถานที่แห่งหนึ่ง ปลาทองตัวใหญ่ที่ลากเรือก็ว่ายไปเอง ผู้บำเพ็ญเซียนบัญชาการเรือยืนอยู่บนยอดตึกเรือ เอ่ยกับผู้บำเพ็ญเซียนขั้นสร้างฐานด้านล่าง “ทุกท่าน พวกเราจะจอดอยู่ที่นี่เป็นเวลาครึ่งปี ทุกคนจัดการเรื่องของตนเองได้ เพียงจดจำเวลาที่เรือออกได้ก็พอ พอถึงวันนั้นพวกเราจะไปจากที่นี่ จะไม่รอใครทั้งสิ้น ถ้าหากทุกคนมีสิ่งของจะซื้อขาย สามารถขึ้นมาบนเรือได้ ที่นี่มีการรับรองความปลอดภัยให้”