บทที่ 131 โกลาหล
“ไม่ต้องพูดไร้สาระ มอบร่างกายมาให้ข้า” พานหยวนนับว่าถือกำเนิดในตระกูลเก่าแก่มีชื่อเสียง ถ้าพูดต่อไป แม้แต่ตนเองก็ต้องรู้สึกขายหน้า ถึงแม้หน้าตาจะสำคัญ ทว่าชิงร่างสำคัญกว่า ลงมือก่อนแล้วค่อยว่ากัน
ในใจคิดเช่นนี้ พานหยวนก็พุ่งใส่จินเฟยเหยา
“เจ้าฝันไปเถอะ” จินเฟยเหยาหมุนตัววิ่งหนี จิตวิญญาณดั้งเดิมสองดวงไล่กวดกันในห้วงการรับรู้ของจินเฟยเหยา
ถึงห้วงการรับรู้ของจินเฟยเหยากว้างใหญ่ ครึ่งหนึ่งยังถูกทะเลนรกสีฟ้ายึดครอง พื้นที่หลบหนีเล็กแค่นี้ จิตวิญญาณดั้งเดิมของพานหยวนใหญ่กว่าของจินเฟยเหยาสองเท่า วิ่งได้เร็วกว่าจินเฟยเหยา ครู่หนึ่งก็ไล่ตามทัน เพียงสัมผัสเบาๆ จิตวิญญาณดั้งเดิมของจินเฟยเหยาก็ถูกกลืนกินไปส่วนหนึ่ง
“อ๊า!” จินเฟยเหยาร้องลั่น หลบหนีในห้วงการรับรู้อย่างสุดชีวิต เพียงแต่จิตวิญญาณดั้งเดิมของพานหยวนไล่ตามนางราวกับวิญญาณที่แค้นซึ่งไม่สลายหายไป พุ่งเข้ากลืนกินจิตวิญญาณดั้งเดิมของจินเฟยเหยาเป็นครั้งคราว ไล่ตามพลางกลืนกินเช่นนี้ ไม่นานนัก สีสันจิตวิญญาณดั้งเดิมของจินเฟยเหยาก็จางลงอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com