0127 ผู้สังหารคนนับไม่ถ้วน

บทที่ 127 ผู้สังหารคนนับไม่ถ้วน

เห็นจินเฟยเหยาตอบรับอย่างเบิกบาน คนทั้งสามก็ยินดียิ่ง ส่วนจินเฟยเหยาก็สอบถามถึงสภาพการป้องกันของถ้ำเซียนพานหยวนอย่างละเอียด

จะว่าไปก็ง่ายดาย ถ้ำเซียนของพานหยวนมีการป้องกันเพียงชิ้นเดียว และบอกดวงตาของวงเวทแก่พานอี้แล้ว ขอเพียงโจมตีดวงตาวงเวทอย่างหนักหน่วงก็สามารถทำลายการป้องกันได้ พวกเขากลัวเรี่ยวแรงไม่เพียงพอ เปิดวงเวทไม่ได้ ดังนั้นจึงต้องการให้จินเฟยเหยาออกแรง ทั้งภายในถ้ำเซียนยังมีหุ่นเชิดสองตัว

หุ่นเชิดสองตัวร้ายกาจอย่างยิ่ง พวกเขาไม่มั่นใจว่าจะสู้ชนะพวกมันดังนั้นต้องยืมแรงคนนอกจึงเอาชนะได้ “ถ้ำเซียนของผู้บำเพ็ญเซียนขั้นกำเนิดใหม่ง่ายดายถึงเพียงนี้? แบบนี้ใครก็สามารถบุกเข้าไปได้อย่างสบายๆ ตั้งหกร้อยปีแล้ว ด้านในคงไม่เหลือสิ่งของอะไรแล้วกระมัง” ฟังพานอี้อธิบายจบ จินเฟยเหยาอดกังวลขึ้นมาไม่ได้

พานอี้หัวเราะฮาๆ “พวกเรามีบรรพชนผู้ล่วงลับชี้แนะจึงหาวิธีและดวงตาวงเวทพบ ถ้าคนอื่นๆ คิดจะบุกฝ่าอย่างหักโหม ได้แต่มีไปไม่มีกลับ อีกอย่าง แม้แต่สถานที่พวกเขาก็หาไม่พบ นับประสาอะไรกับการทำลายวงเวท”