บทที่ 121 ความสัมพันธ์ของพวกเราสองคน
จินเฟยเหยาอยู่บนเกาะซ่างเซียนจนกระทั่งฟ้าสว่าง จึงเดินส่ายอาดๆ มาถึงท่าเรือ เรียกเรือปลาทองมาลำหนึ่ง ให้ไปส่งนางที่เกาะเสี่ยวสือ
คนที่ขับเรือลำนี้เป็นชายชรา ยุ่งวุ่นวายอยู่ทั้งคืน จิตใจอ่อนเพลียเป็นอย่างยิ่ง ส่งเสร็จก็เตรียมตัวกลับบ้าน เขาหาวเป็นบางครั้ง พลอยทำให้จินเฟยเหยาที่จิตใจปลอดโปร่งมาตลอดหาวตามไปหลายวัน
เกาะเสี่ยวสืออยู่ห่างไกล เรือปลาทองลากไปมาระหว่างแต่ละเกาะ ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว จินเฟยเหยาเพิ่งมาถึงเกาะเสี่ยวสือซึ่งเป็นเขตพื้นที่ของตนเอง นางจ่ายศิลาวิญญาณแล้วก้าวขึ้นเกาะเสี่ยวสือ
“คนหลอกลวง” จินเฟยเหยายืนอยู่บนเกาะเสี่ยวสือ ด่าทออย่างรุนแรง
ทิวทัศน์ของเกาะเสี่ยวสือไม่เหมือนกับที่เห็นในตึกซ่างเซียน บนเกาะโล้นเลี่ยน แม้แต่หญ้าสักต้นก็ยังไม่มี ในภาพเสมือนจริงตอนเลือกเกาะที่ตึกซ่างเซียน เห็นได้ชัดว่าเป็นสถานที่มีพุ่มไม้และต้นไม้เล็กน้อย โดยเฉพาะข้างทะเลสาบมีวัชพืชขึ้นเป็นจำนวนมาก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com