0100 ลักเล็กขโมยน้อย
บทที่ 100 ลักเล็กขโมยน้อย
“สหายเซียนเฉียนเล่า? เหตุใดเจ้าจึงไม่ยอมเข้าไปช่วยเหลือ ไร้คุณธรรมเกินไปแล้ว” จินเฟยเหยาเหล่มองเขาและเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแปลกๆ
เขาเอ่ยอย่างถูกต้องชอบธรรมโดยไม่หวั่นเกรง “สู้จนเป็นแบบนี้ ถึงสังหารผู้บำเพ็ญเซียนโลกเซียวไท่ก็ไม่มีโอกาสค้นกระเป๋าเก็บของ ไปก็ไม่ได้ศิลาวิญญาณ”
“ที่แท้เป็นเช่นนี้ คิดไม่ถึงว่าสหายเซียนเฉียนจะเป็นคนชั่วช้า ที่นี่สับสนวุ่นวายเกินไป ข้าจะกลับไปในทางเดินศิลาใหม่ค้นหาผู้บำเพ็ญเซียนที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว ทำความดีให้โลกหนานซานสักหน่อย” จินเฟยเหยาเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ยิ้มอย่างแปลกประหลาด เดินนำพั่งจื่อเข้าไปในทางเดินศิลา
“สหายเซียนจิน รอข้าด้วย ข้าจะไปกับเจ้า” ดูเหมือนสกัดคนในทางเดินศิลาจะดีกว่า ผู้แซ่จินหัวไวดีแท้ เฉียนซูเกิดโพธิปัญญาทันที รีบไล่ตามจินเฟยเหยาที่เพิ่งย่างเท้าเข้าไปในทางเดินศิลา ผู้ใดจะรู้ หลังจากเขาก้าวเข้าไปในทางเดินศิลา กลับพบว่าด้านในไม่มีใครสักคน “หรือว่าไม่อยากไปกับข้า ดังนั้นจึงใช้เวทมนตร์หนีไปไกลแล้ว?” เฉียนซูสงสัยยิ่ง หนีได้เร็วเกินไปแล้ว เขาลังเลนิดหนึ่งก็วิ่งตามไป คิดจะไล่ตามจินเฟยเหยาให้ทัน
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com