ตอนที่ 229 ในเมื่อมาแล้วก็ทำให้ใจให้สบายไว้

ตอนที่ 229 ในเมื่อมาแล้วก็ทำใจให้สบายไว้

เมื่อเห็นว่าพี่ชายของนางเตรียมเดินจากไป หลินหลันกลับฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ “ข้าไปกับพี่ใหญ่ด้วยดีกว่า จะได้ช่วยดูให้! พวกท่านไม่ละเอียดรอบคอบ ทั้งยังจัดการบาดแผลไม่เป็น หากอักเสบขึ้นมาคงไม่ดีแน่”

หลินเฟิงกลับรู้สึกเกรงใจ “จะให้ลำบากน้องพี่ได้อย่างไรกัน”

หลินหลันชำเลืองตามองเขา “ข้าเป็นหมอนะเจ้าคะ ลำบากไม่ลำบากอะไรกัน”

ปรากฏมีคนมากล่าวรายงานอย่างที่นางคาดการณ์ไว้จริงๆ ในยามที่หลินหลันกำลังช่วยพันบาดแผลให้ทหารที่ได้รับบาดเจ็บ “หมอหลินขอรับ มีหมอฉู่ท่านหนึ่งมารอพบท่านอยู่ด้านนอกขอรับ”

มาเร็วเสียจริง! หลินหลันยังคงพันแผลอย่างไม่รีบร้อน จนกระทั่งพันเสร็จเรียบร้อยถึงลุกขึ้นยืน นางเห็นหมอฉู่กำลังกอดอกยืนพิงอยู่ข้างประตู ดวงตาคู่เรียวยาวและเฉียบคมหรี่ลงเล็กน้อย นัยน์ตานั่นประดุจกำลังมองดูพระจันทร์ผ่านม่านมุ้ง ทำให้ไม่อาจมองเห็นความนึกคิดใดๆ

หลินหลันเผยสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย “เหตุใดหมอฉู่ถึงเสร็จธุระไวเพียงนี้ ผู้ได้รับบาดเจ็บท่านนั้น...”

ฉู่จวินห้าวเอ่ยโดยไร้สีหน้าใดๆ “ช่วยชีวิตไว้ไม่ได้”