ตอนที่ 252 เขาเป็นน้องชายข้า
หลินหลันนำซานเอ๋อร์ฝากไว้กับหยินหลิ่ว จากนั้นตนเองจึงมุ่งไปโถงจาวฮุย
หลี่หมิงเจ๋อที่กำลังเดินออกมาพร้อมกับฮว๋าเหวินไป่ เมื่อเห็นหลินหลัน หลี่หมิงเจ๋อจึงกล่าว “น้องสะใภ้ เจ้ามาพอดีเลย ฮว๋าย่วนสื่อกำลังต้องการพูดคุยกับเจ้าเกี่ยวกับอาการป่วยของท่านย่าอยู่พอดี”
หลินหลันย่อตัวเล็กน้อยในท่าทางคารวะ “พี่ใหญ่เชิญท่านตามสบายนะเจ้าคะ ทางนี้ให้เป็นหน้าที่ของข้าเองเจ้าค่ะ”
ระยะนี้หลี่หมิงเจ๋อเหน็ดเหนื่อยเอาการ เขาเติบโตภายใต้การเลี้ยงดูอย่างประคบประหงมของนางฮาน ไม่เคยต้องเป็นกังวลต่อเรื่องยิบย่อยในชีวิตประจำวันมาก่อน หน้าที่เดียวของเขาก็คือการศึกษาเล่าเรียน และทำตัวในแบบฉบับคุณชายอย่างเขา โดยการใช้ชีวิตสัพเพเหระไปวันๆ ทว่ายามนี้ พ่อผู้ไร้ยางอายและนางฮานล้วนไม่อยู่แล้ว หมิงอวินก็ไปอยู่ชายแดนที่ห่างไกล เขาในฐานะบุตรชายคนโตของตระกูลหลี่ ปัดความรับผิดชอบไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือ อีกไม่นานเขาก็ต้องเป็นพ่อคนแล้ว ดังนั้น แม้ไม่รู้ว่าต้องทำเช่นไร ก็ต้องเรียนรู้ให้ได้ แม้ไม่อยากกระทำมันก็ต้องบังคับตนเองให้กระทำมันให้ได้
Support your favorite authors and translators in webnovel.com