ตอนที่ 177 เรื่องที่ไม่มีอยู่จริง

ตอนที่ 177เรื่องที่ไม่มีอยู่จริง

หมิงจูกวาดสายตามองใบหน้าแต่ละคนในกลุ่มนี้ ก่อนจะก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วกล่าวขึ้นอย่างเนิบช้า “เท่าที่ข้ารู้ พี่สะใภ้รองข้ามิเคยเข้าไปในพระราชวัง”

เว่ยจือเซวียนตวัดสายตามองฉิงฟางอย่างสะใจ ฉิงฟางเม้มริมฝีปากแล้วกล่าวอย่างไม่ยินยอม “ต่อให้มิใช่เช่นนี้ ทว่าทักษะการรักษาของท่านหมอหลินก็ต้องเป็นที่ล้ำเลิศแน่นอน อี่นั่ว เจ้าว่าใช่หรือไม่”

ฉิงฟางคล้องแขนอี่นั่วประหนึ่งว่ากำลังแสวงหาพันธมิตร

อี่นั่วกล่าว “นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ฮ่องเต้มิทรงพระราชทานป้ายทองคำสุ่มสี่สุมห้าหรอก”

“ก็นั่นสิ ทักษะการรักษาของท่านหมอหลินเป็นที่ยกย่องกันโดยทั่ว” คนผู้หนึ่งกล่าวเสริม

เว่ยจือเซวียนฉีกยิ้มแล้วกล่าวด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยัน “หมอหลินมาเมืองหลวงแค่ครึ่งปีเท่านั้น หุยชุนถางก็เพิ่งเปิดได้เพียงเดือนกว่าๆ ไอ้ที่ว่าเป็นที่ยกย่องกันโดยทั่วนี่ออกจะเร็วเกินไปแล้วกระมัง! หากจะกล่าวว่าเป็นที่ยกย่องกันโดยทั่ว ร้านยาในเมืองหลวงที่คู่ควรกับคำกล่าวนี้ เห็นทีว่าคงมีเพียงเต๋อเหรินถางแห่งตระกูลฮว๋าเท่านั้นกระมัง!”