ตอนที่ 162 ไม่ยอมตายใจ

ตอนที่ 162 ไม่ยอมตายใจ

ทันทีที่กลับถึงเรือนหลั้วเซี๋ยจาย หลินหลันไม่อาจอดกลั้นได้อีกต่อไป นางกอบกุมท้องกลิ้งลงบนเตียงพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง หายใจหายคอแทบไม่ทัน “หมิงอวิน...โอ๊ย...ข้ามิไหวแล้ว...ข้าขำจะแย่แล้ว เจ้าเห็นหรือไม่ สีหน้าเขียวปั๊ดของแม่มดชราน่ะ...โอ๊ย! ปวดท้องชะมัด...”

หลี่หมิงอวินกล่าวอย่างสุขุม “ปฏิบัติต่อผู้อื่นเสมือนผู้อื่นปฏิบัติต่อตน นี่คือสิ่งที่ควรจะเป็น”

อวี้หลงรับชุดคลุมตัวนอกของนายน้อย “เอ้อร์เส้าเหยีย น้ำร้อนเตรียมเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ มื้อเย็นก็เตรียมไว้แล้วเช่นกันเจ้าค่ะ”

หลี่หมิงอวินพยักหน้า “เตรียมตั้งโต๊ะเถอะ!” เมื่อมองดูหลินหลันที่กำลังหัวเราะไม่หยุด มุมปากของหลี่หมิงอวินจึงยกขึ้นเล็กน้อยก่อนเอ่ยปากถาม "หากข้ามาไม่ทันการณ์ เจ้าเตรียมรับมืออย่างไรหรือ"

ไม่ง่ายเลยกว่าหลินหลันจะกลับคืนสู่ภาวะปกติ นางกล่าวรอยยิ้ม “แน่นอนว่าข้าก็ต้องไม่ขัดข้องอยู่แล้ว ทว่าข้าก็ไม่ปล่อยให้เป็นดั่งใจพวกนางเช่นกัน มิใช่เจ้ากล่าวไว้หรอกหรือ ว่ามีเรื่องอันใดให้ผลักไปที่เจ้าได้เลย”