ตอนที่ 135 ปีแห่งความสลดใจ

ตอนที่ 135 ปีแห่งความสลดใจ

หลี่หมิงอวินกลับมาถึงขณะที่หลินหลันกำลังกินบะหมี่กุ้งผักกาดขาวอย่างเอร็ดอร่อย

ป๋ายฮุ่ยเดินตามหลังมาติดๆ เพื่อคอยให้การปรนนิบัติ หลี่หมิงอวินชายตามองบะหมี่น้ำในมือหลินหลันแล้วเอ่ยถามขึ้น “ยังมีอีกหรือไม่ ข้ากำลังหิวอยู่พอดี”

หยินหลิ่วกล่าวขึ้นทันควัน “มีๆ เจ้าค่ะ เอ้อร์เส้าหน่ายนายให้กุ้ยซ่าวเตรียมไว้สองชามเจ้าค่ะ”

“ป๋ายฮุ่ย เจ้าไปช่วยถือมาให้ข้าทีสิ” หลี่หมิงอวินปลดเสื้อคลุมแล้วส่งให้ป๋ายฮุ่ย

ป๋ายฮุ่ยขานรับอย่างอ่อนโยนแล้วนำเสื้อคลุมไปแขวนไว้ที่ตะข้อไม้แกะสลักรูปดอกไม้อันงดงามก่อนจะออกไป

หลี่หมิงอวินม้วนชายแขนเสื้อระหว่างเดินก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างหลินหลัน หลังจากนั้นก็เอื้อมมือออกไปคว้าชามบะหมี่น้ำของหลินหลัน “ข้าขอดื่มรองท้องสักสองคำแล้วกัน”

หลินหลันไม่ทันได้แย่งก็เห็นเขายกชามขึ้นแล้วซดเข้าไปหนึ่งคำใหญ่ๆ นางเผยสีหน้าตกตะลึงขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “นี่...ข้ากินไปแล้วนะ”

หลี่หมิงอวินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เจ้ากินแล้วจะเป็นไรไป ชามนี้เป็นของข้าแล้ว อีกประเดี๋ยวชามใหม่มาค่อยตักของเจ้าแบ่งมานี่อีกสักครั้งหนึ่งแล้วกัน”