ตอนที่ 277 หลบหนี
พอถูกซานเอ๋อร์ยกยอปอปั้นชุดใหญ่ พวกเหล่าเถี่ยก็ไม่ดุร้ายใส่ซานเอ๋อร์เพียงนั้นอีกแล้ว ทั้งยังรู้สึกว่าเล่นกับเด็กน้อยนี่ก็สนุกดีทีเดียว
ช่วงกลางคืน ซานเอ๋อร์กล่าวว่านอนคนเดียวกลัวผี ดื้อดึงลากเว่ยจื่อมาอยู่เป็นเพื่อนเขาให้ได้ ทว่าเว่ยจื่อต้องไปจัดการเรื่องราวบางอย่าง จึงให้เหล่าเถี่ยอยู่เป็นเพื่อน ซานเอ๋อร์กล่าวว่านอนก็นอน จากนั้นก็นอนหลับอย่างสำราญใจ เหล่าเถี่ยตอนแรกยังนั่งจับตามองเขาอย่างเป็นจริงเป็นจัง จากนั้นเมื่อเห็นว่าซานเอ๋อร์นอนหลับไปแล้วถึงขั้นน้ำลายไหลย้อยลงมาอีกด้วย อย่าว่าแต่ปลุกเขาให้ตื่นเลย ต่อให้จับเขาโยนลงบนถนนก็คงไม่ตื่นด้วยซ้ำไป ขณะนั้นเองเหล่าเถี่ยจึงค่อยๆ ผ่อนปรนการเฝ้าระวัง เขายกสองแขนขึ้นกอดอก และเอนกายพิงกับเสาหัวเตียงพร้อมกับหาวหวอด
ค่ำคืนนี้เฝิงซูหมิ่นไม่กลับจวนแม่ทัพแล้วเช่นกัน นางพักค้างแรมอยู่ที่จวนหลี่เพื่อจะได้รับรู้สถานการณ์ได้อย่างทันท่วงที หลินหลันก็เกรงใจเกินกว่าจะขัดความต้องการนางได้ จึงให้คนช่วยจัดเตรียมห้องให้เฝิงซูหมิ่นเข้าพัก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com