ตอนที่ 086 การกลับมาของแม่มดชรา

ตอนที่ 86 การกลับมาของแม่มดชรา

หลังมื้อกลางวันสิ้นสุดลง หลินหลันให้ข้ารับใช้ออกไปจนหมด เพื่อหลี่หมิงอวินได้นอนพักผ่อนสักงีบ ได้ยินมาว่าห้องสอบรายบุคคลนั่นขนาดแคบเท่ารูหนูก็ว่าได้ หากนอนหลับ กระทั่งขาก็ยังไม่อาจเหยียดตรงได้ หลินหลันอดไม่ได้ที่จะนึกตำหนิ นี่หรือที่เรียกว่าหากพระเจ้าต้องการมอบความรับผิดชอบอันหนักหน่วงแด่ใครบางคน ก่อนอื่นต้องทำให้เขารู้สึกเป็นทุกข์ ร่ายกายเหนื่อยล้า เพื่อกระตุ้นจิตใจของเขา ทำให้เขาอดทนและเพิ่มความสามารถที่เขาไม่มีเช่นนั้นหรือ

จะบอกว่าไม่ง่วงนั่นคงเป็นคำโกหกทั้งเพ ถึงหลี่หมิงอวินจะยังดูมีชีวิตชีวา ทว่าความจริงแล้วเขาอ่อนเพลียจะแย่

หลี่หมิงอวินกอดผ้าห่มแล้วเตรียมไปนอนบนเก้าอี้โซฟาตัวยาวตามเคย หลินหลันรีบเอ่ยปากขึ้น “เจ้านอนหลับบนเตียงดีกว่านะ! บนเตียงนอนหลับสบายกว่าหน่อย”

หลี่หมิงอวินกอดผ้าห่มภายใต้อาการตกตะลึง “แล้วเจ้าล่ะ”

หลินหลันไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าใบหน้าของหลี่หมิงอวินกำลังแดงระเรื่อขึ้นมาเสียแล้ว นางจุดใบชาหอมพลางเอ่ยออกมา “ข้าจะไปห้องยา เจ้านอนหลับเถอะ!”