ตอนที่ 102 ส่งมอบสิ่งที่สำคัญยิ่ง

ตอนที่ 102 ส่งมอบสิ่งที่สำคัญยิ่ง

วันรุ่งขึ้น เมื่อหลินหลันตื่นขึ้นมาก็พบว่าหลี่หมิงอวินไม่อยู่ในห้องแล้ว นางกุมขมับพลางครุ่นคิดเรื่องเมื่อคืน นางเหมือนจะจำได้ว่าตนเองเอนกายพิงเสาบริเวณมุมหัวเตียงแล้วหลับตาลงไป เหตุไฉนตอนนี้ถึงได้มานอนอยู่บนเตียงได้ล่ะ หรือว่าหลี่หมิงอวินอุ้มนางมางั้นหรือ หลินหลันขยี้ผมจนยุ่งเหยิงอย่างคิดไม่ตก...หลินหลันเอ้ย เจ้านั่นแหละเป็นหมูตัวหนึ่ง นอนหลับเป็นตายอะไรขนาดนี้ หากถูกคนเขาจับโยนลงทะเลจมน้ำตายคงไม่รู้เรื่องเลยกระมัง

หลังจากอึดอัดใจไปพักใหญ่ หลินหลันก็เรียกหยินหลิ่วเข้ามาแล้วเอ่ยถาม “เอ้อร์เส้าเหยียล่ะ”

“เอ้อร์เส้าเหยียไปราชวังแล้วเจ้าค่ะ!” หยินหลิ่วกล่าว