ตอนที่ 254 จิตใจคนเราไม่เที่ยงแท้

ตอนที่ 254 จิตใจคนเราไม่เที่ยงแท้

“ไม่ว่าจะพูดเช่นไร เหล่าไท่ไทก็เกิดเรื่องในบ้านพวกเจ้า ความรับผิดชอบนี้...พวกเจ้าต้องเป็นผู้รับผิดชอบ” นางอวี๋สะอึกสะอื้น อยากแสร้งเป็นเสือแต่กลับไม่เหมือน ดันลักษณะเสมือนเสือกระดาษที่มีชีวิตขึ้นมาไปเสียได้

หลินหลันหาเก้าอี้มาตัวหนึ่งแล้วหย่อนตัวลงนั่งอย่างช้าๆ นางเลิกคิ้วขึ้นแล้วเผยรอยยิ้มมุมปากที่แฝงการเหยียดหยามเอาไว้ ก่อนกล่าวขึ้นอย่างเนิบช้าไม่สะทกสะท้าน “ว่าแต่ว่า ท่านป้าต้องการให้พวกเรารับผิดชอบ ควรรับผิดชอบเรื่องนี้เช่นไรหรือเจ้าคะ”

เห็นสีหน้าหยิ่งผยองของหลินหลัน หลี่จิ้งอี้รู้สึกว่าศักดิ์ศรีของเขาในฐานะผู้อาวุโสได้รับการท้าทาย ทุกคนต่างกล่าวว่าสะใภ้รองเป็นแค่เด็กสาวชนบท เห็นทีว่าจะเป็นเรื่องหลอกลวงเสียมากกว่า เห็นผู้อาวุโสแท้ๆ แต่กลับไร้มรรยาท ผู้อาวุโสยังยืนอยู่ทนโท่ แต่นางกลับนั่งลงเสียแล้ว เขาจึงส่งเสียงสบถ ฮึ และกล่าว “ค่าใช้จ่ายในพิธีศพของเหล่าไท่ไท ตลอดจนการเคลื่อนย้ายดวงวิญญาณกลับสู่บ้านเกิด พวกเจ้าต้องเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด หมิงเจ๋อและหมิงอวินจำเป็นต้องกลับไปส่งดวงวิญญาณพร้อมพวกเราที่บ้านเกิด และก้มศีรษะขอขมาหน้าหลุมศพบรรพบุรุษ”