ตอนที่ 23 บอกว่าเจ้าดีมาก
แม่เหยาซึ่งนำอาหารมาส่งให้ ได้ยินหยินหลิ่วเล่าว่าผู้ที่ทำให้ตระกูลเยี่ยพากันวุ่นวายยกใหญ่นั่นก็คือหลินหลัน เดิมทีนางยังไม่เชื่อ จนกระทั่งได้พบหลินหลันจึงไม่อาจไม่เชื่อก็คงไม่ได้เสียแล้ว
“หลินหลันอ่า สรุปแล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นงั้นรึ ไฉนเจ้ากับเส้าเหยียถึงได้...” แม่เหยาประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง
หลินหลันได้แต่ยิ้มแห้ง นี่นางต้องคอยอธิบายให้ทุกคนฟังใช่ไหม?
“เรื่องนี้...หากจะให้เล่าคงต้องใช้ระยะเวลานาน ขอกินข้าวก่อนแล้วกัน” ต่อให้ต้องอธิบายก็จำเป็นต้องอิ่มท้องก่อนล่ะ!
หยินหลิ่วรีบเอ่ยขึ้น “แม่นาง มาให้ข้าช่วยเถอะ!”
ขณะพูดก็บรรจงจัดวางชามและตะเกียบให้หลินหลัน ตามด้วยจานอาหาร “แม่นาง เชิญท่านกินตามสบายนะเจ้าคะ”
หลินหลันเผยรอยยิ้มเล็กน้อยให้กับคำพูดเมื่อครู่ ท่าทีที่หยินหลิ่วแสดงออกมาดีมากๆ อย่างไรก็ตาม นางจะสามารถอยู่ต่อได้หรือไม่นั้นไว้ค่อยว่ากันทีหลังแล้วกัน ดูเหมือนว่าเหล่าฟู่เหรินเยี่ยโกรธมากจริงๆ เกรงว่าตอนนี้หลี่ซิ่วฉายคงถูกเรียกเขาไปอบรมอีกครั้งเสียแล้วกระมัง
หลินหลันหยิบชามและตะเกียบเตรียมจะกินข้าว ทันใดนั้นเสียงหัวเราะสดใสก็ลอยสวนเข้ามากะทันหัน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com