ตอนที่ 72 ระมัดระวังให้มากขึ้น
หลี่หมิงอวินพาหลินหลันไปยังโรงเตี๊ยม ‘อี้เซียงจู’ ซึ่งขึ้นชื่อเรืองนามที่สุดในกรุงปักกิ่ง และสั่งอาหารรสเลิศมามากมาย
ทว่าหลินหลันซึ่งกินมาครึ่งกระเพราะแล้ว เมื่อเห็นอาหารจำนวนมากขนาดนี้ จึงอดไม่ได้ที่จะบ่นอุบอิบขึ้นมา “สิ้นเปลืองเกินไปแล้ว มิใช่เมื่อครู่ยังมีคนเอ่ยไว้ว่าต้องขยันขันแข็งและมัธยัสถ์ จะใช้ชีวิตหรูหราสะดวกสบายเกินไปไม่ได้ ที่แท้ก็เป็นเพียงแค่ลมปากเท่านั้นสินะ”
หลี่หมิงอวินจ้องเขม็งใส่นาง “นั่นหมายถึงกับตัวข้าเอง เจ้าเป็นข้อยกเว้น”
หลินหลันเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ กระพริบตาปริบปริบ “เจ้าหมายความว่า ข้าไม่ต้องกัดก้อนเกลือกินกับเจ้าแล้วสินะ”
นัยน์ตาของหลี่หมิงอวินฉายแสงแห่งความอ่อนโยน ขณะที่ใบหน้าอันหล่อเหล่าของเขาเผยสีหน้าจริงจังขึ้นมาหลายเท่าตัว “หากวันใด ข้าปราศจากซึ่งทุกสิ่งอย่าง เจ้าจะยินยอมกัดก้อนเกลือกินกับข้าอยู่ไหม”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com