webnovel

Tengku Nik , Mr . Dingin

๐Ÿ“Œ PART 22

Jam di dinding sudah menunjukkan pukul 2 petang , setelah selesai menunaikan solat zohor , Humaira terlelap di atas katil nya . Tubuhnya berbungkus selimut , aircond di dalam bilik nya menyengat hidungnya . Pipi nya kemerahan , nafasnya mulai tidak teratur . Kepalanya mulai berdenyut perlahan , dia bngun lalu menyandarkan tubuh nya di kepala katil . Tangannya lantas menekap dahinya yang panas , "๐–ง๐—†๐—† , ๐—๐–บ๐—„๐—„๐–บ๐—‡๐—…๐–บ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐–ฝ๐–พ๐—†๐–บ๐—†" . Rungut Humaira mengeluh berat . Nafasnya juga terasa panas , dia memegang wajahnya dengan kedua belah tangannya . Selimut di buka , kaki nya mula melangkah keluar dari bilik , tudung shawl nya masih lagi terpakai . Tangannya hanya berpaut pada pegangan tangga , sekali sekali kepalanyaa di picit , dia tidak melihat sekeliling rumah itu dan terus meluru ke dapur .

"๐– ๐—‹๐—๐—๐— , ๐—๐–บ๐—„๐—„๐–บ๐—‡ ๐—…๐–บ ๐—๐–บ๐—„๐–ฝ๐–พ ๐—Ž๐–ป๐–บ๐— ๐—Œ๐–บ๐—†๐–บ ๐—Œ๐–พ๐—„๐–บ๐—…๐—‚ ๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐–บ๐—…๐–บ๐—† ๐—‹๐—Ž๐—†๐–บ๐— ๐—‡๐—‚" . Sebak Humaira sambil menahan kepalanya yang mulai berat . "๐–ช๐–บ๐—Ž ๐—„๐–พ๐—‡๐–บ ๐—๐–บ๐—๐–บ๐—‡ ๐–ฌ๐–บ๐—‚๐—‹๐–บ๐— , ๐—†๐–บ๐—‡๐–บ ๐–ป๐—ˆ๐—…๐–พ๐— ๐—‰๐–พ๐—‡๐—€๐—Œ๐–บ๐—‡ ๐—„๐–บ๐— ๐—Œ๐—‚๐—‡๐—‚" . Kata Humaira yang masih lagi berdiri berhampiran meja makan . Suara deruman bunyi kereta Nik sudah kedengaran di hadapan rumah miliknya , Humaira menghembus nafas lega kerana Nik sudah pulang ke rumah . "๐– ๐—‰๐–บ๐—…๐–บ ๐–บ๐—€๐–บ๐—„๐—‡๐—’๐–บ ๐–ง๐—Ž๐—†๐–บ๐—‚๐—‹๐–บ๐— ๐–ป๐—Ž๐–บ๐— ๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐–บ๐—…๐–บ๐—† ๐—‡๐—‚" . Fikir Nik dan terus membuka kunci rumah di pintu utama . Gugusan kunci rumahnya di gantung berdekatan pintu , beg kerjanya di letakkan di atas sofa bersama barang Humaira yang baru di beli nya tadi .

Humaira mula membuka langkahnya ke ruang tamu , kelibat Nik yang ingin menaiki tangga terus di sergahnya . "๐– ๐—๐–บ๐—„ !" . Panggil Humaira dengan nada nya yang sedikit tercungap-cungap . "๐–จ๐—Œ๐— ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—‡๐—‚ ๐–ฌ๐–บ๐—‚๐—‹๐–บ๐— ! ๐—๐–พ๐—„๐–พ๐—ƒ๐—Ž๐— ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—…๐–บ ! ๐—‚๐—‡๐—€๐–บ๐—๐—„๐–บ๐—‡ ๐—๐–บ๐—‡๐—๐—Ž ๐—๐–บ๐–ฝ๐—‚ ๐—๐–พ๐—€๐—Ž๐—‹ ๐–บ๐—„๐—Ž" . Balas Nik sambil mengurut dadanya perlahan . Humaira memegang pegangan tangga apabila dia merasakan pandangannya mulai kabur . Nik terus berkerut dahi memandang Humaira yang sedang memegang kepalanya , "๐–ค๐— , ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—ˆ๐—„๐–บ๐—’ ๐—๐–บ๐—„ ๐—‡๐—‚ ? ๐—„๐–บ๐—Ž ๐–ฝ๐–พ๐—†๐–บ๐—† ๐–พ๐— ?" . Tanya Nik dengan nada risau apabila dia melihat pipi Humaira kemerahan .

"๐–ฒ๐–บ๐—’๐–บ ๐—ˆ๐—„๐–บ๐—’ , ๐—‰๐–พ๐—‡๐—‚๐—‡๐—€ ๐—Œ๐—‚๐—„๐—‚๐— . ๐– ๐—๐–บ๐—„ ๐–บ๐–ฝ๐–บ ๐—Ž๐–ป๐–บ๐— ๐—๐–บ๐—„ ? ๐—Œ๐–บ๐—’๐–บ ๐–ฝ๐–บ๐— ๐–ผ๐–บ๐—‹๐—‚ ๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐–บ๐—‰๐—Ž๐—‹ ๐—๐–บ๐—‰๐—‚ ๐—๐–บ๐—„ ๐—ƒ๐—Ž๐—†๐—‰๐–บ" . Kata Humaira yang masih kemas memegang kepalanya . "๐–ด๐–ป๐–บ๐— ๐–บ๐–ฝ๐–บ ๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐–บ๐—…๐–บ๐—† ๐–ป๐—‚๐—…๐—‚๐—„ ๐–บ๐—„๐—Ž , ๐—’๐–บ๐—‡๐—€ ๐—‰๐–พ๐—‹๐—€๐—‚ ๐–ผ๐–บ๐—‹๐—‚ ๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐–บ๐—‰๐—Ž๐—‹ ๐—๐—Ž ๐–บ๐—‰๐–บ ๐—๐–บ๐—… ? ๐—‚๐—Œ๐— ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—‡๐—‚ . ๐–ฉ๐—ˆ๐—† ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—๐—ˆ๐—…๐—ˆ๐—‡๐—€ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—‡๐–บ๐—‚๐—„ ๐–บ๐—๐–บ๐—Œ" . Balas Nik sambil menunduk mencari wajah Humaira . Humaira hanya mengangguk perlahan , dia menongkat wajahnya ke arah Nik lalu mengukirkan senyuman manis di bibirnya . Tanpa wajah yang dingin , Nik terus membalas senyuman Humaira . "๐– ๐—„๐—Ž ๐—†๐—‚๐—‡๐—๐–บ ๐—†๐–บ๐–บ๐–ฟ" . Bisik Nik di telinga Humaira yang berlapik tudung shawl berwarna hitam itu . Humaira terus mengerutkan keningnya tanda tidak faham dengan permintaan maaf yang di sebutkan oleh Nik .

Lantas tubuh Humaira di dukung , awalnya Humaira terkejut dengan tingkah laku Nik , namun kepalanya yang telah di sambar rasa sakit itu terus membuat nya pengsan . Akhirnya kepala Humaira jatuh di bahu Nik , Nik hanya membiarkan kepala Humaira jatuh di bahu nya , dia tau bahwa perempuan itu demam . Nafas Humaira yang panas terasa di lehernya , daun pintu biliknya di buka , tubuh Humaira di letakkan di atas katil nya . Seumur hidupnya , tidak pernah ada seorang perempuan pun boleh menyentuh katil nya atau memasuki bilik nya , namun kehadiran Humaira itu tidak melarangnya untuk menyentuh barang pribadi nya . Selimut berwarna navy itu di tarik untuk menutup tubuh Humaira , wajah Humaira yang kemerahan di pandang sayu . Dia membuka langkahnya ke almari lalu mengambil sapu tangan kecil , semangkuk air di ambil lalu sapu tangan itu di rendam . Dengan lembut Nik meletakkan sapu tangan itu di dahi Humaira , "๐–ช๐–บ๐—‡ ๐–ป๐–พ๐—Œ๐— ๐—„๐–บ๐—…๐–บ๐—Ž ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—ƒ๐–บ๐–ฝ๐—‚ ๐—‚๐—Œ๐—๐–พ๐—‹๐—‚ ๐–บ๐—„๐—Ž , ๐–บ๐—„๐—Ž ๐–ป๐—ˆ๐—…๐–พ๐— ๐—ƒ๐–บ๐—€๐–บ ๐—„๐–บ๐—Ž . ๐– ๐—„๐—Ž ๐—๐–บ๐—„ ๐—‰๐–พ๐—‹๐—…๐—Ž ๐—‹๐–บ๐—Œ๐–บ ๐—๐–บ๐—„๐—Ž๐— ๐—Ž๐—‡๐—๐—Ž๐—„ ๐—Œ๐–พ๐—‡๐—๐—Ž๐— ๐—„๐–บ๐—Ž , ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—ƒ๐—€๐–บ ๐—†๐–บ๐—‹๐—Ž๐–บ๐— ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—Œ๐–พ๐–ป๐–บ๐—€๐–บ๐—‚ ๐—Œ๐–พ๐—ˆ๐—‹๐–บ๐—‡๐—€ ๐—‰๐—ˆ๐—†๐—‰๐—Ž๐–บ๐—‡ ๐—’๐–บ๐—‡๐—€ ๐–ป๐–พ๐—‹๐—๐—Ž๐–ฝ๐—Ž๐—‡๐—€ . ๐– ๐—„๐—Ž ๐—‹๐–บ๐—Œ๐–บ , ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—‹๐–บ๐—Œ๐–บ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐–ฝ๐–บ๐— ๐—†๐—Ž๐—…๐–บ๐—‚ ๐—Œ๐—Ž๐—„๐–บ๐—„๐–บ๐—‡ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—…๐–บ ๐–ง๐—Ž๐—†๐–บ๐—‚๐—‹๐–บ" . Kata Nik tersenyum sambil memandang lama wajah Humaira yang tenang , mulus , putih dan sedikit kemerahan di pipinya .

Nik bangun dari sisi Humaira , dia melonggarkan dasi di lehernya lalu memasuki bilik air untuk membersihkan diri nya , dia hanya membiarkan Humaira berehat di atas katilnya . Setelah dia membersihkan dirinya , dia hanya keluar dengan bertuala , baginya Humaira sedang tidur jadi dia boleh menyalin pakaiannya seperti biasa . Dia menyarungkan baju berwarna biru berlengan pendek serta seluar paras lutut berwarna hitam , dia merebahkan tubuhnya di atas sofa dan akhirnya dia terlelap .

Setelah Hazim di tampar oleh abah nya kerana mengetahui dia minum arak , dia hanya mengurungkan diri nya di dalam bilik . Makcik Zaitun dan juga Hj . Samsul yang sudah terlanjur kecewa dengan kelakuan Hazim hanya membiarkan anak lelaki nya itu berkurung . "๐–ช๐–พ๐—‡๐–บ๐—‰๐–บ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—๐–บ๐—„ ๐–ป๐—ˆ๐—…๐–พ๐— ๐—‚๐—‡๐—€๐–บ๐— ๐–บ๐— ๐–บ๐—‰๐–บ ๐—’๐–บ๐—‡๐—€ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐–ฝ๐–บ๐— ๐–ป๐—Ž๐–บ๐— ?" . Fikir Hazim sambil memegang kepalanya . Dia mulai mundar mandir di hadapan katilnya , dia melabuhkan punggungnya di hujung katilnya lantas memeras otaknya untuk mengimbas kembali kejadian pada hari dia berjumpa dengan Nik .

> ๐˜ง๐˜ญ๐˜ข๐˜ด๐˜ฉ๐˜ฃ๐˜ข๐˜ค๐˜ฌ .

"๐–ก๐—‚๐—…๐–บ ๐–น๐—‚๐—† ๐–ป๐—ˆ๐—…๐–พ๐— ๐—†๐—Ž๐—…๐–บ๐—‚ ๐–ป๐–พ๐—„๐–พ๐—‹๐—ƒ๐–บ ๐–ฝ๐–พ๐—‡๐—€๐–บ๐—‡ ๐–ณ๐–พ๐—‡๐—€๐—„๐—Ž ๐–ฌ๐—Ž๐—„๐—๐—๐–บ๐—‹ ๐—๐—Ž ๐–ป๐–บ๐—‡๐—€ ?" . Tanya Hazim sambil mengacau jus mangga yang di pesannya .

"๐–ง๐—†๐—† , ๐—๐—Ž๐—…๐–บ . ๐– ๐—„๐—Ž ๐–ฝ๐–บ๐— ๐—†๐–บ๐—„๐—…๐—Ž๐—†๐—„๐–บ๐—‡ ๐–ฝ๐–พ๐—‡๐—€๐–บ๐—‡ ๐–ณ๐–พ๐—‡๐—€๐—„๐—Ž ๐–ฌ๐—Ž๐—„๐—๐—๐–บ๐—‹ ๐—‰๐–บ๐—Œ๐–บ๐—… ๐—„๐–บ๐—Ž , ๐–ฝ๐—‚๐–บ ๐–บ๐–ฝ๐–บ ๐–ผ๐–บ๐—„๐–บ๐—‰ ๐—’๐–บ๐—‡๐—€ ๐–ฝ๐—‚๐–บ ๐–ป๐–บ๐—€๐—‚ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—Œ๐–พ๐—†๐—‚๐—‡๐—€๐—€๐—Ž ๐–ฝ๐—Ž๐—…๐—Ž ๐—Ž๐—‡๐—๐—Ž๐—„ ๐–ผ๐—Ž๐—๐—‚ ๐—†๐–พ๐—†๐–บ๐—‡๐–ฝ๐–บ๐—‡๐—€๐—„๐–บ๐—‡ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—‰๐—Ž๐—‡ ๐–ป๐–บ๐—‹๐—Ž ๐—ƒ๐–พ ๐—Œ๐–บ๐—†๐—‰๐–บ๐—‚ ๐—„๐–บ๐—‡ . ๐–ฉ๐–บ๐–ฝ๐—‚ ๐–ณ๐–พ๐—‡๐—€๐—„๐—Ž ๐–ฌ๐—Ž๐—„๐—๐—๐–บ๐—‹ ๐—‡๐–บ๐—„ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—Œ๐–พ๐—Œ๐—Ž๐–บ๐—‚๐—„๐–บ๐—‡ ๐–ฝ๐—‚๐—‹๐—‚ ๐–ฝ๐—Ž๐—…๐—Ž ๐—…๐–บ ๐—„๐–บ๐— ๐–ช๐–ซ ๐—‡๐—‚ . ๐–ฒ๐—ˆ ๐—†๐—‚๐—‡๐—€๐—€๐—Ž ๐–ฝ๐–พ๐—‰๐–บ๐—‡ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐–ฝ๐–บ๐— ๐—†๐—Ž๐—…๐–บ๐—‚ ๐—Œ๐—๐–บ๐—‹๐— ๐—…๐–บ ๐—„๐–พ๐—‹๐—ƒ๐–บ ๐–ฝ๐–พ๐—‡๐—€๐–บ๐—‡ ๐–ฝ๐—‚๐–บ , ๐–ฝ๐–บ๐—‡ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—‰๐—Ž๐—‡ ๐–ฝ๐–บ๐— ๐–ป๐–บ๐—€๐—‚ ๐—„๐–บ๐—‡ ๐—…๐—ˆ๐–ผ๐–บ๐—๐—‚๐—ˆ๐—‡ ๐—Œ๐—’๐–บ๐—‹๐—‚๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐—‚๐–บ ๐—๐—Ž ๐—„๐–บ๐— ๐—†๐–บ๐—‡๐–บ . ๐–ฉ๐–บ๐–ฝ๐—‚ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—๐–บ๐—‹๐–บ๐—‰ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐–ป๐—ˆ๐—…๐–พ๐— ๐—๐–บ๐—‡๐–ฝ๐—…๐–พ ๐—…๐–บ ๐—‰๐–พ๐—‹๐—ƒ๐–บ๐—…๐–บ๐—‡๐–บ๐—‡ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—‰๐–พ๐—‹๐—€๐—‚ ๐—Œ๐–บ๐—‡๐–บ ๐—‡๐–บ๐—‡๐—๐—‚" . Jelas Nik lalu meneguk jus avocado yang di pesannya tadi .

"๐–ฎ๐—„๐–บ๐—’ , ๐–น๐—‚๐—† ๐–ป๐—ˆ๐—…๐–พ๐— ๐–ฟ๐–บ๐—๐–บ๐—† ๐–บ๐—‰๐–บ ๐—’๐–บ๐—‡๐—€ ๐–บ๐–ป๐–บ๐—‡๐—€ ๐—†๐–บ๐—„๐—Œ๐—Ž๐–ฝ๐—„๐–บ๐—‡ . ๐–ฒ๐—’๐–บ๐—‹๐—‚๐—„๐–บ๐— ๐–ณ๐–พ๐—‡๐—€๐—„๐—Ž ๐–ฌ๐—Ž๐—„๐—๐—๐–บ๐—‹ ๐—๐—Ž ๐—๐–บ๐—„ ๐—ƒ๐–บ๐—Ž๐— ๐—„๐–บ๐—‡ ๐–ฝ๐–พ๐—‡๐—€๐–บ๐—‡ ๐—Œ๐—’๐–บ๐—‹๐—‚๐—„๐–บ๐— ๐–บ๐–ป๐–บ๐—‡๐—€" . Tanya Hazim untuk memastikan lagi .

"๐–ง๐–บ'๐–บ๐— , ๐–ป๐–พ๐—๐—Ž๐—… ๐—…๐–บ๐–บ ๐—๐—Ž . ๐–ช๐–บ๐—Ž ๐—„๐–พ๐—‹๐—ƒ๐–บ ๐–พ๐—…๐—ˆ๐—„-๐–พ๐—…๐—ˆ๐—„ ๐–ฝ๐–พ๐—‡๐—€๐–บ๐—‡ ๐–ณ๐–พ๐—‡๐—€๐—„๐—Ž ๐–ฌ๐—Ž๐—„๐—๐—๐–บ๐—‹ ๐—๐—Ž , ๐—„๐–บ๐—Ž ๐—‰๐—Ž๐—…๐–บ๐—„ ๐—ƒ๐–บ๐—‡๐—€๐–บ๐—‡๐—…๐–บ ๐—‡๐–บ๐—„ ๐–บ๐—†๐–ป๐—‚๐—… ๐—„๐–พ๐—Œ๐–พ๐—†๐—‰๐–บ๐—๐–บ๐—‡ . ๐–ช๐–บ๐—‡๐—€ ๐—๐–บ๐—„ ๐—‰๐–บ๐—Œ๐–บ๐—…-๐—‰๐–บ๐—Œ๐–บ๐—… ๐–ณ๐–พ๐—‡๐—€๐—„๐—Ž ๐–ฌ๐—Ž๐—„๐—๐—๐–บ๐—‹ ๐—๐—Ž ๐—ƒ๐–บ๐–ฝ๐—‚๐—„๐–บ๐—‡ ๐—„๐–บ๐—Ž ๐–ผ๐—…๐–พ๐–บ๐—‡๐–พ๐—‹ ๐–ฝ๐–พ๐—„๐–บ๐— ๐—Œ๐—’๐–บ๐—‹๐—‚๐—„๐–บ๐— ๐–ฝ๐—‚๐–บ" . Terang Nik lagi sambil tersengih-sengih membayangkan wajah Hazim yang kacak tapi seorang cleaner .

Setelah selesai mereka membincangkan hal kerja , Nik pun terus pulang ke rumahnya . Hazim jugaa berhajat untuk pulang , semasa dalam perjalanan pulang , dia melihat ada sebuah kedai yang terpampang di seberang jalan . Kereta hilux milik nya terus di berhentikan , jam di tangannya di kerling sekilas . "๐–ฌ๐–บ๐—Œ๐—‚๐— ๐–บ๐—๐–บ๐—… ๐—…๐–บ๐—€๐—‚ ๐—‡๐—‚ , ๐—Œ๐–พ๐—„๐–บ๐—‹๐–บ๐—‡๐—€ ๐–ป๐–บ๐—‹๐—Ž ๐—‰๐—Ž๐—„๐—Ž๐—… 5 ๐—‰๐–พ๐—๐–บ๐—‡๐—€ . ๐– ๐—‰๐–บ ๐—„๐–บ๐—๐–บ ๐–บ๐—„๐—Ž ๐—‰๐–พ๐—‹๐—€๐—‚ ๐–บ๐—†๐–ป๐—‚๐—… ๐–บ๐—‡๐—€๐—‚๐—‡ ๐—ƒ๐–บ๐—‰ ๐—…๐–พ๐—‰๐–บ๐—Œ๐—๐—Ž ๐–บ๐—„๐—Ž ๐–ฝ๐–บ๐—๐–บ๐—‡๐—€ ๐–ป๐–บ๐—…๐—‚๐—„ ๐—„๐–บ๐— ๐—„๐–พ๐–ฝ๐–บ๐—‚ ๐—‡๐—‚ ๐—‰๐—Ž๐—„๐—Ž๐—… 7 ๐—‡๐–บ๐—‡๐—๐—‚" . Cadang Hazim dan terus melanjutkan semula perjalanannya .

Next chapter