webnovel

Chapter XIV

Please Vote!

JELOUSY PART II

Kasalukuyan niyang iniintay ang little boss niya sa lobby. Ito ay nakikipag areglo pa sa general manager ng hotel sa gusto nitong ayos para sa birthday nito.

At dahil sa sobrang boredom niya ay tumayo siya sa kanyang kina uupuan at akmang lalapit ng bilang may pumasok sa hotel na isang lalaki na sobrang pamilyar ang mukha sa kanya. It was Ten, he was gorgeous as ever with his coat and tie.

Now, she really missed him. At aaminin niyaiyon dahil nakaka- miss talaga ang presensiya at kakulitan nito.

At isang buwan na din ng huli niya itong makita. She miss his face, his smile, his voice, his kisse- And where the hell that came from?

Hindi siya isang sentimental na tao kaya hindi siya makapaniwalang na isip niya iyon. Akmang maglilihis siya ng tingin kay Ten nang bigla ito naman ang tumingin sa kanya.

Tila nahipnotismo siya ng mga mata nito at hindi na niya ito mai- alis doon.

Nakalimutan niya pansamantala ang lahat ng pagka inis niya dito at pagtatampo nang malaman niya na hindi pala ito bartender lang kung hindi ay mayaman pala talaga ito at isang kilalang businessman.

At na nagsinungaling ito sa kanya. Bigla naman niya tuloy naalala na pinag mukha pala siya nitong tanga at pinalaruan siya.

Papunta sa direksyon niya si Ten at lumakad din siya palapit dito. Gusto niya itong tanunin kung ano ang ginagawa nito dito at kung sinusundan na naman ba siya nito.

Malapit na siya dito mga dalawang metro na lamang. Naka ngiti si Ten at akmang magsasalita ng biglang may lumapit na matangkad at magandang babae.

Kumapit ito sa batok ni Ten at siniil ito ng halik. Napansin niya ang pagka gulat sa mukha ni Ten.

Tumalikod na lang siya at nag lakad palayo. Hindi niya gusto ang kanyang nakita parang pinipiga ang puso niya at nasasaktan siya.

Bago iyon para sa kanya dahil kahit kailan ay hindi pa siya nagka ganoon. Nagse- selos ba siya? Pero bakit?

Nang maramdaman niya na lang ang paglapit ng mga yabag palapit sa kanyang inuupuan. And it was Ten tila confused ang mukha nito.

"Long time no see." Bati nito sa kanya. Siya naman ay tumango lang dito. Wala siya sa mood ngayon makipag lokohan dito.

"The thing that you saw earlier is just a- pinutol niya ang sasabihin nito dahil auaw niyang marinig ang explanation nito.

"No need to explain Ten." Walang buhay na sagot niya dito. Magsasalita pa sana ito ng may biglang nag salita.

"Who is he?" Singit naman ng little boss niya. Ang atensyon ng dalawa ay nakapako hindi sa kanya kung hindi kay Ten.

"He's Tennesse Johnson. She's Jane and my boss Sam." Maikli niyang sabi sa mga ito.

Ngumiti naman ito sa dalawa at nakipag kamay. Napapansin niya ang hind pagka alis ng titig ng dalawa kay Ten. Napapa iling naman siya sa mga ito.

"It's my birthday on Saturday. I hope that you can come." Sabay abot ng invitation ni Lady boss dito. Inabot naman nito iyon at ngumiti. (Playboy talaga.)

"Is she your boyfriend?" Tanong naman ni little boss sa kanya and I just widened my eyes. Nakikita niyanang pagtawa sa reaksyon ng mga mata ni Ten.

"I'm not her boyfriend. But a guy friend." Paglilinaw naman nito. And the girl just nod at him.

"Nice meeting you Ten. We need to go, I still need to buy the dress that I'll be wearing. See you at the party." Paalam naman ng little boss niya dito.

"Heather I still need to clear something to y-- pinutol niya sasabihin nio ng tabigin niya ang kamay nito ng akamang hahawakan siya nito. She just walks away without looking back.

Ayaw niyang marinig ang sasabihin nito. Marahil dahil nasasaktan siya kaya mas lalo niyang ayaw itong ka usapin. Hindi niya alam kung bakit siya nagkaka ganito ngayon.

Una sa lahat wala naman sila relasyon para siya ay magselos at isa pa sa pagkakatanda niya ay wala siyang ni katiting na pagka gusto dito. Pero bakit parang pinipiga ang puso niya sa nakita niya kanina.

"Are you okay?" tanong sa kanya ni Jane.

"Yeah, I'm okay. Wh- why?" Nagkakanda utal niyang tanong.

"You look horrible. Are you sick?" Nag aalala nitong tanong sa kanya.

"I'm okay, it's nothing." Sagot naman niya dito at tumango lang ito sa kanya. Nagpa tuloy sila sa paglalakad hanggang makarating sila sa parking lot.

"Ma'am I think Heather is sick and she should take some rest. Is that okay Ma'am?" Tanong ni Jane sa little boss nila. Na ikina gulat niya.

"No, I'm okay Jane. It's nothing." Pagtatanggi naman niya dito. Tinignan naman siya ng little boss niya at tumango.

"Okay, Ate you should take some rest you really look sick. You may now go home, Jane and I can do this."

"I will never take a "no" for this. So go home. It's an order." May awtoridad na sabi nito. Wala na siyang ginawa kung hindi ang tumango.

"Thank you Ma'am, Jane I'll leave her to you okay?" Bilin niya kay Jane bago ito sumakay sa sasakyan.

Naglakad siya papunta sa highway para doon na mag abang at sumakay ng taxi.

Marahil ay tama si Jane baka nga may sakit siya dahil ngayon na niya nararamdaman ang pagkahilo resulta iyon marahil ng kakulangan sa tulog at pagpupuyat para mabantayan ang little boss nila.

Nang mga nagdaan kasing mga araw ay naging busy ito sa pag aaral at sa pagpa- party. Idagdag na din ang pag aasikaso sa birthday nito kaya nakaka pagod.

Hindi naman kasi basta basta lang ang pagbi- birthday nito. Dahil bukod sa senator ang ama nito ay social elite din ito kaya marapat lang na gawing magarbo ang birthday nito.

Malapit na siya makalabas sa parking lot papunta sa highway ng bigla ay may nakasalubong siya na lalaki na bumunggo sa kanya.

"What the hell is your problem?!" Singhal niya sa lalaki napa upo siya sa sahig sa lakas ng pagkaka bangga nito sa kanya.

Nang tingalain niya ito ay may tatlong lalaki na pawang mga binatilyo. Pamilyar sa kanya ang mukha ng mga ito.

Hindi nga lang niya matandaan kung saan niya nakita ang mga ito.

Tatayo na sana siya ng maramdaman niya ang pagkahilo. Sa dinami dami ba naman ng araw na puwede siyang magka sakit bakit ngayon pa? Kung kailan mag isa siya.

"You don't remember us?" Amuse na tanong ng isang binatilyo na foreigner.

"Oh, I see you're alone now huh? Where's your prince charming?" Pang aasar pa nito sa kanya. Tumayo naman siya ng deretso kahit na nahihirapan siya.

"What do you want?" Singhal niya sa mga ito.

Ang mga binatilyo pala na ito ang humarang sa kanya sa Ten- J bar. At sa minalas malas naman ay nagkita pa silang lahat ulit. Ang kaibahan lang ay wala si Ten ngayon.

Bakit ba si Ten, na naman ang nasa isip niya. Ang dapat niyang unahin ay ang mag isip ng paraan kung paano makakatakas sa sitwasyon na ito.

"I told you that you will pay from us. So we just want your money and body." Malisyosong sagot naman ng mga ito.

Nang papalapit ang mga ito ay kinapa niya ang baril sa bewang ngunit wala iyon.

"Crap!" Na isambit na lang niya, oo nga pala ibinigay niya ang kanyang baril kay Jane kanina dahil hiniram nito iyon.

Na iwan kasi nito ang baril niya. Palapit ng palapit sa kanya ang tatlong binatilyo na foreigner at siya naman ay pa atras ng pa atras hanggang sa masandal siya sa pader.

Sinubukan niyang suntukin ito ngunit dahil nang hihina siya ay sa hanin lang iyon tumama. Hinawakan naman nito ang kanyang wrist.

"You still wanna fight?" Sabi ng isang londe na binatilyo sa kanya.

Siya naman ay nagpupumiglas dito pero hindi pa din siya nito binibitawan. Wala siyang ni katiting na lakas sa mga oras na iyon. Kung bakit ba naman kasi kapag minamalas ka.

"Let her go." Sabi ng boses malapit sa isang sasakyan sa parking lot, boses iyon ng isang lalaki.

At nang maramdaman niya na wala na sa kanya ang atensyon ng mga ito ay ginamit naman niya ang tsansa na iyon para tumakas.

Nang makawala ang kamay niya sa pagkakahawak nito ay mabilis siyang tumakbo nararamdaman niya ang pagsunod ng mga ito.

"Get her!" Narinig niyang utos ng isang binatilyo sa mga kasama nito.

Lalo pa niyang binilisan ang takbo ng may biglang humila sa kanya sa gilid ng isang pader. Tinakpan nito ang bibig niya kaya siya naman ay nagpupumiglas.

"Shhhhhhh. It's me Ten." Sabi ng boses.

"What are you doing here?" Nanlalabo ang mata na tanong niya dito.

"I'm following you, kanina pa." Sagot naman nito at nakangiti.

Nasa likod niya ito at akap akap siya ang kamay nito ay naka akap sa bewang niya.

Nakadantay ang kanyang likod sa dibdib nito. At ayaw niyang matapos ang mga sandali na iyon.

"I'm sorry." Iyon na lang ang huli niyang na sabi bago pa pumikit ang kanyang mga mata.

"What's wrong? Hey, James! James!" Tawag sa kanya ni Ten ngunit hindi na niya ma idilat pa ang mata.

Next chapter