Hurt

CHAPTER 6

Kahit napakasarap pa ng tulog ko ay bumangon na ako sa aking higaan. Himala, nagising ako bago mag-alas sais. Tumungo ako sa kusina at kumuha ng mga pagkain na lulutuin. Yep, magluluto ako for the first time. Bumili ako ng pagkain kahapon sa cafeteria at binalak talaga na magluto para sa araw na ito? Oh, nasaan si Blacky at bakit ako nagluluto? Ayun, tulog na tulog pa. Ito ata ang unang beses na naunahan kong gumising si Blacky. Habang natutulog pa ako ay uubusin ko na ang niluluto ko at hahayaan siyang amoy amuyin ang bango ng aking lulutuing bacon with a sunny side up.

Matapos magprito ay nagsaing na din ako ng isang takal ng bigas. Wala talaga akong balak magshare sa kanya. Bumili o kaya ay magluto siya ang kanya. Habang naghihintay sa aking sinasaing ay nagtimpla naman ako ng aaking kape at taimtim ko itong hinigop habang nagsusurf sa net, like usual. Siguro ito na ang gagawin ko sa araw-araw. Mas healthy ang life style na ito. Ang paggising ng maaga at magluto ng sarili kong pagkain. Mas maeenjoy ko siguro ang pagiging independent ko kung gayon.

Maya-maya ay natapos ang ang aking niluluto at handa na akong kumain. Agad ko naman itong nilamon at hindi na nag-abala pang picturan ito tulad ng ginagawa ng mga kabataan ngayon o kaya ay noon. Noon palang ay uso na ang pagmamayabang ng kani-kanilang mga pagkain. Pag ako ng post ng pagkain ko, humanda kayo.

Matahimik at payapa ang pagsalubong ko sa araw na ito. Walang aso na bumubulyaw sa harap ko. Walang nagpepeste sa akin na nilalang na nagngangalang Isaac. Oof, speaking of that airhead. Naala ko ang sulat na pinadala ni Tristan sa akin kahapon. I'm confident na galing kay Isaac yun. Well, pasensya sya. Hindi ko siya hinarap kahapon. Yep, I stood him up. Aba, hindi ako mag-aabala ng oras para lang makipagkita sa ugok na iyon. Pwede naman kaming mag-usap sa classroom ah. Hindi nya ba pwedeng ipagpabukas iyon at pag-usapan ang mahalagang usapin na iyon, kung mahalaga nga ba.

Lumipas ang isang ilang sandali at namalayan kong mag aalas sais na pala. Maya maya pa ay nagising na din si Balcky. Humihikab pa siya at nagmamadali namang pumunta sa kwarto ko, not knowing that I'm watching her actions here at the kitchen.

"Oy bwiset na babae! Bumangon ka jan! Napakawalangya mo talaga. Ang kapal kapal ng muka mo! Hanggang kalian mo pepestehin si Isaac? Ha?!" sigaw niya, matapos tadyakan ang pinto ng aking kwarto. Napalingon naman siya sa paligid nang mamalayan niya na wala pala doon ang kinakausap niya. Trust me. Muka siyang tanga doon habang hinahanap ako.

Napadako naman ang tingin sa direksyon ko. Namumula niyang sinugod ako at malaks na ibinagsak ang kanyang cellphone sa lamesa. Makikita doon ang panibagong gossip na pinag-uusapan ng karamihan. Makikita doon ang picture ni Isaac na nakatayo sa labs ng kanilang building na tila ba may hinihintay. "Breaking New: Our Dearest Isaac Victor was stood up by someone. The assumed suspect is Athena Green, the bitch transferee"

Binigyan ko lang ng bored natingin siya. Hindi siya ang sisira sa araw ko. At paano nila nasabi na ako iyong hinihintay niya? Well ako naman talaga, but they don't have the right to point out on random people. Baka hindi namna pala talaga si Isaac yung nagpadala ng letter. And most importantly, wala akong pake.

"Ang kapal-kapal talaga ng muka mong hayop ka. Ang lakas ng loob mong landiin si Isaac tapos gaganunin mo lang. Bwisit ka talaga!" binigyan niya ako ng isang malakas na sampal na tiyak kong mas malakas kaysa noong nakaraan niyang sampal. TUmayo ako sa aking kinauupuan at binagsak ko ang aking mga kamay sa lamesa. Hindi ko hahayaan ang sarili kong magpaapi sa kanila. I know that my bitchy attitude won't solve the problem.

Binigyan ko siya ng nanlilisik na mga tingin. Ramdam ko ang takot sa kanyang muka ngunit nilabanan lang niya ako ngg tingin. Ngunit lubos na mas nakakatakot ang akin. I'm dead serious right now, no fcking bitch fill hurt this face anymore.

"What do you want" I tried to be calm a possible, but sadly, I failed. "I want you out the Academy. Umalis ka na sa Elite Academy para maging mapayapa ang buhay naming ditto. You brought nothing but trouble and bad luck in this school. You don't even look like an elite yourself. You don't fit in this Academy. You better leave before it's too late. Heck, you don't even have a proper family background. Almost all students here have a great background. We all came from elite families. But look at you… I admit that you have a pretty face but yoy aree nothing compared to us. Leave before you humiliate yoursekf even more" she said without hesitation. She wants my family background eh?

"Sus, family background lang naman pala ang hanap mo. Don't worry, I'll take you to our home next time. As for leaving the academy, I'm afraid that you can't do anything 'bout it. I admit that I'm enjoying my stay, here at Elite Academy. And you're not an acceptable reason for my leave. You're just wasting both of our time. Better get ready for class, than bother my precious time" I waved my hand while uttering "Shoo"

Aalis nasan ako sa kinatatayuan at bitbit ang mga hugasin na dapat ko ng hugas, ngunit binagsak lang ito ng Brittany na nagdulot upang mabasag ito. Great, wala nga akong hugasin, pero may lilinisin pa akong mga bububog, bibili pa ako ng pamalit ditto, just GREAT!

Hindi nalang ako nagsalita at pinulot nalang ang malalaking bububog na nangangalat sa sahig. Napasigaw nalang ako sa sakit ng tapakan niya ang kamay ko na may hawak na bubog. Fck! Binuka ko ang kamay ko at nataga ang kamay ko ng bubog. Madaming dugo ang nagsidaloy pababa sa braso ko. Hindi lang isa ang nakataga, ngunit tatlo.

Napatingin naman ako sa kanya, ngunit binigyan nya lang ako ng isang nang-iinsultong tingin. Yung you-deserve-that-you-fucking-bitch look. Lalong kumulo ang dugo ko dahil sa nakakahinayupak niyang mga tingin, naglabas din siya ng nakakainis na tawa at hindi ko na nakontrol ang galit ko. You've pulled the trigger of my patience, Brittany.

Tinanggal ko ang isang malaking bubog sa pagkakataga sa palad ko at sinipa si Brittany. Natumba naman siya malapit sa mga nagkakalat na bubog. Napakabilis ng pangyayari at hindi niya namalayan ang pag-atake ko. Hindi niya alam ang gagawin at dahil sa takot ay hindi siya makareact. Namumutla na ang kanyang muka ng Makita ang aking tingin na minsan lang may makakita. I'm a fierced deadly woman. No one dares to pull the trigger, or else… You're dead…

Ipinatong ko ang aking sarili sa kanyang ibabaw, kaya wala siyang ibang magawa kundi ang pumalag sa aking mga aksyon. Nanginig ang kanyang mga binti at paa ng itapat ko sa leeg niya ang bubog na hawak ko. Putlang putla ang kanyang muka ngayon at halos hihimatayin na. Dahan-dahan kong inilapat sa kanyang leeg at unti-unti itong dumugo. "No… stop it you fucking bitch…" hinang-hina niyang saad ng makaramdam ng sakit sa kanyang leeg. Takot naman palang mamatay ang gago. Aba, may gana pang magsalita ang loko. Kinuha ang ilang shards ng maliliit na bubog malapit sa kanya. At gamit ang kaliwa kong kamay, pilit kong pinisil ang kanyang mga pisngi upang sapilitang mabuka ang kanyang bibig. Takot na takot siya nang itapat ko naman sa kanyang bunganga ang kamay ko na may hawak na bubog. Nagpapatak na din ang dugo mula sa kamay ko sa kanyang muka. "P-please st-stop… I-I'm be-begging y-you…" mangiyakngiyak niyang saad, kahit hirap na hirap na itong bigkasin ang bawat mga salita dahil sa ginagawa kong pagpisil sa kanyang mga pisngi. Well, madali naman akong kausap. Nagmamakaawa na eh, kawawa naman.

"Your fucking wish is my fucking command" I gave her my sweetest smile at pinakawalan na. Hinang hina naman siyang tumayo, ngunit bago tuluyang maayos ang kanyang tayo ay hinampas ko ang kanyang batok at agad naman itong nahimatay. Sinalo ko naman siya bago mahulog sa sahig na puno ng bubog. Hiniga ko siya sa kanyang kama at ginamot ang mumunti niyang sugat sa kanyang leeg. Dahil sa takot at paghampas ko sa kanya upang mawalan ng malay, ay maari niyang makalimutan ang ginawa ko sa kanya. Delikado na, baka magsumbong ang minamahal kong tuta. Kasalanan naman niya eh, tinetest niya ang patience ko. Tuloy, napuruhan ng galit ko.

Nilinis ko na din ang nakakalat na bubog at ginamot na din ang aking sugat. Mas lalong bumaon ang malaking bubog dahil sa ginawa ko kanina. Natanggal ko ang dalawa sa tatlong nakabaong bubog kanina, ngunit hindi ko matanggal ang isa.

Matapos ayusin ang sarili ko ay nagtungo ako sa clinic namin. Siguro wala pa doon ang nurse pero magagamit ko naman siguro ang mga gamit doon. Wala kasi akong tweezers na pwedeng gamitin upang tanggalin ang bubog na medyo malalim ng nakabaon sa palad ko. Ang ginawa ko lang kanina ay maghugas ng kamay at tanggalin ang maliliit na bubog sa aking palad. Bgunit hindi ko talaga matanggal yung nag-iisa nalang na bubog.

Nang makarating sa clinic, hindi na akon magtataka kung wala pa ang aming school nurse, masyado pa ngang maaga. Ngunit nakaunlocked ang pinto, so ibig sabihin mayroong tao sa loob. Hindi na ako nag-abala pang kumatok sa pinto at direretsong pumasok nang buksan ko ang pinto.

Tumambad naman sa akin ang pigura ng isang pamilyar na tao. Nang mamalayan niyang mayroon taong pumasok sa silid ay tinanggal niya ang kanyang tingin sa kanyang ginagawa at binaling ang tingin a direksyon ko. It was Tristan. What is he doing here?

Napatingin naman ako sa pinagkakaabalahan niya kanina at nakita ko naman na ginagamot niya ang kanyang braso. Mayroon itong nasa katamtamang laki na paso. Wtf? Bat naman napaso ang lalaking ito? Hindi naman ito Malala, ngunit masasabi kong masakit din ito.

"What are you doing here?" tanong niya. Well, malamang, may gagamutin ako. Pero hindi ko na sinagot ang sagot ko sa isipin, kasi itatanong ko din sana ang obvious na tanong na ito. Tumungo nalang ako sa isang cabinet at hinalungkat ang laman nito. Doon ko nakita ang ilang gamot sa sugat na pwede kong gamitin at ang isang tweezer.

Pumunta naman ako sa table na kung saan naroon si Tristan at ginagamot ang kanyang paso. Mukang second degree burn iyon.

Ipinatong ko sa table ang aking mga gamit at walang imik na sinimulan ang aking Gawain. Dahil isang kamay lang kaya kong gamitin at ang kaliwa pa iyon, kung saan ay hindi ako sanay gamitin. Kahit nahihirapan ay walang imik pa rin ako at pilit na tanggalin ang bubog sa aking palad.

Nagtataka nalang akong napatingin kay Tristan nang kunin niya ng marahan ang aking palad. Napatingin naman ako sa kanyang paso at mukang nalagyan na niya iyon ng cream na magpapatulong sa kanyang mawala ang sakit at marka na maiiwan ng paso sa kanyang braso.

"What happened? How did you get this?" seryoso ang tono ng kanyang boses ngunit hindi siya tumitingin sa akin. Kinuha naman niya sa aking kamay ang hawak kong tweezers at sinimulan ng kunin ang nakabaon na bubog sa aking palad. Kahit medyo Malaki ito kumpara doon sa ipapakain ko sana kay Brittany, ngunit talagang lumalim ang pagkakabaon nito sa aking palad. Kakaonti nalang na bahagi nito ang makikita mong nakautlaw dahil sa lalim na pagkakabaon. Hindi pa rin ako sumagot at pinanood nalang ang kanyang ginagawa.

"Tell me, Athena" he demanded, but I refused to answer. "Hindi mo na kailangan itong malaman" Ito nalang ang nasagot ko sa kanya. Baka masuspend pa ako kung sasabihin ko sa kanya ang totoong dahilan, inaamin ko namang sobra-sobra ang ginawa ko kay Brittany. Kung hindi ko napigilan ang sarili ko ay baka napatay ko pa siya.

Tinigil naman niya ang ginagawa niyang paggamot sa sugat ko dahil sa pagtanggi ko sa pagsagot sa kanyang tanong. Damn it. Alam kong hindi ko kayang gamutin ito mag-isa. Well, magpapatulong nalang ako sa nurse mamaya. Siguro naman ay maniniwala siya kung sasabihin kong nabubog lang talaga ako.

Ngunit mamaya pa ang dating ng nurse kaya napabuntong hininga nalang ako at napatingin sa kanyang mga mata. Surprisingly, nakatingin ng diretso ang kanyang mga mata sa akin. Those dead stares. They do have the same eyes and stares. Ngayon ko lang nakita at natitigan ng malapitan si Tristan. Ngayon ko lang din napansin na gwapo din pala ang nilalang na ito.

Soon, his blank stares became a I-demand-an-answer stare. I sighed "Nabubog lang talaga ako" I answered.

"I don't buy it. Tell me, or else I'll hunt that man down"