Chapter 15: An old friend of his father

At Wilson's Company.

"Young Master, ito po ang mga dokyumentong himihingi niyo kahapon." Iniabot ni Secretary Ross ang mga papel.

Tiningnan ni Alex ang mga ito.

"Denise Lavin?Ano pa?"

"Galing po siya ng Ukraine. Nag-aral siya sa Connecticut College. Masyadong pribado Ang buhay niya at hindi ako makakalap ng ibang impormasyon."

Napakunot-noo si Alex. Hindi makakalap ng impormasyon? Sa anong paraan?

"Ok. Investigate for more. Thank you, Miss Ross."

Nagulat pa ang sekretarya nito. Did he just thanked his secretary with sincerity?

"Ah, yes Young Master." At lumabas na ang sekretarya sa opisina ni Alex.

Tumayo siya mula kinauupuan at pinagmasdan Ang bawat gusaling nakatayo. Nasa ika-25 palapag siya ng gusali kaya makikita niya ang kabuuan ng lungsod.

Hanggang sa sumagi sa isipan niya ang naging usapan nila ng katawag niya sa telepono.

"Mr. Wilson, how are you?" Boses ng lalaki.

"Who are you?"

"You don't have to know me. What matters here is the gift I have prepared for you. I will send the address to you and get this gift."

Natawa si Alex. At sino nga ba ang taong iyon upang utusan siya at pasunurin sa sinabi niya.

"Don't mess with me, Alexander Wilson. I know you better than you know me." May pagbabanta sa tinig ng kausap nito sa kabilang linya.

"You know me?"

"Of course, I know all the flaws of Wilson's from the very start your grandfather founded Wilson's Company."

Biglang nagulat si Alex. Flaws of Wilson's? Sa pagkakakilala niya sa pamilya Wilson ay perpekto ito sa paningin ng lahat ng tao. Idagdag pang walang nabanggit na kaalitan ang Uncle James niya sa loob ng mahabang panahon. Kaya bakit magsasalita ang taong hindi naman niya nakita ng pangit tungkol sa pamilya niya.

"Sorry whoever you are, but I don't waste my time to useless matters."

"I told you don't mess with someone you never know yet knows everything about you."

Hindi naapigilan ni Alex na alamin ang tungkol sa taong ito at alamin ang sinasabing regalo sa kaniya.

"OK. Goodbye, Mr. Wilson." Tangkang papatayin na sana ng lalaki ang tawag subalit biglang sumagot si Alex.

"Fine. Give me the address and I'll come. Just remeber not to mess with me too. You don't know my temper." Banta namana ni Alex.

After few minutes. He received the address and hurriedly went over.

Isang tagong gusali na may taas na tatlong palapag ang tumambad sa harap niya.

Isang lalaki ang lumapit at inakay siya papasok sa isang silid.

"Mr. Wilson, I am glad you're here." Bati ng lalaki na hindi lantad ang mukha nito dahil madilim ang kinatatayuan niya.

"Just say what you want."

"HAHAHAHAHA. Alright. Take a look at these women." Itinuro niya ang isang window glass na kung saan makikita ang ilang mga babae.

"What are ---. Do you illegally captured these women?" Halos sumabog sa galit ang binata sa galit.

"Choose among these women." Seryoso ang lalaki.

Nilingon niyang muli ang mga babae at pumukaw sa pansin niya ang isang dalaga. Hindi niya Alam subalit nakaramdam siya ng kakaiba ng magtama ang kanilang mga mata.

"It seems you have already picked someone, Mr. Wilson." The man smirked.

Hindi siya ganong klase ng lalaki upang pabayaan ang mga ito. Hindi kaya ng konsensiya niya.

"I'll get them all."

"All?" And the man stood up gazing at the woman whom Alex just stared before.

"Yes. If I need to buy them so be it."

"As you please."

At inutusan ng lalaki ang mga tauhan nito na kunin ang mga babae. Ngunit nang tangkang hawakan na ng isang tauhan ang babaeng nakita ni Alex ay bigla nitong sinaway.

"I'll carry her." Wika nito. "Who really you are?" Pagalit na tinig ni Alex na nakatingin sa direksyon ng lalaki habang buhat niya ang babae.

"Just an old friend of your father. See you then." At biglang nilisan ng mga tauhan ang lugar.

Pagkaraan ay tinawagan ni Alex ang kakilala nitong investigator at nagpadala na rin ng rescue team.

"Miss, Miss" Tinapik-tapik ng binata ang pisngi ng babae na mukhang nawalan na ng malay.