Chapter 28: Name of the day

Parang nakalutang pa rin ako hanggang ngayon. Di ko pa rin maatim ang nakita ni Jaden. Damn Ace!. Makatitig kasi. Bakit naman kasi tumitig ka rin Bamby!.

Shit!.

"Assemble.." pumalakpak na ang baklang magtuturo samin. Agad kong nilapag ang bag sa gilid ng hall. Tabi ng mga bag nila saka tumabi sa kaibigan kong weird.

"You look pale.." tumagilid sya ng kaunti tapos ibinulong ito sakin.

Pinandilatan ko lang ng mata. "Your fault."

Paismid itong tumawa. Nagsasalita na kasi yung magtuturo. Bad influence lang.

"Position. By year level. Sa harapan ang mga first year. Katabi ang second year. Sa likod ang third and forth." mabilis kaming kumilos. Kanya kanyang pumwesto.

Bumaba sya ng stage. Tiningala kami. Hawak ang baba gamit ng kanyang kamay. Nag-iisip.

Maya maya.

"Change position. Isang per year level sa harapan. Ace and Bamby sa harap. Denise and Jaden. Sa likod nila." pinalipat ang dalawa. Damn!. Paano ako ngayon kikilos neto?.

Yung iba pa naming kasama ganun rin ang ginawa.

"That's great. Then follow us.." tumunog ang radyo sa indak ng isang opm hit. Sinabayan nga namin sila hanggang sa pinaulit ulit samin. Pagod at pawis na ako ng sitahin ng nagtuturo.

"Bamby, more swag!.." hiniling ko ng oras na yun na sana higupin nalang ako ng sementong lupa. Ako pa talaga napansin nya. Suskupo!. I need oxygen now!.

Tinodo ko ang pagsayaw pero kulang pa rin anang trainor namin. Nakakapanlumo.

"Ang galing mo kanina ha.." si Ace. Inabot ang bottled water. Nakabukas na ito ng abutin ko.

"Wag mo nga akong lokohin. Di mo ba narinig yung sinabi nila kanina?.." mabigat ang loob kong sambit. Pinapanood ang ibang level na maingay sa kabilang dulo. Patuloy pa rin sa pagsayaw kahit oras na ng pahinga.

"Hinde e." sagot nya.

"Ginagawa ko naman ang lahat ng kaya ko. Pero bakit parang kulang pa rin?.."

"Maniwala ka sakin. Ang galing mo kayang sumayaw. Di lang nila nakikita dahil may iba silang pinapanood.." gusto kong maniwala. Pero paano?. Alam kong sinasabi nya lang iyon dahil kaibigan nya ako. Gustong pagaanin ang aking loob.

Mataman akong tumingin sa kanya. Nangiti sya lagi. Gwapong gwapo. Kahit pawsian na. Mabango pa rin. Kaya maraming humahanga sa kanya.

"Assemble.." tawag nila.

Ginulo nito ang buhok ko saka tinulungang tumayo.

Buong araw kaming sumayaw. At sa oras na yun. Lagi ko ring naririnig ang pangalan ko. Mali ako sa kaliwa. Sa kanan. Sa lahat. Special mention. Kaya ng matapos ang pagliligpit. Nakatungo akong lumabas ng hall.

"Bamby!.." si Kuya Mark. Bumaba mula sa kubo sa math park. Madilim na rin. Dun lang rin ako nag-angat ng tingin. Malungkot ang mukha kong nginitian sya.

"Tired?.." kinuha nya agad ang bag ko. Sinabit sa kanyang balikat. Saka ito umakbay sakin habang naglalakad.

"Sobrang pagod ha?." halakhak pa nya. Tumango ako kasabay ng pagnguso. Di ko kayang magsalita. Na-mute sa narinig sa ibang tao.

"Bamby!.." may tumawag na naman saking pangalan. Favorite name of the day.

Sabay kaming lumingon sa boses na nasa aming likuran. Si Ace pala. Sa lalim ng pag-iisip ko. Di ko maidentify kung kaninong boses ang nagsalita. Ganun kapagod ang utak, puso at damdamin ko. Warak sa pagkapahiya.

"Ace?." takang tawag ni Kuya Mark sa kanya. Marahan itong tumakbo sa gawi namin.

"Kailan ka pa nakauwi?." nang tuluyan syang nakalapit.

"Last three months pa kuya.."

"What!?.. bakit walang sinasabi to?.." turo sakin ni kuya. Taka ang bumalatay sa mukha nya. Tamad ko lang silang nginitian.

"Hehe. Baka nakalimutan nya kuya. Marami ata syang iniisip.." tinaasan ako ng kilay ni Kuya.

"Oh Jaden?. Andito ka pa?." Damn!. Bakit dumating pa sya. Gusto ko nang umuwi e.

"May praktis kami para sa intrams kuya. Kasama namin si Bamby.." diretso nyang sagot. Huminto sa mismong harapan ko.

"Ganun ba?. Pauwi na ba kayo?. Sabay na kayo samin. Tsaka, Ace. Magpakita ka kay Mama. Hatid din kita sa inyo." walang preno ang bunganga nyang magsalita. Kokontra pa sana ako pero mabilis sumang-ayon ang mga ito.

At nakasabay ko nga syang umuwi. Nasa harapan kaming pareho ni kuya. Tapos likod yung dalawa. Mismong likod ko sya.