Chapter 34

SOBRANG sama ng loob ko. Hindi talaga ako maka-move on sa nangyari kagabi. Imagine, lumipas ang magdamag na hinayaan lang ako ni Kensh na amgkulong sa kwarto ko! Kaya nga nagmatigas ako at hindi na lumabas kagabi.

Nakatulog rin naman ako kakaiyak. Nang bumangon ako ng alas tres ng madaling araw ay bumaba ako sa kusina para uminom ng tubig at sina Drake at human melons nalang ang nasa salas. Pinipilit ni Drake na ihatid si human melons dahil lasing na lasing na. Hindi ko na nga sila masyadong pinansin dahil antok pa ako no'n.

Kaya nga sa sobrang inis ko, pinatay ko rin ang phone ko mula kaninang umaga. Nagpaka busy rin ako sa shoot ko at sinabi ko kay biatch na huwag na huwag niyangs asabihin kay Kenshin kung nasaan ako. Bahala na siya!