3 DAY 1

I woke up with a bad feeling in my stomach. Magkaka diarrhea ata ako neto. Pumunta kaagad ako sa cr dahil feel ko may lalabas na sa pwet ko.

Babalik na sana ako sa bed para matulog ulit pero biglang nag alarm ang alarm clock ko. Fck! First day of school pala namin ngayon. Minamalas nga naman.

Kahit hindi pwede, ay pumasok ako sa cr para maligo. Nag bihis na ako ng uniform at nag-ayos sa sarili. I bring my extra panty and pants. For emergency lang naman. I went to kitchen and eat toasted bread. Eto lang muna kakainin ko. Hindi ako kakain nang marami ngayon kase baka sumakit ulit ang tyan ko.

"Hey, anak. Mabuti at naabutan pa kita. Nainom mo na ba ang vitamins mo?",I heard my Mom asked.

"Yeah, mabuti at naabutan mo pa ako. You're always not here, eh. Kayo ni Dad. Palaging wala dito.", I said.

"Anak naman. You'll understand us, soon."

"Palagi ko kayong iniintindi, Mom. Sadyang nakatuon lang talaga palagi kayo sa trabaho niyo at nakalimutan niyong may anak pala kayo"

"Hindi ka namin nakakalimutan, Louisse. Kailangan talaga namin mag trabaho para hindi mawala ang kompanya nati–"

"Shut the fck up, Mom. Hindi niyo nalang sana ako ginawa kung wala naman kayong oras para sakin.", diretsong sagot ko. Akmang sasampalin niya na sana ako pero napigilan siya ni Dad. "Stop!"

"'Wag ka nang makialam, Dad. Hayaan mo siya. But Mom. Before you will slap me, think first kung bakit ako naging ganito, okay?", I said then walk out.

Nag-taxi lang ako papunta sa school dahil wala ako sa mood sumakay sa sasakyan namin. Yeah, I admit that I'm so disrespectful while ago but, I can't take my emotions lalo na kung about na naman sa company ang topic niya.

Nakarating ako sa school nang late but, I don't care. Pumunta muna ako sa clinic para manghingi ng gamot pero ang malas ko talaga! Wala na silang gamot na hinihingi ko. Asan napuntaang mga shares ng ibang company kung wala naman silang halos gamot, dito?! Kairita! Pumasok nalang ako sa classroom nang hindi nag go-goodmorning at nag-excuse. Wala ako sa mood, eh.

"Ms. Cruz, sit beside Mr. Morales.", sambit ng teacher namin kaya agad kong hinanap ang upuan na walang student at agad na akong umupo sa tabi nung nakayukong boy. Why is he staring at the floor? He looked dumb, lol.

"Why are you late, Ms. Cruz?"

"It's none of your business, Mrs. Santos.", sagot ko. Hindi na kumibo ang teacher namin dahil ang lolo ko ang may-ari sa schoolat alam naman ng lahat na nag-aaral dito yun at alam rin nilang may bitchy attitude ako kaya iniiwasan ako at wala akong naging kaibigan. But, duh. I don't care, anyway.

"So class, asan na nga tayo?", Mrs. Santos asked at nag patuloy na sa klase. Tinitigan ko lang yung boy na nakayuko kanina. Nag side view na siya ngayon and I can say na he's handsome. Matangos ang ilong niya, mapupula ang labi, makinis ang balat, mataas ang pilik-mata, makapal na kilay, maganda ang mata, and I can see his jaw line dahil nga, naka side view siya.

"Why are you staring at me?", I got shocked when he asked. His voice is so husky.

"Assuming ka? I'm staring at your handsome seatmate", palusot ko. Mabuti naman at may katabi siya na handsome rin.

He chuckled. "Handsome? Oh God, he's gay."

"What?!"

"Shh, please be quiet.". Natahimik naman ako sa sinabi ni Mrs. Santos. Wait, what? Bakit ako natahimik? Hindi naman ako ganito noon ah?

"I said, he's gay. He's trying to seduce me, while ago, hahaha", he laughed. Napatitig ako sakanya nung tumawa siya. He's more handsome when he laugh. Yeah, I admit it. Hindi naman ako katulad ng ibang babae diyan na mag papabebe pa, tsk.

"You're staring at me na naman",he said. I just rolled my eyes. Bahala nga siya diyan. Nakakainis lang.

Habang nakikinig ako sa teacher, ay naramdaman kong biglang sumakit ang tiyan ko. Oh my God! Anong gagawin ko?! Ayoko naman pumunta sa cr dahil public cr yun, kahit sino lang ang gumagamit then ang sabi ni lolo na wala raw siya sa office niya ngayon at wala ring tao. Saan ko ilalabas dumi ko?!

"Okay ka lang?", the boy I talked while ago, asked. Namimilipit na kase ako sa sakit.

"Did you fcking think that I'm okay?!", naiirita kong tanong pero nanghihina na. Ang sakit na talaga at parang may lalabas na. Fck this diarrhea!

"Mrs. Santos, please excuse us po muna.", he said and hold my wrist at kinaladkad na ako palabas ng room. I can feel that they're staring at us.

"Ano ba?! Bitawan ko nga ako! What do you think you're doing?! Alam mo ba na lolo koang may-ari ng school na ito?! So, wag mo kong makaladkad na para bang close tayo", I said.

"I'm here to help you.", he calmly said. "Anong tulong ba ang gagawin mo?!"

"I saw kaninana namimilipit ka sa sakit. Is there something wrong? Please calm down. Ikaw na nga 'tong tinutulungan, oh"

"Fine! I have d-diarrhea", I shuttered.

"Edi tumae ka sa cr, tsk"

"Look. Hindi ako nagc-cr sa mga public na cr. Kahit sino-sino lang ang pumapasok na students that's why, doon ako palagi sa cr doon sa office ni lolo but, wala siya ngayon at wala rin akong key sa office niya.", I explained kahit medyo nanghihina na.

"Ang arte mo naman pala", he said. "Pake mo?! Buhay ko 'to, hindi sayo.", I said and rolled my eyes.

"Then, you don't have a choice. Kung ayaw mong mapatae dyan sa panty mo, edi doon ka sa cr.". Wow, straight forward ang mokong na' to. But, his right naman. I don't have a fcking choice kaya ayun, padabog akong pumunta sa cr.

Wow, ako pa tong nanghihina na, nakayanan pang mag dabog.

Before akong pumasok sa cr, ay nilingon ko muna siya. Nakasunod lang kase siya sakin. "Please, bilhan mo ako ng gamot.", I said and went inside the cubicle.

Pag katapos ko ay nag hugas muna ako ng kamay at lumabas na ako sa Cr. Tulala ako habang nag lalakad palabas sa cr at nagulat ako dahil bigla akong nabungo. Napatingala ako at nagulat ako dahil yung tumulong pala sakin yun. Ano bang name nito?!

"Eto na yung gamot mo. Matigas ba ang dibdib ko?", he asked that's why, I rolled my eyes. Kinuha ko na ang gamot at bumili ng tubig sa cafeteria. Ininom ko na ang gamot at yung boy naman ay umupo sa harapan ko.

"Thankyou pala.", I said and smiled at him. Whut? Ako nag thankyou at nag smile? Bago yan Louisse, ah.

"You're welcome. You look more beautiful when you smile.", he said. Biglang lumakas ang tibok ng puso ko sa sinabi niya. Anong nangyari sa puso ko? Bakit ang lakas ng tibok nito?

"Btw, what's your name?". Hindi ko na maiwasan mag-tanong.

"I'm Primotheus Morales. Primo for short. How about you?". Primo, huh. Cool.

"I'm Loisa Louisse Cruz. Louisse for short. Nice to meet you, Primo.", I said and genuinely smiled. What happened to me? I'm always smiling na!

"Nice to meet you too, Louisse. So, friends?". I got shocked by what he said. First time may nakikipag kaibigan sa'kin!

"Friends."