Samara gets dumped by her boyfriend for someone prettier. Determined to get herself back, she transforms herself and plans revenge. But things get complicated with twists and turns. Can she succeed without losing herself in the process? This is a story of heartbreak, transformation, regrets and revenge.
Ara's Point of View
"Ara, alam mo nama'ng hindi kita mahal di ba, at saka hindi kita magugustuhan, ang panget mo, di ba Pre?" Tanong ni Sam sa kabarkada niya, habang ang luha ko ay patuloy na bumabagsak.
"B-bakit mo 'to ginagawa Sam, di ko maintindihan?" naguguluha'ng tanong ko kay Sam, hindi pa rin ako makapaniwala'ng nagawa niya sa akin ito, akala ko iba siya sa iba'ng mga lalaki. Hindi pala.
"It's just simple Ara. You. Are. Not. Pretty. So Pre, tara na, tapos na tayo dito sa panget na 'to!" Sabi ni Sam at umalis na sila, lumingon ka please, look back, but... He never look back. Dumiretso lang siya sa paglalakad at iyon ang masakit sa lahat. Ang hindi niya magawa'ng tignan ang mata ko.
Siguro hindi na nga niya ako mahal, at hindi niya ako minahal, bahala na, bahala na kung ano'ng mangyari, di ako makapaniwala, di pa rin ako makapaniwala'ng mangyayari at hahantong ito sa ganito pero nangyari na, tatanggapin ko na lang ang nangyari.
Naupo ako sa sahig at patuloy pa rin ang pagbagsak ng mga luha mula sa mata ko, this is the end, hindi ko na alam kung saan ang direksyon nang buhay ko.
Matapos iyon ay umuwi na ako ng luhaan, hindi na muna ako papasok, isa'ng araw na lang naman at sem-break na, sana sa maliit na panaho'ng iyon ay makapag-move on ako sa kaniya, may donations naman kami sa school kaya ayos lang na hindi ako pumasok bukas.
Kinabukasan ay napa-gawi ako sa isa'ng coffee shop para magpa-lamig nang ulo, gusto ko'ng isipin yung mga bagay na dahilan kung bakit niya ako iniwan, wala ako sa mood, um-order ako ng cookies and cream shake.
Nang bigla ko'ng matanaw sila Sam at Amanda, they were sweet while walking, papunta sila sa Coffee Shop kung nasaan ako ngayon.
Sh*t, I need to hide, papunta na sana ako sa comfort room ng maalala ko'ng sa entrance ng coffee shop yung daan papunta sa C.R. ng Cafè. Sh*t.
Kinuha ko ang libro'ng binili ko sa bookstore na dala dala ko hanggang sa coffee shop na iyon, itinakip ko sa mukha ko nang may bigla'ng nagsalita, shit.
"Ms. Ara Amore, this is your order, cookies and cream" sabi nung coffee maker nang Cafè, sh*t, napatingin sila Sam and Amanda sa gawi ko, unti unti ko'ng tinanggal ang libro mula sa mukha ko.
At dun ko na nga tuluya'ng nakita sila Sam and Amanda, naka-tingin sila sa akin, sakin mismo, yung walang kurapan.
"A-ate, pa-alis na ako eh, paki-bigay na lang dun sa babae, bayad na naman yan hindi ba kaya sige, thanks for serving!" I fastly said and run out frop the Coffee shop.
Sh*t, hirap na hirap na talaga ako'ng makita sila, hindi ako maka-hinga, alam ko'ng perfect sila kaya hindi ko maipagkaka-ila na para lang ako sa isa'ng rebound. Pero bakit? Bakit ako pa yung ginawa niya'ng rebound? Hindi ba't isa ako'ng boring na nerd? Napaisip na lang ako sa estado ni Amanda.
Amanda is the cheer leader of Cheer Dance at HIU, she's the campus queen, she's the first love of Sam, she's the Heartthrob Princess and she's the Ms. Campus of the year, I mean, all the years.
And me, I'm just the pressident of the University, I'm the Nerd Princess of the Hjuaia International University, and I'm just a rebound girl of Sam, kung ihahalintulad ako kay Amanda, 3% lang ang lamang ko sa kaniya, ang pagiging matalino, mabait at maalalahanin, siya yung tipo'ng wala'ng ini-isip, yung hindi man lang maka-ngiti sa isa'ng tao'ng mababa sa kaniya at yung tipong mapag-mataas.
Ang hirap maging 2nd choice kahit sanay na ako pero gusto ko'ng ma-achieve ang 1st choice kung saan ay ako lang, yung wala'ng pinipili pero, hindi na yata iyon matutupad dahil wala ako'ng pag-asa.
Umuwi na ako, kumain, naligo ulit, kumain at natulog, yan lang ang ginawa ko at ngayon ay linggo, 3 linggo na lang at pasukan na.
Sana maka-move on na ako, bukas, makalawa, makatatlo, maka-apat, maka-ano pa yan basta sana makapag-move on na ako.
Napaisip ako, bakit kaya hindi na lang ako magpaganda, kaso ang problema ang panget panget ko, hindi ata kaya.
Pero wala nama'ng mawawala kung ita-try hindi ba, kaya paghahandaan ko na lang, o kaya naman... Magparetoke kaya ako.... Ay wag na, mas maganda ang natural beauty kesa sa Fake tulad ni Amanda, edi kung magpaparetoke ako wala na ako'ng pinag-kaiba kay Amanda, nagpapa-gawa ng ilong, labi, kilay, boobs and shape ng body niya, hay nako ang taba taba nga nun dati eh.
Classmate ko si Amanda nung grade school kaya alam ko ang ugali niya, ang masama niya'ng ugali.