webnovel

CHAPTER 46

"WHAT about him?" pagbabalik ni Tatiana ng tanong niya. "Okay, we...we fucked, if that's what you're asking me. But aside from the fact that it was part of my healing, it's just like having a fuck buddy. Kagaya rin ng ginawa mo. I needed sex as much as the next woman. Actually, more than the average woman. Ted and I are not in a serious relationship. Hindi niya ako sasamahan dito, at iiwan pa, kung may malalim na ugnayan kami. I am free to be with you." With that, she leaned towards him.

He felt the softness and warmth of her body. It reminded him of the many times they had tasted immense pleasure with each other.

"I want you, Aegen. So much that I can hardly stop myself from doing this." Dumapo ang palad ni Tatiana sa kandungan niya. "Feel how much I want you." Kinuha naman nito ang kamay niya at dinala sa pagitan ng hita nito.

He could easily find out how aroused she is by getting into her panties. He could guess that her pussy would be soaked by her desire. He remembered how slick and slippery it would be when she is in that state. He could even recall how she tastes, tangy and salty, down there.

Ang isang kamay naman niya ang inabot nito. Sa dibdib nito dinala iyon. Idiniin iyon. He felt her warm globes against his palm, her hardened nipple poking his hand as she squirmed against his touch. Napaangat ang ulo ni Tatiana, mukhang nilalasap ang init na dala ng paghawak niya rito.

"Touch me, Aegen. Take me. Y-you don't need to hurt me anymore. Just your caress would be enough. Sabik na sabik na 'ko para rito." The hand cupped over his cock tightened its hold.

He didn't know what to do. Gusto niyang ilayo ang kamay niya, ang sarili niya, mula sa dalaga pero nag-aalangan siya.

Mukhang mataas na ang excitement level nito. Sinimulan nitong ibaba ang zipper ng pants niya.

"Han... Tatiana, wait," pigil niya rito. "I..."

"Don't you want me anymore?" tanong nito, bakas ang pagtatampo sa tinig.

Hindi makasagot si Aegen. Hindi niya alam ang isasagot.

"Just say it," pasigaw na sabi ni Tatiana, nababasag ang boses.

"It's not that. I just..." Hindi naituloy ni Aegen ang sinasabi. Napatingala siya sa narinig na tunog.

Napagaya ang dalaga sa ginawa niya. Naging alerto agad ito.

Malakas ang tunog ng chopper. Sa pagkakataong iyon ay walang duda si Aegen na sa isla papunta iyon. In just a few seconds the sound of the blades roared in his ears. Tumakbo siya papunta sa bintana, tumanaw sa labas. Sumunod sa kanya si Tatiana.

Nag-landing na sa buhanginan ang chopper at nakabukas ang pinto niyon. May lumundag palabas na inalalayan ng lalaking nakasuot ng barong. Napasinghap ang dalaga. Naintindihan ni Aegen kung bakit dahil nakilala rin niya kung sino ang umibis mula sa dumating na helicopter. Ang daddy nito.

"How..." Hindi natapos ng dalaga ang itatanong. Halatang nagpa-panic ito. Nag-alala naman si Aegen. Hindi lang para sa sarili niya kung hindi para rin sa kasama.

"Halika!" Hinagip niya ang pulsuhan nito saka hinila palayo sa bintana.

Nagmamadali nilang tinawid ang hallway na papunta sa library. He went to one of the shelves there and pulled a book out. He heard a click. Agad na niyang itinulak ang shelf na gumulong naman palayo sa dingding. Sa likod niyon ay ang isang lihim na lagusan.

"Go inside," utos niya kay Tatiana.

"A-anong..."

"Just go. At 'wag kang lalabas hangga't hindi ako mismo ang nagbubukas ng daanan. I'll knock three times before opening it. Kapag ang narinig mo lang ay ang tunog ng itinutulak na shelf ay tumakbo ka palayo sa entrance. Go down the short steps until you reach the wall of rock." Mabilisan niya itong binigyan ng instructions kung paano makakalabas ng tunnel. He could go with her but he wanted to draw the unwanted visitors' attention to himself first. "Magtago ka sa gubat." He told her about the cave where she could hide.

Nang masiguro ni Aegen na maayos na naibalik ang shelf at hindi na mahahalata na may nakatagong secret entrance doon ay saka siya lumabas na ng library. Dire-diretso siya sa front door saka tumuloy sa beachfront.

"So, finally, I found you," salubong sa kanya ng lalaking bumaba mula sa chopper. It is none other than Governor Mike Durante, Hannah's adoptive father. "Maganda 'tong naisip mong pagtaguan. Too bad some people are not so careful with their movements that they led me to you."

"Sinong nangsabi na nagtatago ako?" ganti ni Aegen. "I just needed a break from the public eyes."

"Oh, really? Or were you so guilt-ridden that you climbed into a hole and wanted to die?"

"Should I be the one feeling guilt?"

May kumislot na ugat sa sentido ng lalaki.

"Where is she?" tanong nito.

"Sino?"

Imbes sagutin siya ay mabilis na humakbang palapit sa kanya ang lalaki. Sinuntok siya sa panga.

"Don't play games with me. Alam mo kung sino ang tinutukoy ko?" angil nito.

The man must be losing it. He could see the crazed look in his eyes that reminded him of a wild animal that had been pushed into a corner. May dinukot ito sa tagiliran. In the next instant, Aegen found himself staring at the barrel of a gun.

"Talk or die. It's your choice," anito

Nagkibit-balikat si Aegen. Don't care, sinasabi ng kilos niya.

Napikon yata ang lalaki, hinataw siya ng baril sa ulo. Nagdilim ang paningin niya.

Next chapter