webnovel

Coffee Rules

"Kale! San ka pupunta?" Sigaw ni Josh when I suddenly ran palabas ng room. I didn't answer him I just ran pababa ng hotel. I don't want him to know na nawala ko yung bracelet. I really felt guilty.

"Josh? Why? Bat ka sumigaw?" Sabi ni Elisse as she also rushed outside the room.

Napakamot bigla si Josh and made a worry look.

"Biglang tumakbo si Kale palabas eh." Sabi ni Josh saka tumingin kay Elisse.

"Huh? T-talaga? Ba't naman daw?" Nabigla niyang tanong.

Saka nagkibit balikat si Josh as he gazed back on the hallway na dinaanan ko.

Bumalik ako dun sa may fountain and I searched there baka nahulog sa tubig. Tiningnan ko ang oras sa cellphone, almost 10 minutes na ang nakalipas.

Ibinaling ko ang mga mata ko sa ground beside the fountain. I shook all my thoughts na baka may nakapulot. I don't want that to happen. I gripped my cp as I ran papunta sa may mga stalls.

Saka ko naalala yung pag clutch ni Elisse sa braso ko. My eyes widened. Biglang napakunot ang noo as I pinched it.

"Elisse." I said as I clenched my fist. I thought baka napigtas nung kumapit siya sakin.

I actually don't want na sisihin si Elisse, but I needed to find someone to balme with, kung hindi, hindi ko mapapatawad sarili ko.

"Kale!"

Napatingin ako sa likod ko as I heard somone call my name. It was Josh together with Elisse. Kumunot ulit agad ang noo ko.

"Anong hinahanap mo?" Tanong agad ni Josh with a very worried face.

"Ah. Wala. Wala. Just my thing." Sabi ko para makaiwas sa tanong niya. Saka ako napakamot ng ulo and pumilit magsmile.

"Ah. Yung bracelet." Sabi bigla ni Josh.

Nabigla ako sa sinabi as I quickly looked at him. Nakatingin siya sa wrist ko na pinangkamot ko sa ulo.

I suddenly put down my arm saka ko itinago sa likod ko. I lowered my head saka ako napakagat ng labi. I felt guilty. All the memories nung elementary and high school resurfaced again. Biglang humapdi ang mata as I continued to lower my head para di nila mahalata. Lalapit na lang sana si Elisse sakin but bigla siyang napahinto as she looked at me.

"Josh. I'm really sorry. Nawala ko yung bracelet." I bit my lower lip even harder.

"Sorry." Sabi ko sa isip ko as I closed my eyes. Biglang sumulpot sa isipan ko yung gabing umiiyak si Josh habang basang-basa siya ulan while he was running papunta kila Aling Duday. Naalala ko bigla nung everyday nalang kaming pumapasok sa school na andami niyang mga pasa. I clearly remembered the day I promised her to protect him. And yet...

I clenched my fist as tears circled my eyes.

But... but...

"Kale."

Biglang inilapat ni Josh ang dalawa niyang kamay sa balikat ko. Hindi ako makatingin sa kanya since ayaw kong makita niya na maiiyak ako.

Nakatingin lang sakin si Elisse.

"That's okay." Sabi ni Josh with a very soft voice.

"Don't worry. Hindi naman talaga maiiwasan mawala yun eh, kung talagang mawawala na rin naman talaga siya."

Hindi ko napigilang hindi mapatingin kay Josh.

He suddenly smiled. Napaluha ako bigla as he pat my head down saka ipinatong ito sa balikat niya.

"Sorry, Josh." I said saka ko pinipigilang mas mapa-iyak.

"That's okay. I'm really glad na pinahalagahan mo yun." Sabi Josh as he rubbed my head.

"Pero-"

"If you want hanapin natin, kung hindi natin mahanap, then let it be." Sabi niya.

Napatingin ako sa kanya saka ko pinunas ang maliit na luha ko.

"Okay." Malumanay kong sinabi.

"Mm!" Tumango si Josh saka tumango. He again patted my head saka nag smile. Mas nafeel ko na parang siya yung mas matanda sakin.

Lumapit samin si Elisse.

"A-are you okay?" Tanong niya.

"Yeah. I'm okay." Sabi ko as I rubbed my nose.

Actually, nawala yung bracelet niya. Sabi ni Josh.

"Yeah. Narinig ko nga."

"Pwede mo ba kaming tulungan sa paghahanap?"

Napatingin ako kay Josh. You don't need to involved her. I thought.

Napatingin din sakin si Josh. Saka nagsmile.

Hindi agad nakasagot si Elisse but actually say yes naman kalaunan. Binalikan namin lahat ng dinaanan namin and we also asked someone baka may napulot sila. But wala eh.

Napabuntong hininga nalang ako as I scratched my head. Umupo muna kami sa bench malapit sa may restaurant na Wood and Vintage theme sa ilalim ng puno.

Ah! Ang sarap ng hangin! I thought.

Kelangan kong mahanap ang bracelet. Saka ko ibinaling ang mga mata sa mga dahin ng puno. Nakakalma ang ityura nila. Everytime na hahaplos sa kanila ang hangin, sila naman tong mag sisway habang ang mga kislap ng mga liwanag quickly strike my eyes. Ipinikit ko mga mata ko.

"Bea. Wait!"

Napatingin kami bigla sa bukana nung restaurant. Si Ate Bea agad ang nakita namin as she ran papalabas ng kainan with hand on her face. Sumunod naman si Kuya Cody habang hinahabol siya as Kuya Ken followed him habang tawang tawa. Nakatingin din sa kanila yung ibang tao pati mga waiter na para bang shock na shock.

"Bea?" Sabi agad ni Elisse dadaan na siya samin.

Ate Bea suddenly stop saka slowly put her hands down. Namumula ang mukha niya na para bang nagblush on. What happened between them. Nacurious ako bigla. Parang hindi naman sila nag-away since natatawa si Kuya Ken.

"What happened?" Sabi ni Elisse sabay lapit kay

"Bea." Tawag ni Cody nang makarating siya sa may samin.

+++

Nakatingin lahat sakin nang nagsalita si Cody. Uminit ang pisngi ko and I don't really know kung ano ang gagawin ko. I was just standing next to my stool as I was frozen.

Nakatingin sakin si Liza, Lez and May na ngangang nganga. Sina Wickedgirls naman napakurap as they glared at me. Even thought medyo nainis ako sa ginawa ni Cody but Coffee Rule #6: Bawal Magalit sa Gwapong Single.

Napanganga sina WickedGirls at sa ikinilos ni WickedGirl1, she looked liked embarassed. Parang nawapoise siya bigla since nawala bigla yung daring aura niya.

It was indeed a big slap on her face. For seconds, hindi siya nakagalaw sa kinatatayuan niya and she remained her posed na parang naliyad ang butt. Nakatingin ang lahat ang ibang mga customers samin.

Napatingin ako kay Cody.

You don't have to do that. Sabi ko sa utak ko. I slightly glared at him saka ko kinunot ang noo ko.

Napasmile si Cody.

"I'm very sorry." Tumingin sa kay Cody as he tilted his head towards Wickedgirls na parang nagpapabebe saka nagpatuloy magsalita.

"But I'm already taken."

Halos bumulwat na ang mga mata sa sinabi niya.

Ba't kelangan niya pang ulitin? I thought.

Halos lahat na ng tao sa loob ang nakarinig. That's why nagsitayuan sila at tiningnan nila kung sino ang tinutukoy ni Cody. Ang iba namay may hawak na cp habang ang iba namay parang nagtsitsismis.

"Sir Cody? May girlfriend?" Naalala ko bigla yung sexbomb chants.

"Sino?"

"Talaga?"

"Woah. Scoop!!!"

"Sino? Sino? Maganda?"

"Alin jan?"

Ayoko ng ganto! Bigla akong nanginig.

Hindi ko na alam kung kikiligin sa mga sinasabi niya o maiinis. Para kasing sumusubra na. Trip trip lang naman eh. Tumingin sakin si Cody but I quickly gazed away from him saka ko inilapat ang labi ko on the back of my hand na parang tinatakpan ang mukha. Ayaw kong magsalita. Ayaw kong pinag-usapan ng mga tao.

Wickedgirl1 was taken aback. She made paces back saka pinalo niya ang hair niya and tumalikod. Napatingin kaming lahat sa kanya.

"Well, you're not that worthy. I don't kung anong pinakain mo sa kanya." Sabi ni Wickedgirl1 saka umalis together with her friend.

Ibinalik nila Les ang tingin nila kay Cody as he approached me. Hinawakan niya bigla ang kamay ko. Tiningnan ko lang siya and I was really dumbfounded nang he kissed the back of my hand.

"Chris. Asan k-" Naputol nasabi ni Ken nang makita niya kami.

"Woah!"

"Ayieee!!!" Saka naghiyawan ang mga tao.

"Woah! Picturan mo dali!"

"Haba ng hair mo girl!"

"Honeymoon ba nila?"

I was very shocked sa ginawa niya kaya't I quickly pulled my hand saka tumakbo papalabas ng restaurant. Dun ko napansin ang mga nakataas na mga cellphone kaya tinakpan ko ang mukha ko as I ran.

"Bea? Bea!!"

I didn't care. Tumakbo lang ako.

"Prince charming! Habulin mo dali!"

"Watch for her shoe, baka maiwan!!"

"Dali!!!"

Sabi nung mga tao. Galing ah! Supportado si Cody ng mga tao. And I found it really shocking that he was really popular.

Nakalabas na ako sa restaurant when I felt gush of winds na sumampal sa mukha ko.

"What happened?" A familiar voice of a girl ang tumawag sakin. It was Elisse. Dahan dahan akong sumilip in between of my fingers saka ko slowly ibinaba ang kamay ko.

I don't know kung ano ang isasagot ko sa kanya. Dun ko nakita sina Josh and Kale na nakaupo sa bench. Medyo humangin ng kunti kaya napakurap-kurap ako. Nakatingin sila sa mukha ko. Actually medyo umiinit ang mukha ko and I presumed na namumula ako.

"Bea." Tawag bigla ni Cody nang makarating siya sa may samin.

Then suddenly I panicked. Ayoko munang siyang kausapin lalong lalo na na andito sina Josh.

"Bea. I-" Naputol ang sasabihin niya when I suddenly grabbed his arm.

Nanlaki bigla ang mga mata nina Kale. For sure, na misunderstand na naman nila. Wrong move again! Pati rin si Ken na sumunod napahinto. Lalong lalo na sina Les na nasa may bukana ng restaurant, kinilig. Nagsihiyawan yung mga tao. Gosh! Ano ba to Kdrama?

Hawak-hawak ko pa ang braso ni Cody nang susunod sana si Elisse.

"Wait. Guys, wag muna kayo sumali dito." Sabi ko as I raised my palm. Dun ko narealize na parang ang harsh ng nasabi ko.

I bit my lip. Wrong choice of words. Baka mamisunderstand ni Elisse. Napatingin ako sa mukha niya. Then I suddenly regret na sinabi ko yun. Parang napahiya si Elisse sa sinabi ko, her face says it so. But I shook my head at patuloy kong kinaladkad si Cody sa may puno ng Narra. I looked for other people. Wala. Saka ako nagcross arms.

I looked at his face. But then... POOOOFFF!!! Parang umusok ang ulo ko dahil sa embarassment. I tried to look at him again pero di ko na kaya.

My gosh!!! I panicked bigla. Ah! Saka ko naalala.

Coffee #7: Hayaan mo sila; Hayaan mo sila na Maghabol Sayo

It was a song basically. Nasanay na kasi akong ako lagi ang nauunang mainlove. I was really marupok. And I don't know how to change that trait of me.

He slowly looked at me. His eyes were so mesmerizing, his lips was so tender na parang purefood tocino ang pagkalambot saka pinkish pa, and his face Oh! It was so smooth na parang cotton, malambot. Gosh!

The wind slapped my face para maibalik ako sa reality. I cannot look Cody the way I look at him before. Lagi kong naalala ang yung pagkiss niya. Sinampal ko agad ang sarili ko.

"You!!!" Napasigaw ako ng bigla when my heart is about to explode.

"Y-you... you don't do this to me!" Sabi ko as I pointed my hintuturo on him while gazing on my side.

I don't wanna look at him. Eh kahit nga di ko tingnan nag-sstutter na ako.

I bit my lip and made a face na parang maiiyak. Oh my gosh!

Natawa bigla si Cody. But becuase of that napatingin ako sa kanya. Gosh!! His eyes were so alluring, he made a little titter that made my ear drip cups of blood, that was so eargasmic. His smile was really angelic that even a guy would find really attractive. Sumama pa yung buhok niya. Almost was a in slow mo effect that I find it a torture.

Two breeze of winds slap my face. Napatingin bigla ako sa langit. Bad omen ba ang wind. Nakakailan na ah!

Saka nagsalita si Cody. And napatingin ang excited sa sasabihin niya.

"I'm sorry. I didn't mean to do that." As he smiled again.

I'm sorry. I didnt mean do that.

I d-i-d-n--t m-e-a-n t-o d-o t-h-a-t!!!!

DIDNT MEAN TO DO THAT!!!

This time bagyo na ang sumampal sa mukha as what he said echoed on to my ears. All this time. I got carried away. COFFEE RULE #17: Wag Maging Assuming. I shook all the fantasies that I imagined.

"EHH!!!" Bigla akong nainis saka ako lumapit sa kanyat pinalu-palo siya.

"You didn't mean to do that!! Ha!! Baliw ka ba?!!! Matapos mo akong eembarass sa lahat ng tao ganun nalang ha!!! Walang ya!! Eh!!" Nanggigil ko sabi while Cody helplessly defend himself from me habang tumatawa.

Nakatingin samin sina Josh, Kale, Elisse and Ken habang nakasmile. Nilalanggam na ata sila.

Patay! Dun ko narealize.

COFFEE RULE #5: Don't Make an Impression na Ikaw ay Naghahabol.

I suddenly stopped but Cody caught both my hands saka itinaas ito na para akong napusasan making me to be carried really close to his face. Napatingin ako sa mukha niya. Almost 3 inches nalang pagitan nang mukha namin. I smelled his mint scent coming from his body. Dun ko lang nakita nang malipitan ang smoothness ng mukha niya. Napeek ko rin yung white skin niya unded his polo. Meron siya nunal sa may colar bone. Kambal.

He was smiling towards me while ako naman tong panay malisya sa pangyayari.

"Nagagalit ka kasi I didn't mean it? What if kung sinabi ko na I mean it?" He said with his angelic voice.

Napatikom ako ng bibig. Wala akong maisip na sasabihin. That was really straight to the point question na made my heart pound really fast.

No! I blinked twice as I remembered. COFFEE RULE #12: Dont Fall for Petty Sweet Talks.

And then another one...

COFFEE RULE #10: Kung Hindi Siya Madaan sa Usapan, Resbakan Mo na.

I quickly clenched my first na clutched ni Cody above my head saka ko siya sinipa-sipa on the side of thighs.

"Yah!!!"

"Aray!"

I landed several kicks but hindi pa rin siya bumibitaw sa kamay ko. This time, labanan na ng paa ang ginawa namin. While both of his hand nakataas, I constantly kicking him habang tumatawa. Habang si Cody naman tong taga defend.

"Anong ginagawa nila?" Biglang dumating sina Arvin and Maam Rose sa tabi nina Kale at nakisali rin sa viewers namin.

"Romantic-Comedy skit." Sabi bigla ni Ken. Natawa sila bigla. Indeed. Para kaming tanga na nagsisipaan habang magkahawak ang kamay sa taas.

Napatingin samin si Arvin. Napabuntong-hininga siya. I don't know why. Sadyang wala lang talaga siyang hilig sa mga childish acts.

"Yahh!!" This mas binilisan at nilakasan ko pa ang pagsipa habang naghihingalo na ako. Cody tried to step on my shoe para ma-lock niya ang movement ko but then my legs slide between his legs and dirediretso sa kanyang Paradise. Nanlaki bigla ang mata ko saka ako napabukas ng bunganga.

CRACK!!

"OHH!!!!"

"Ohhh!!"

Napasigaw kami ni Cody na para bang nafeel ko ang nafeel niya saka niya nabitawan ang kamay ko as he bent down on his knees and inipit niya ang dalawang kamay between his thighs sa sobrang sakit.

"Oh my gosh!! Sorry! AHAHAHA" Natawa ako bigla habang nagstumble siya on the ground. I put my hand on my mouth sa pagkashock while the other hand clutched his shoulder para hindi siya masubsob ang mukha niya.

"I'm very sorry. Hindi ko sinasadya."

"WAHAHAHA." A load laugh came from Ken as they rushed towards.

"Ahahaha. Ayos ka lang Cody." Tanong ni Maam.

"Hala. Baka mabaog ka niyan." Biglang joke ni Ken.

Napagulong gulong si Cody sa ground. Pinalibutan namin siya na para bang nahulog sa punot nabalian.

"Sorry. Sorry talaga." Sabi ko nang paulit-ulit while I stood on my knee beside him. Habang sina Ken at Josh naman tinapik-tapik ang shoulder niya.

"Nakakatakot naman pala itong maging asawa si Bea ah." Joke ulit ni Ken.

"Hala." Sabi ko kay Ken as I glared at him.

Napatingin tuloy ako kay Arvin na nakatingin sakin. Bigla akong naawkward. Hindi ko pa rin nakalimutan yung nangyari away nina Maam at Arvin.

"Tabi." Bigla sabi ni Arvin with a very cold voice.

It was indeed really domineering voice. Mabilis akong nag-give way sa kanya but naharangan ako nina Kale and Elisse, and hindi ako agad nakaalis. I was really scared for a second baka itulak ako ni Arvin at isubsob sa lupa. He quickly raised his hand na para niya akong itutulak as I closed my eyes. But then, his hands gently held my shoulder saka niya ako itinayo saka slowly pinaalis sa way niya.

Woah! Naamaze ako bigla sa ginawa niya. I was shocked to see that kind of Arvin.

Arvin gently grabbed one of Codys hand na nakaipit between his singit. Napapailing parin ako dahil parang nafeel ko ang sakit. Ipinatong niya ang braso ni Cody on his shoulder saka siya unti-unting inangat. Kami naman tong naggive way sa kanilang dalawa. Saka sila naglakad.

"What?!!"

"Anyare kay Prince Charming, my gosh!!!"

"Oh my gosh! What happened?!!"

"Pictures bilis!!!"

Nabigla ulit yung mga tao sa restaurant and once nagsitayuan sila at sabay sabay nagtaasan ng cellphone.

"Oh my gosh!! Hot guys!!" Sabi nung mga babae na nakakita kila Arvin and Cody. Cody's polo were already unbottoned from the top kaya medyo naexpose ang chest niya.

"Di ba si Sir Arvin yan?"

"Oo nga."

Saka nagtilian ang mga babae sa restaurant.

I was really shocked. But parang ang sikat nila dito.

"Sir Ken! Notice me!" Sabi naman nun isa.

"Anong ginagawa nila dito?"

"Boba. E di nagbabakasyun!"

"Ahh my poor Cody."

Walang-tigil na sigawan ng mga babae sa restaurant.

Actually, I felt amazed naman talaga lalo na kina Cody and Arvin. I can't help but to stare at them. Para bang ang ganda nilang tingnan habang naglalakad. Hindi ko naman sinasabing ang gandang tingnan ni Cody na nahihirapan, I just find it really, you know, nakakatuwa na close sila and Arvin looks like a big brother to him na protective sa little brother niya. My gosh. Baka magising na ang dugo kong fujoshi.

Sumunod kami nila Maam kila Ken na parang artista ng resort. Napabaling ako towards sa restaurant para makita sina Liza, and there they are, nasa may bukana saka binato ko sila ng smile. Saka sila nagwave.

Wow! Nagpapakaartista rin ako dito ah. Feeling. Gosh! Muntik na ako masuka ng dugo ng ginawa ko yun. Mahiya nga ako!

"Hoy! Ano ginawa mo kay Cody bebelabs!" Sabay tawag nung isang babae.

Nanlaki ang mata ko sabay tingin sa boses mula sa bukana ng restaurant, katabi nina Liza.

"Hoy! Gf yan ni Cody!" Sinagawan siya nung isa sa likod.

"Talaga!!!" Napanganga siya bigla sa sinabi nung isa sabay balik ng tingin sakin.

Napakagat siya ng kamay as her gazed lumampas sakin. Napatingin ako kung sino tiningnan niya. May eyes widened even more, Oh Ha! Galing no. Full capacity widen ng mata ko.

It was Cody glaring at the girl.

DUGDUG!! DUGDUG!! DUGDUG!! I bit my lip. Stupid heart.

"Sorry!!!" In a distant sumigaw yung babae. To late papasok na kami sa hotel.

What we don't know is few couple strides mula restaurant ay sina WickedGirls na hindi namaexplain ang mukha. Wickedgirl1 was already tearing her branded bag apart.

That big-eyed girl. She grunted as she clenched her fist.

Pumasok kami ng elevator habang si Ken naman tong panay kwento kung ano ang nangyari samin ni Cody habang walang tigil na tumatawa. Sumabat naman si Elisse at ipinagmalaki niya na sila ang nanalo sa game.

At last nakarating din kami sa harap ng mga rooms namin. Nakahinga na rin ako ng malalim since nakatayo na nang maayos si Cody. Pasimple ko naman tiningnan ang pants niya since medyo nafifeel ko pa kung gaano kasakit yung nagawa ko sa kanya. Yaks!! Ahaha. Para tuloy akong pervert. Para ngang nahalata ako ni Cody.

Papasok na sana kami nang room nang tinawag ako ni Cody.

"Bea."

Napatingin ako sa kanya.

"Don't worry. I'm fine." Sabay sabi niya and nag smile nang sobrang tamis.

DUGDUG!! DUGDUG!! DUGDUG!!

Napahawak ako sa dibdib ko as I feel the beat. I bit my lower lip as let a long sighed.

Stupid heart!

Saka ako nag murmur.

"Secret Coffee Rule Top Priority: Don't Fall on Your Bestfriend."

------------------------------

*Fujoshi - rotten girl; a girl who enjoys BL

Next chapter