Chapter 7

#BadDream

"I'm a nightmare, Dressed like a day dream." -TaylorS.

☜☆☞

Cassandra's POV

"Ayos kalang ba, max?" tanong ko kay maxreen. This past few days parang lagi siyang nanghihina. And she look pale.

"Yes, cassandra. Maybe pagod lang ako." she answered.

"Okay, max. You need to take a rest first. Pumunta ka muna sa dorm niyo at doon mag pahinga. Ako na bahala dito." sabi ko.

"Thank you, Del valle." she said and leave the basement.

Habang ginagawa ko ang chemical. Naalala ko parin ang ginawa niya saakin.

Tinignan ko ang orasan. Mag sisimula na pala ang last subject ko kaya pumunta na ako sa building ng kast subject ko.

Nang makarating ako, umupo muna ako at maya maya dumating na ang guro namin.

"We will be having a Camp this month. And finally, the garcia family sent a message from america that they already decided that we will doing the camp in baguio. 3 days tayo doon. At bukas, aalis na tayo. Pwede rin kayo mag request ng bus seat niyo. That's all, my dear students. Wala tayong klase ngayon sabi ni Ma'am monica garcia. Para naman makapahinga kayo ng kaunti at makapag handa para bukas." sabi ng guro namin at umalis na sa room.

Kinuha ko nalang ang gamit ko at dumeretso sa dorm.

The garcia sisters is the new co-owner of the school. Ang pamilyang garcia ang nag mamay ari ng school na ito. Pero dahil sa mag kapatid iniwan ni don edward ang school, mas mataas ang karapatan ng mag kapatid sa school na ito.

Habang nag lakakad ako papunta sa dorm. Nakaramdam ako na may parang nakatingin saakin kaya napahinto ako. I don't know why i can't use my fcking magic!

Mag lalakad na sana uli ako nang makasalubong ko ang isang pares na asul na mga mata.

"C-Cassandra..." banggit nito sa pangalan ko.

"Don't fcking say my name!" i shouted at him because of my anger.

"Ginamit lang kita." sabi nito.

Ano paba ang i-eexpect ko? Paawa effect no'ng una, pero ngayon tignan mo naman.

Bakit ang sama saakin ni tadhana?

"So? Kailangan paba ipamukha saakin na ginamit mo lang ako?!" sigaw ko pa sakaniya.

Unti unti ng lumabas ang mga traydor kong luha.

"Minahal kita, cassandra... Ginirlfriend kita para magamit ko ang katawan mo... Para malaman lahat ng sikreto ng paaralan na 'to... Para malaman lahat ng sikreto ng mag kapatid." sabi niya saakin na onti onting lumabas na ang mga ngisi sa labi niya.

"At ngayon na alam mo na... Asahan mo na nandiyan lang si kamatayan para bantayan at sundan ka. Hindi mo sila kilala, Clark! Pinili kita keysa sa sarili ko! Pinili ko ang pag mamahal ko saiyo keysa sa pag mamahal ko sa sarili ko! Pinili ko ang mundo! Kasi ikaw ang mundo ko!" sabi ko at alam kong umiiyak na ako pero hinayaan ko lang ito.

"I'm worth it." dagdag ko pa.

"You're not worth it." he said and smirk.

"I am worth it. You just can't see the worth of me." i said and one tear came out of my eyes, again.

Hindi na siya nag salita. Dahil umalis na ito.

Akala ko ba... Matapang ako? Akala ko ba kakalimutan ko na siya? Akala ko ba hindi na ako iiyak? Akala ko lang naman pala ang lahat ng 'to.

Clark's POV

I'm sorry for being a bastard.

Nandito ako sa bar at umiinom.

I saw a tall guy going in my way.

"I'm jace, Jace Devaughn." pag papakilala nito saakin.

Familiar face. Huh.

"What do you need, man? Hindi ako pumapatol sa kauri ko. Mandiri ka, Jace. Sayang pa naman at gwapo ka. Mambabae ka nalang dahil hindi ako pumapatol sa bakla o kauri ko." i said then i saw his jaw clenched.

"I'm not a gay, man. At hindi ako mambababae dahil hindi nila deserve mapag laruan. I'm a fcking fuck boy, man. Pero i'm not a play boy. Para saakin, mag kaiba 'yon. Mukhang may problema ka kaya linapitan kita." sabi niya at ininom ang alak na inorder niya.

"Sinaktan ko ang babaeng mahal na mahal ko." sabi ko.

Oo, ako na ang tanga.

"Gago kaba? Bakit mo sinaktan?!" sabi nito na parang siya ang sinaktan ko.

"It's a long story, man." i said.

"I'm willing to listen." he answered.

"Did you know... That she was my world. And now, she's my universe." i said.

"Cheesy words. Eww. Pero man, dapat sakaniya mo 'yan sinasabi. Hindi saakin." sabi niya.

"I can't... I fcking can't..." i said.

"Why?" sagot niya.

"Blood... And love... Who will win this time?" tanong ko sa kawalan.

"Love. Love will win. Why? Because love runs in our blood. Kahit anong uri o lahi ka man. Lahat tayo may puso na tumitibok lamang sa isang tao o bampira.You and her against the world... It would be great kung lalaban kayong sabay. Don't stop chasing your dreams..." sabi niya.

"Alam mo ba ang pangarap ko?" sabi ko at ngumisi.

"Yes. Ang madala mo siya sa altar at pakasalan." sagot ni jace.

"Thanks for waking me up from this bad dream." i said to him.

I look into his eyes. I saw love and sadness in his eyes. Parang may kulang.

Sino kaya ang bubuo sa madilim niyang mundo?

To be continued...