Bago sumakay, biglang huminto si Xu Jiamu, na para bang may bigla siyang
naalala, at sinabi, "Nagbago na ang isip ko. Hindi mo na kailangang magstay
ng tatlong araw at tatlong gabi. Dalawang oras lang ang kailangan ko. Magkita
nalang tayo ng alas otso sa Four Seasons Hotel sa Linggo.
At pagkatapos niyang magsalita, tuluyan na siyang sumakay sa loob ng taxi at
umalis.
-
Kinabukasan, nagising si Xu Jiamu na may sobrang taas na lagnat, kaya buong
araw lang siyang nagpahinga dahil gabi na noong medyo bumaba ang
temperature niya.
Kumain lang siya ng kaunti, pero kahit sobrang sama ng pakiramdam niya,
hindi talaga siya makatulog. Siguro dala na rin ng lungkot, dahil bukod sa mag-
isa lang siya sa malaki niyang villa, sobrang bigat din talaga para sakanya ng
mga nangyari kahapon.
Noong umalis si Song Xiangsi papuntang America, sobra talagang nalungkot
siya, pero ngayong nalaman niya na nakauwi na ito ng Beijing, pakiramdam
niya ay trumiple pa ang lungkot niya.
Kaya kahit masama ang pakiramdam, nagsigarilyo muna siya ng dalawang
magkasunod na stick para mabawasan kahit papaano ang stress na
nararamdamdaman niya, bago siya pumunta sa study room para gawin ang
mga natambak niyang trabaho. Sa sobrang dami, alas sinco na ng umaga
noong natapos siya kaya nagshower na siya ng kaagad, at dumaan sa isang
café para magumagahan, bago siya dumiretso sa office.
Bukod sa mga email na pinagpuyatan niya ng buong magdamag, pagkarating
niya sa opisina, tumambad din sakanya ang lamesa niya na tambak ng iba't-
ibang dokumento, kaya hindi pa man din siya nakakapahinga, dumiretso na
siya kaagad sa upuan niya at isa-isang binasa ang mga ito, na para bang hindi
niya alam ang konsepto ng pagod. Maya't-maya ring may mga kumakatok sa
opisina niya para magtanong tungkol sa trabaho, at nang matapos niya na ang
lahat, inabisuhan siya ng kanyang secretary na may nakaschedule siyang
lunch meeting…. Kaya sa madaling salita, sobrang busy niya talaga ngayong
araw.
Pagkatapos ng gabing nagdonate si Xu Jiamu ng dugo, hindi na sila ulit
nagkita ni Song Xiangsi, at wala rin ni isa sakanila ang kumukontak sa bawat
isa.
Walang pasok ang Xu Enterprise tuwing weekends, pero pumasok pa rin si Xu
Jiamu para magovertime. Siguro dala ng sobrang lungkot, binugbog niya ng
sobra ang sarili niya sa kakatrabaho hanggang sa puntong hindi niya na
namalayan ang oras. Pero pagsapit ng alas sais ng gabi noong ika-Linggo,
biglang nag'alarm ang kanyang phone, na nang silipin niya ay tumambad
sakanya ang isang reminder: Evening, 8 PM.
Bigla siyang natigilan at natulala sa tatlong salita na nasa kanyang screen,
pero wala pang limang segundo, nagpatuloy siya sa pagtatrabaho hanggang
7:20. Doon niya lang shi'nut down ang kanyang computer at umalis.
7:40 palang noong nakarating siya sa Four Seasons Hotel, twenty minutes
bago ang usapan nila ni Song Xiangsi. Sa mga normal na araw, pumupunta na
siya sa private room na nireserve niya, kung saan doon nalang siya
naghihintay ng kung sino mang kameeting niya, pero sa pagkakataong ito,
dumiretso siya sa lobby para maghintay. Hindi nagtagal, mga bandang 8:06, sa
wakas, dumating na rin si Song Xiangsi.
Pagkapasok ni Song Xiangsi sa entrance ng hotel, hindi niya ito sinalubong at
sinundan lang ng tingin. Sinadya niyang pumwesto sa anggulong madali siyang
makita, kaya nang sandaling magsalubong sila ng tingin, bigla siyang tumayo
at dumiretso sa elevator.
Kalmado lang ang tindig nito, at parang isang maamong tupa, walang imik
itong sumunod sakanya.
Pagkabukas ng elevator, nagdire-diretso siya sa nireserve niyang private room,
at swinipe ang kanyang card para makapasok.
Hindi nagtagal, pumasok rin si Song Xiangsi at dahan-dahang sinarado ang
pintuan.
Kagaya ng dating Xu Jiamu, humilata siya sa sofa at binuksan ang TV. Pero
nang mapansin niyang nakatayo lang si Song Xiangsi sa may pintuan,
pinahinaan niya ang volume nito, at walang prenong sinabi, "Alam ba ng asawa
mo na may kasama kang ibang lalaki sa iisang kwarto ngayon?"
'Asawa? Ibang lalaki?' Para sa isang babae, ito na ata ang pinaka
nakakainsultong salitang pwedeng sabihin ng isang lalaki, pero anong
magagawa niya? Pumayag siya na gawin ito para mabuhay ang anak niya…
ang anak nila… Kaya nang sandaling marinig niya ito, napayuko nalang siya.
Pero kagaya ng inaasahan, lalo lang nainis si Xu Jiamu sa naging reaksyon ni
Song Xiangsi, kaya ibinuhos niya sa remote control ang galit. Paulit-ulit niya
itong pinindot para magpalipat-lipat ng channel, pareho sa eksena noong
gabing ginawa nila ang deal, eleven years ago.