Mapayapa at masasayang mga araw (7)

Biglang natigilan si Lu Jinnian, samantalang si Qiao Anhao naman ay tuluyan

ng nahimasmasan kaya dali dali siyang kumawala sa pagkakayakap nito.

Inayos niya ang kanyang damit at sumagot kay Madam Chen pero bago siya

lumabas, muli niyang sinilip si Lu Jinnian.

"May dalawang sasakyang nasa labas. Sabi nila nadito raw sila para sunduin

kayo…" Mungkahi ni Madam Chen habang nakaturo sa bakuran. Wala siyang

reaksyon noong una pero nang sandaling makita niya ang mga naghihintay

sakanya sa labas, hindi niya na napigilan ang kanyang sarili na mapangiti.

"Sis, Brother Jiamu!"

Si Lu Jinnian na nakasunod kay Qiao Anhao ay biglang natigilan nang marinig

niya ang mga pangalang tinawag nito. Medyo matagal bago siya sumunod

kaya nang sandaling makalabas na siya ng bahay, masaya ng

nagkwekwentuhan at nagtatawanan ang tatlo.

Siguro nabanggit na ni Qiao Anhao na nasugatan ito sa binti kaya agad itong

inalalayan ni Xu Jiamu papunta sa upuan na nasa ilalim ng puno kung saan

dahan dahan nitong itinaas ang pantalon ni Qiao Anhao para silipin ang sugat.

Mukhang naisip na ng mga ito na may posiblidad na may masugatan kaya

nagdala ang mga ito ng first aid kit na dali-daling kinuha ni Qiao Axia mula sa

sasakyan. Pagkabalik nito, agad na nilinisan ni Xu Jiamu ang sugat ni Qiao

Anhao bago ito lagyan ng gamot at balutan ng bandage.

Iniangat ni Xu Jiamu ang ulo nito at may tinanong kay Qiao Anhao na hindi

niya narinig pero nakita niyang ngumiti ito at umiling.

Sa pwesto ni Lu Jinnian, sakto ang sinag ng araw sa mukha ni Qiao Anhao

kaya medyo nasilaw siya at dahil hindi niya na rin kayang makita ang nasa

harapan iya, agad niyang ibinaling sa iba ang kanyang tingin. Nanatili lang

siyang nakatayo sa may pintuan na medyo balisa hanggang sa marinig niya

ang boses ng kanyang assistant na tinatawag siya, "Mr.Lu."

Bigla siyang nahimasmasan at napatingin kay Brother Chen at sa asawa nito.

Nagpasalamat siya sa dalawa bago siya tumingin sakanyang assistant na

nagmamadaling naglabas ng isang envelope.

Kinuha i Lu Jinnian ang envelope at ibinigay kay Brother Chen at sa asawa

nito. "Maraming salamat sa lahat ng ginawa niyo para sa amin. Tanggapin

niyo ito bilang kapalit kabutihang loob niyo."

Pagkakuha ni Brother Chen ng envelope, nakita niya ang limpak limpak na

salapi sa loob nito kaya bigla siyang tumanggi at ibinalik ito kay Lu Jinnia pero

biglang namagitan ang assistant nito para pilitin silang tanggapin ang evelope.

"Mr. Lu, aalis na ba tayo?" tanong ng assistant. Matapos magpasalamat ng

assistant sa mga Chen, agad siyang naglakad papunta kay Lu Jinnian na

nakatayo lang sa isang gilid bahay habang nakadungaw sa labas ng bahay.

Agad na ibinaling ni Lu Jinnian ang kanyang tingin at tumungo.

Nagmamadaling pinuntahan ng assistant ang tatlo na hanggang ngayon ay

nagkwekwentuhan pa rin para paalalahanan si Xu Jiamu, "Mr. Xu, pwede na

po tayong umalis."

"Sadlit lang, magpapaalam lang ako kay Brother Chen at sa asawa niya."

Tumayo si Qiao Anhao mula sakanyang kinauupuan at nagmamadaling

pumasok sa bahay.

Samantalang si Xu Jiamu naman ay hindi umalis sakanyang kinatatayuan at

tinawag si Lu Jinnian na nakatayo sa loob ng bahay.

Tumungo lang si Lu Jinnian bilang pagtugon sa bati ni Xu Jiamu at bigla

siyang napatingin kay Qiao Anhao na kalalabas lang ng bahay.

Medyo mabagal at paika-ikang maglakad si Qiao Anhao dahil sa sugat na

dalawang araw na nitong tinitiis.

Lalo pa siyang bumagal sa takot niyang mabasa ang mga sapatos niya dahil

may ilang parte pang baha na gawa ng katitila lang na ulan.

Limang metro palang ang nalalakad niya nang bigla siyang huminto.

Nagtataka si Qiao Anxia kung bakit siya tumigil kaya tinawag siya nito, "Qiao

Qiao?"

Imbes na lumingon kay Qiao Anxia, napahawak si Qiao Anhao sakanyang ulo

at noong sandali ring iyon, bigla nalang siyang bumagsak sa sahig.