Sampal sa Mukha - Ikalabing-isang Anyo (14)

Si Qu Xin Rui ay kinaladkad patungo sa harapan ni Jun Wu Xie habang ito ay nanlalaki ang

matang nakatitig, ang bibig nitong hindi na magawang isara ay mayroon pa ring natitirang

laman na may dugo. Ang masangsang na amoy ng dugo ay umiikot sa palibot niya habang ang

dugo ay patuloy na binabasa ang kasuotan niya at ang putik ay namumuo sa buong katawan

niya. Ang napakaayos na buhok ngayon ay sobrang gulo, ang mata na dati ay kiri kung

sumulyap ngayon ay napalitan na ng takot at kabaliwan.

Kung sasabihin na si Qu Xin Rui ay iniisip bilang isang hindi malapitan at nakatutuksong

demonyong babae noon, ang hitsura nito ngayon ay hindi naiiba sa isang maruming pulubi na

nakahiga sa lupa, o masa masahol pa ito kaysa sa kanila.

Ang nakakakilabot na tingin ni Jun Wu Xie ay dumako kay Qu Xin Rui, sinlamig ng bakal na

patalim, napakatalim at walang kahit anong awa.

"Alam mo ba kung bakit nais ko na mabuhay ka?" ang malamig na boses ni Jun Wu Xie ay

biglang umalingawngaw.

Sindak na tumingin si Qu Xin Rui kay Jun Xie. Naisip niya na si Jun Xie ay isa lamang bagong

hirang na munting Emperor ng Fire Country ngunit nang maintindihan niya ang

pagkakakilanlan ni Jun Wu Yao, napagtanto niyang siya ay nagkamali… tunay at talagang

nagkamali!

Si Jun Xie ay hindi ang tipo ng tao na kaya niyang galitin kahit bahagya!

Ngunit ngayon walang dami ng pagsisisi ang mahalaga kahit kaunti. Ang dila niya ay bulok na,

ang labi at ngipin niya ay nalagas, makapal na dugo ang pumupuno sa kaniyang bibig. Nais

niyang magmakaawa, nais magsisi, ngunit wala siyang magawa, tanging ang humiga doon na

parang isang patay na aso habang kinakaladkad ni Ye Sha at Yei Mei upang iharap kay Jun Xie.

"Minsan, ang manatiling buhay ay mas mahirap na kapalaran kaysa ang mamatay." saad ni Jun

Wu Xie sa naniningkit na mata. Hindi niya intensyon noon na magpataw ng pagpaphirap kay

Qu Xin Rui ngunit si Qu Xin Rui ay ilang ulit siyang pinanghimasukan.

Hindi niya papayagan si Qu Xin Rui na mamatay ng ganoon kadali lamang!

"Ngunit ngayon, ito ay iniligtas ako sa maraming abala. Hindi ko na kailangan tumawag ng

sinuman upang pilitin na ibuka ang bibig mong iyan." saad ni Jun Wu Xie habang ang sulok ng

bibig niya ay kumulot sa isang nakakakilabot na ngiti. Naglabas siya ng elixir mula sa kaniyang

Cosmos Sack na nakabitin sa kaniyang bewang at nang makita ni Jun Wu Yao ang gamot , ang

mata niya ay dagling kumislap.

Ang elixir na iyon ay hindi iba sa kaniya. Noon sa Qi Kingdom, ginamit ni Jun Wu Xie ang

parehong gamot kay Mo Xuan Fei at Bai Yun Xian!

Patuloy sa pagkabulok, patuloy sa paglalagay sa isang tao sa matinding desperasyon… sa loob

ng kawalang pag-asang iyon, ay isang walang hanggan na ikot na paulit-ulit, isang tadhana na

imposibleng matakasan.

Inilabas ni Jun Wu Xie ang elixir na iyon, ang nagdulot kay Prince Mo Xuan Fei na maging

kasuklam-suklam na tumpok ng nabubulok na laman, at ibinuhos iyon sa bibig ni Qu Xin Rui.

Inisip ni Qu Xin Rui na iluwa iyon ngunit itinaas ni Ye Sha ang kaniyang baba na may

tumutulong dugo upang puwersahang malunok nito ang elixir.

"Medyo matagal na rin nang makita kong ginamit mo ang elixir na ito." nakangiting saad ni Jun

Wu Yao. Ang epekto ng elixir ay kaniyang nasaksihan mismo noon. Kahit hindi man niya

gustuhin ay namangha siya sa malupit na epekto ng elixir na iyon!

Nagdudulot iyon sa laman ng isang tao na dahan-dahang mabulok hanggang makarating ito sa

buto at kapag malapit na ito sa kamatayan ay tutubong muli ang mga laman. At kung wala ang

panlunas ni Jun Wu Xie, ang makapunit puso at hindi mailarawan na paghihirap ay mauulit sa

walang tigil na pag-ikot.

Hindi ka mamamatay ngunit hindi ka rin mabubuhay…

Ang isang tunay na pagpapahirap sa ilalim ng Heavens ay hindi kamatayan. Sa halip ay

mapuwersang mabuhay na walang pag-asa at pighati, walang kahit anong pag-asa sa puso,

walang pagkakataon na matubos…

Ginamit ni Jun Wu Xie ang pinakasimple ngunit pinakamalupit na pamamaraan

upangparusahan si Qu Xin Rui. Matapos niyang makita na nilunok ni Qu Xin Rui ang elixir, ay

biglang umangat ang tingin ni Jun Wu Xie at tiningnan ang natigilan na si Xiong Ba sa kumpol

ng mga tao.

"Ngayon ay ibibigay ko na siya sa iyo. Ikulong mo siyang mabuti, at habang-buhay siyang

mabubuhay. Huwag mo hayaan na mamatay siya."