Prism City

"Ito ay..." Tiningnan ni Roland si Garcia.

"Ito ay isang elevator," siya ay tumugon. "Maghintay ka ng ilang sandali, sa lalong madaling panahon ay makikita."

Hindi nagtagal matapos siyang magsalita, ang ilaw sa labas ng bintana ay nag-iba mula sa pula hanggang sa berde at pagkatapos ay ang mga kurtina ay awtomatikong tumaas, na inilalantad ang tanawin sa labas.

Agad na naintindihan ni Roland ang dahilan para sa kanyang pagmamataas. Ang bus ay nakahinto sa isang malaking bakal na plato, na napapalibutan ng dilaw at itim na mga palatandaan ng babala na ipininta sa mga kongkretong pader na may lima o anim na mga orbitang bakal, na patuloy na nagbigay ng paggalaw ng gear.

Naglalakbay sila sa isang tunnel sa bawat pababang antas na minarkahan ng nakasisilaw na mga spotlight at malaking bilang ng mga palatandaan. Sa loob ng ilang minuto, sila ay bumaba ng higit sa 100 metro ngunit ang mga numero ay lumalaki pa rin.