"Meraung--"
Baru saja Ye Wan Wan merasa lega, suara raungan seekor harimau yang menggetarkan bumi tiba-tiba bergema dari suatu tempat yang dekat dari arah belakangnya, getaran itu begitu kuat hingga mampu menggoyahkan lantai.
"Ah!" Ye Wan Wan, yang baru saja mengaku tidak takut, begitu ketakutan setengah mati hingga membuatnya tiba-tiba melompat ke pangkuan Si Ye Han.
Si Ye Han, yang dadanya tertumbuk oleh seorang perempuan dengan rotinya, "…"
Xu Yi: "…."
Setelah Ye Wan Wan kembali sadar, dia menoleh ke arah Si Ye Han, merasa malu. Ye Wan Wan kemudian menoleh ke arah harimau putih yang berbulu seputih salju dengan noda darah segar dan menyerang ke arah Ye Wan Wan dengan ganas dan mengaum terus-menerus padanya. Ye Wan Wan pun marah.
Sial! Kenapa mengaum padaku tiba-tiba?!
Aku pun berhasil bertahan begitu lama namun semua usahaku sepertinya berjalan sia-sia!
Bukanlah hal yang mudah untuk tampil tegar!
Support your favorite authors and translators in webnovel.com