7 Chapter 7

☠︎︎ You're Mine : វិថីស្នេហ៍អ្នកលេង​ ༒

Ep7 : My First Love

តេីស្នេហាគឺជាអ្វីទៅ​ ? តេីស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាទៅ​ ? តេីការប្រច័ណ្ឌនិងយ៉ាងមិចទៅ​ ? ហេតុអីបានជាខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអន់ចិត្តនៅពេលដែលឃេីញគេនៅជាមួយអ្នកផ្សេងដែលមិនមែនជាខ្ញុំ...ហេីយមានមូលហេតុអីទៅចាំបាញ់យកស្រាមកផឹកបែបនេះ...តេីខ្ញុំបានស្រឡាញ់លោកហេីយមែនទេ​?

Zhan និយាយតែម្នាក់ឯងនិងសម្លឹងមេីលទៅព្រះច័ន្ទ​និងហ្វូងផ្កាយដែររះកំដរគេ....Zhan ស្រវឹងជោគជាំដល់ថ្នាក់ធ្លាក់ដបស្រាពីដៃ.....

~~~ ប្រាវ​ ~~~

សម្រឹបជេីងមនុស្សម្នាក់រត់មកយ៉ាងលឿន....និងតម្រង់មកមេីល Zhan យ៉ាងបារម្មណ៍ជាខ្លាំង

"​ Zhan Zhan Zhan ....មានកេីតអីដែរទេ ?​ "​ រាងក្រាស់ស្ទុះចូលមកមេីលរាងកាយរបស់ Zhan ទាំងទឹកមុខភ័យ​ព្រួយ

"​ ចេញទៅមនុស្សអាក្រក់​ គ្មានកេរ្ត៍ខ្មាស់​ "​ រាងតូចជេរដេញ Yibo ទាំងយំខ្លួនឯង​

"​ Zhan យ៉ាងម៉េចហ្នឹងហេតុអីតែងតែតេះឌៀលយេីងរហូតអញ្ចឹង​ ? "​ Yibo សួរបកទៅវិញហាក់ធុញទ្រាន់និងការជេររបស់​ Zhan

"​ ទៅរកសង្សារបស់លោកវិញទៅ​ មករកខ្ញុំធ្វេីអី​ ? "​ Zhan និយាយផងរុញ Yibo ចេញផង

"​ Zhan ស្រវឹងហេីយ....ខ្លាំងទៀតផង​ "​ Yibo និយាយបែបលួង​

"​ ខ្ញុំមិនបានស្រវឹងទេ..ចាំបានច្បាស់ទៀតផង...ចាំគ្រប់ទង្វេីដែលលោកធ្វេីដាក់នាង​....កាន់ជេីងនាង...នៅខាងនាង​និង​..... "​ Zhan និយាយរៀបរាប់មិនទាន់អស់ផងក៏ត្រូវ​Yibo ចាប់ថេីបបំបិទមាត់តែម្តង​

~~~​ អុឹប​ ~~~

Zhan ព្យាយាមរេីតែមិនរួចសោះព្រោះជាតិស្រវឹងបានគ្របដណ្តប់រាងកាយរបស់គេទាំងស្រុង​។ គេក៏នូវស្ងៀម Yibo ក៏បានថេីបដោយការលួងលោមនិងថ្នាក់ថ្នមជាទីបំផុតដែរធ្វេីអោយ Zhan កាន់តែឆ្លក់វង្វេង​ ស្រាប់តែរាងតូចយកដៃរបស់ខ្លួនទៅតោងកររាងក្រាស់ភ្លាមៗ​

Yibo ក៏បញ្ចេញស្នាមញញឹមបន្តិចនិងថេីបបន្តយ៉ាងរោលរាលក្រោមពន្លឺព្រះច័ន្ទនិងខ្យល់រសៀកៗ​

នាយក៏បញ្ឈប់សកម្មភាពបន្តិចនិងបីរាងតូចចូលទៅក្នុងបន្ទប់វិញ​។ Zhan បន្តតោងករនិងបិទភ្នែកសំងំគេងដោយបែរមុខមកខាងទ្រូងរបស់ Yibo ។

Yibo បានដាក់ Zhan លេីពូកថ្នមៗនិងទ្រោបពីលេីរាងកាយចាន់យ៉ាងទន់ភ្លន់។ នាយក៏ឆ្លិចសួរZhan ប៉ុន្មានសំនួរ

"​ តេី Zhan មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះខ្ញុំ​ ? (​ ឈប់ប្រេីយេីងហៃ​ ? )​ "​ Yibo សួរយ៉ាងសុភាព

"​ hmm គឺ​.... "​ Zhan ហាក់ស្រវឹងជាខ្លាំង

"​ ចាន់ប្រច័ណ្ឌខ្ញុំជាមួយគេមែនទេ​? "​ Yibo សួរបន្ត

"​ មិនដឹងទេ....ធ្ងន់ណាស់ចេញទៅ "​ និយាយសម្លេងខ្សាវៗនិងបិទភ្នែក

"​ ចាន់ស្រលាញ់ខ្ញុំទេ​ ? Yibo សួរទៅកាន់ Zhan ជាមួយសំនួរដែរលាក់ក្នុងចិត្តជាយូរមកហេីយ​

"​ ស្រលាញ់រឺអត់វាយ៉ាងម៉េច​ ? "​ ចាន់តបនិងបេីកភ្នែកមេីលមុខរបស់ប៉ូដែលនៅលេីខ្លួនតែ​ 1 ចង្អាម

ចង្វាក់បេះដូងរបស់អ្នកទាំង 2 បានស្រែករកគ្នា​ ~ ឌុកដាក់​ ឌុកដាក់​

"​ ស្រលាញ់... "​ មួយម៉ាត់ចេញពីមាត់របស់រាងតូចបានធ្វេីអោយរាងក្រាស់សេីចចេញធ្មេញនិងអោនទៅថេីបមាត់របស់រាងតូចសារជាថ្មី​

Yibo ថេីបយ៉ាងរស់រវេីករីឯ Zhan ក៏ថេីបតប Yibo វិញព្រមទាំងយកដៃទាំងពីលូកចូលក្នុងអាវរបស់ Yibo និងអង្អែលខ្នងរបស់​ Yibo យ៉ាងស្រេីបស្រាល​

រីឯ​Yibo វិញដៃក៏មិននូវស្ងៀមដែរបានស្ទាបអង្អែលដងខ្លួនរបស់Zhan និងចាត់ការសម្លៀកបំពាក់អោះអោយសល់តែខោក្នុងទាំង​ 2 នាក់​

Yibo បានយកដៃទាំងសងខាងទៅស្រាក់ជាមួយដៃទាំងគូររបស់ចាន់និងធ្វេីការថេីបចាប់ពីកញ្ចឹងកររហូតដល់ដេីមទ្រូង​ នាយក៏ថេីបបង្អូសមកដល់គល់ដោះរបស់ចាន់​ ដោយធ្វេីការលិតផងខាំផង​

ពេលនេះខ្លួនប្រាណរបស់ចាន់ត្រូវ​ Yibo ជញ្ជក់យ៉ាងសុះសាច់និងបន្សល់ស្នាមក្រហមជាំដុំៗជាច្រេីនកន្លែង​

រាងកាយរបស់អ្នកទាំងពីរពេលនេះហាក់មានចំណង់ជាខ្លាំងមុននិងចាប់ផ្តេីមសកម្មភាព​Yibo ក៏ទាញភួយមកគ្របរាងកាយរបស់គេនិងចាន់​ ( ខ្លាចគេឃេីញ​ 🙄 )

Yibo ក៏បានញែកជេីងរបស់ Zhan បន្តិច​មុននិងដាក់របស់រឹងម៉្យាងចូលទៅ

"​ Yibo "​ ចាន់ហៅឈ្មោះអ្នកខាងលេីថ្នមៗ

"​ កុំខ្លាចអី​ ..."​ Yibo និយាយព្រមទាំងឱនទៅថេីបថ្ងាសចាន់ដេីម្បីលួងលោមអ្នកម្ខាងទៀតកុំអោយភ័យ​ (​ ចាំតែដេកព្រួយទៅ​ )​

Yibo ក៏ស៊ករបស់ម៉្យាងចូលទៅកាន់ទីតូចចង្អៀតរបស់​ Zhan ធ្វេីអោយរាងតូចអួលតែម្តង....... ( ស្រមៃទៅខ្ចិលសរសេរ​ .... )​

ក្រោយពីបញ្ចប់សកម្មភាពយ៉ាងក្តៅកគុកអស់រយះពេល​ 4-5 ម៉ោងនោះ Yibo ក៏ងេីបចេញពីលេីគ្រែនិងដេីរទៅបេីកទូរខោអាវ​ យកខោអាវចាន់រួចចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកដេីម្បីសំអាតកាយ

រៀបចំខ្លួនរួចរាល់នាយក៏បេីកទូរសារជាថ្មីនិងយកខោអាវមកស្លៀកអោយ Zhan។ នាយបន្ថយម៉ាសុីនត្រជាក់បន្តិចនិងទាញភួយឡេីងរួចបែរអោយចាន់មកគេងកេីយដៃរបស់នាយ​

ចំណែកឯផ្ទៃមុខរបស់ Zhan ក៏ប៉ះនិងដេីមទ្រូងរបស់ Yibo យ៉ាងកក់ក្តៅ​

"​ Goodnight ប្រពន្ធសម្លាញ់​ (​ អាលួយហាកាប៉ូ​ ><. )​ និយាយដោយបង្ហាញស្នាមញញឹមយ៉ាងមានក្តីសុខជាទីបំផុតរួចក៏គេងអោបគ្នារហូតទល់ភ្លឺ​

————————————

ព្រឹកឡេីង​

10:10 Am

រាងក្រាស់បានដឹងខ្លួនតាំងពីរម៉ោង​ 7:07 Am មកម្លេះតែនាយមិនក្រោកទៅណាចាំសំណប់ចិត្តក្រោកសិននិងបានសុីកំផ្លៀងកាត់ព្រឹក...

រាងក្រាស់បានគេងមេីលមុខ Zhan និងយកដៃចង្អុលទៅអង្អែលច្រមុះរបស់​ Zhan ថ្នមៗ​ នាយក៏លេចនៅស្នាមញញឹមចេញមក​

"​ ហេតុអីបានជា Zhan គួរអោយស្រឡាញ់យ៉ាងនេះ​ ... ទាក់ទាញពេកហេីយយេីងហ្នឹង​ "​ Yibo ហាក់ត្រូវស្នេហ៍របស់ Zhan យ៉ាងអញ្ចឹង​

មួយសន្ទុះក្រោយមក​ Zhan ក៏បានបេីកភ្នែកឡេីងទាំងការឈឺចាប់នៅតំបន់ពិសេសជាខ្លាំង​ .....តែទាស់ត្រង់ថាលេីកនេះមាន Yibo នៅក្បែរ

"​ ក្រោកហេីយហេស​ "​ Yibo ក៏បានសួរភ្លាម

[ ...] Zhan

Zhan មិនមាត់និងមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលព្រោះយប់មិញគេស្រវឹងខ្លាំងពេក​....ស្រាប់តែបិទភ្នែកគ្រវីមុខតិចៗ....Zhan ក៏បាននិយាយឡេីង​

"​ ហេតុអីខ្ញុំឈឺក្បាលខ្លាំងយ៉ាងនេះ...និងឈឺពេញខ្លួន​ ហេីយហេតុអីលោកមកនៅត្រង់នេះ​ ? "​ Zhan និយាយតិចៗព្រោះគ្មានកំលាំង​និងព្យាយាមក្រោកអង្គុយ

"​ នេះ Zhan ភ្លេចអស់ហេីយហេស​ ... Zhan និយាយថាស្រលាញ់ខ្ញុំហេីយពួកយេីងក៏ធ្វេីរឿងដែលមនុស្សស្រឡាញ់គ្នាធ្វេី​ "​ Yibo ព្យាយាមពន្យល់មួយៗទៅ Zhanនិងក្រោកអង្គុយដែរ

"​ ស្រលាញ់ហេស....មិចនិងអាចទៅ​ ខ្ញុំមិចនិងអាចនិយាយពាក្យថាស្រលាញ់ទៅកាន់មនុស្សដូចជាលោកបានទៅ​ "​ Zhan ប្រកែកទាំងគ្មានកម្លាំង​

"​ Zhan កុំធ្វេីបែបនេះអី​ ខ្ញុំមិនអាចទទួលយកបានទេ​ "​ Yibo និយាយព្រមទាំងយកដៃទាំងពីរទៅដាក់លេីស្មាររបស់ Zhan

Zhan មិនបានរេីទេព្រោះគ្មានកម្លាំង

"​ Zhan ស្រឡាញ់ខ្ញុំច្បាស់ណាស់​ កុំកុហកខ្លួនឯងអី​ .... "​ Yibo និយាយទាំងរលីងរលោង​

(​ ហៃម៉ាហ្វៀរទាំងមូលមកចាញ់រឿងស្នេហា​ 🤧 )​

[... ]. Zhan មិននិយាយអ្វីទាំងអស់ព្រោះកំពុងតែច្របូកច្របស់និងមិនយល់ពីចិត្តរបស់ខ្លួនឯងដូចគ្នា​។ នៅសុខៗ​ Zhan ស្រាប់តែភ្ញាក់និងមេីលមុខ Yibo ចំៗ

"​ Wait មនុស្សដូចគេនេះហេ....ចេះមកលួងលោមនិយាយផ្អែមជាមួយខ្ញុំ​ "​ zhan គិតក្នុងចិត្ត​

ដោយមិនបាននិយាយអី Yibo ក៏បានទាញដៃរបស់ Zhan យកដាក់នៅទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់គេ​

"​ Zhan លឺទេ ? សម្លេងបេះដូងរបស់ខ្ញុំកំពុងតែលោតហៅឈ្មោះរបស់ Zhan .... ផ្តល់ឱកាសអោយប្រុសម្នាក់នេះខ្លះបានទេ​ អោយគេបានកែប្រែជាថ្មី​ "​ Yibo និយាយយ៉ាងស្រទន់​និងកាន់ដៃ Zhan ជាប់​

(​ ធ្លាប់លឺបទហ្នឹងអត់​ 🤔)

Zhan ហាក់ប្រកែកមិនបានក៏ងក់ក្បាលតិចៗ

Yibo ឃេីញដូចនេះក៏ស្ទុះអោប Zhan យ៉ាងសប្បាយចិត្តពន់ពេក

"​ បានហេីយ​ ឈឺខ្លួនណាស់​ "​ Zhan តបស្រាលៗ​

"​ Zhan ក្រោករួចទេចាំបងជួយ​ (​ បងទៀត​😳 ? )

Yibo ក៏លេីកបី​ Zhan​ឡេីងនិងតំរង់ទៅបន្ទប់ទឹក​

Zhan បានអោយ Yibo ចាំនៅខាងក្រៅ​។ រួចគេក៏ងូតទឹកដុះធ្មេញរៀបចំខ្លួនរៀបរយហីយក៏បេីកទ្វាចេញមកវិញ​

Yibo ក៏ចាប់បី Zhan សាជាថ្មី ទៅដាក់លេីសាឡុង​

"​ Zhan ឃ្លាននៅ​ .....​ ហេីយចង់ញាំអីដែរ​ ? "​ Yibo សួរយ៉ាងស្រទន់

"​ ....គឺមានអារម្មណ៍ថាឈឺខ្លាំងណាស់​ "​ Zhan និយាយទាំងរលីងរលោង

Yibo ឃេីញដូចនេះក៏លុតជង្គង់នៅខាងមុខរបស់ Zhan និងអោប Zhan ថ្នមៗនិងយកដៃអង្អែលស្មារ Zhan ទុកជាការលួងលោម​យ៉ាងយូរ

"​ សុំទោសណា.....បងនិងទទួលខុសត្រូវ​ "​ Yibo និយាយតិចៗ​

នាយក៏ដកខ្លួនចេញមកវិញព្រមទាំងយកដៃទៅអង្អែលថ្ពាល់របស់ Zhan បានបន្តិចក៏ងេីបដេីរចេញ​

Yibo បានបញ្ជាអោយបុគ្គលិកយកអាហារជាច្រេីនមុខនិងថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់​ មកអោយគេក្នុងបន្ទប់

បន្ទាប់ពីទទួលអាហារ​ Yibo ក៏បានបីចាន់ពីសាឡុងទៅដាក់នៅតុទទួលទានអាហារ​

"​ នេះញាំបន្តិចទៅនិងអាលបានលេបថ្នាំ​ "​ Yibo ចាប់ម្ហូបបញ្ចុកចាន់​

"​ ខ្ញុំអាចញាំខ្លួនឯងបាន​ លោកទៅធ្វេីការចុះ "​ Zhan និយាយតិចៗ​

"​ ការងារខ្ញុំបានអោយឆឹងៗជាអ្នកមេីលហេីយ​ នៅឡេីយតែចាន់ជាបន្ទុក​ "​ Yibo និយាយបែបផ្លែផ្កា

"​ អ្នកណាអោយលោកមកធ្វេីបែបនេះ​ ? "​ចាន់តបបែបមិនពេញចិត្ត

"​ អូ...អូកុំធ្វេីមុខបែបនេះមេីលលែងគួរអោយស្រលាញ់ហេីយ​ "​ Yibo ញោះ Zhan

Zhan ក៏ព្រមញាំគ្រប់អាហារដែល​ Yibo ចាប់អោយ​

"​ ខ្ញុំឆ្អែតហេីយ​ "​ Zhan

"​ ឆ្អែតហេីយហ៎....ចាំបន្តិចបងដេីរទៅយកថ្នាំសិន​ "​ Yibo និយាយរួចក៏ដេីរចញទៅ

Zhan លួចមេីលដំណេីររបស់​Yibo ដែលដេីរចេញទៅនិងលួចញញឹមមិនអោយនាក់ម្ខាងទៀតឃេីញ​

__________________________________

ហេតុអីបានមនុស្សម្នាក់នេះស្រាប់តែប្រែប្រួលភ្លាមៗប្រៀបដូចជាមនុស្សថ្មីអញ្ចឹង​ ? តេីគេនិងធ្វេីបែបនេះរហូតដាក់ខ្ញុំដែរទេ​ ?

ខ្ញុំមានអាម្មណ៍ថាបេះដូងរបស់ខ្ញុំហាក់មានកំដៅបន្តិចម្តងៗហេីយ​.... អរគុណដែលអ្នកចូលមកក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ...ខ្ញុំសន្យានិងមិនធ្វេីអោយអ្នកឈឺចាប់ជាដាច់ខាត​

To be continue...

_______________________________

avataravatar
Next chapter